மருமகளா, மகனா? ஒரு மாமனாரின் காமத் தவிப்பு… பாகம் 2
”எனக்கு இன்னொரு தடவ பண்ணனும் போலிருக்கு மாமா…!”
”என்னம்மா சொல்லற?” ரத்திணம் அதிர்ந்து போனார்.
”இன்னொரு தடவ மாமா, நான் போய் அவரு எப்படி இருக்கார்ன்னு பாத்திட்டு வறேன்!, எனக்கு நீங்க வேணும்….!” அழுத்தமாக கூறி விட்டு சேலயை தன் உடலில் சுருட்டிக் கொண்டு கீழே சென்றாள். அவள் திரும்பி வருவதற்குள் ரத்தினத்தின் மனதின் என்னென்னவோ குழப்பங்கள். தான் செய்வது சரியா தவறா, அவளை தான் தான் கெடுத்து விட்டோமா, இந்த உறவை தொடர்வதா இல்லை அவளுக்கு அரிவுறை சொல்லி புரிய வைப்பதா, தான் இல்லையென்றால், அவள் வேரு ஒருவனை தேடிப் போவாளா, மகனுக்குத் தெரிந்தால் என்ன ஆவது, என்று ஏகப்பட்ட குழப்பங்கள் அவர் மனதினுள். அமைதியாக கட்டிலில் அமர்ந்திருந்தார்.
வாசுகி உள்ளே நுழைந்து கட்டில் மேல் ஏறி அமர்ந்தாள். மாமானாரை கட்டி அணைத்துக் கொன்டு அவர் நெஞ்சில் சாய்ந்தாள். அவரால் அவளை தடுக்க முடியவில்லை, அவளை புறக்கணிக்கவும் முடியவில்லை. ஒரு அப்பா மேல் மகள் வெகுளித்தனமாக கட்டிப் பிடிப்பது போல தான் இருந்தது அவள் செயல். அவளின் அணைப்பில் அவர் மிகவும் சுகம் கண்டார். அப்பொழுதே அவருக்கு லேசாக ஒரு உண்மை புரிந்தது. அவர் அவளை மிகவும் நேசிக்கிறார் என்று அந்த ஒரு கணம் அவருக்கு உணர்த்தியது. இது வெரும் பாலுணர்வு மட்டும் இல்லை என்பதை தெளிவாக உணர்ந்தார்.
அவள் தோளிரண்டையும் நிமிர்த்தி, அவள் கண்களை உற்று நோக்கி,
“வாசுகி, பாரிய தவிர வேற யாருகிட்டயும் இப்படி பன்னிருக்கியா?”
“இல்ல மாமா, உங்ககிட்ட மட்டும் தான்….இதான் முதல் முறையா…..”
“எனக்கும் செய்யும் போது நல்ல சுகமா இருந்திச்சு, ஆனா இது தப்பில்லையாடா செல்லம்? நீ என் பையனோட பொண்டாட்டி, அவனுக்கு தெரிஞ்சா அவன் மனசு எவ்வளோ வேதன படும்?”
“மாமா, நாங்க இத பத்தி நிறைய பேசிட்டோம், அவரே எனக்கு தைரியம் ஊட்டி, நான் சந்தோசமா இருக்கனும்னு சொன்னாரு”
இதை கேட்ட ரத்தினம் அதிர்ந்து போனார். அவரால் தன் காதுகளை நம்ப முடியவில்லை. தன் மகனா இப்படி?
“என்னம்மா சொல்லற, பாரியா சொன்னான்?”
“ஆமாம் மாமா, நான் சந்தோசமா இருக்கனும்னு சொன்னாரு, ஆனா அவரு உங்க கிட்டன்னு சொல்லல. என்னோட பழைய காதலுனுக்கிட்ட பேச சொன்னாரு”
“ஹ்ஹ்ம்ம்ம் பேசனீயா?”
“இல்ல மாமா, இதுக்கு முதல்ல நான் ஒத்துக்கவே இல்ல, விடாப்பிடியா வேனாம்னு சொல்லிட்டேன். அப்படி செஞ்சா நம்ம குடும்பத்தில நிறைய பிரச்சினை வரும்ன்னு நான் திண்ணமா அவருக்கிட்ட சொல்லிட்டேன்”
“ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம் அப்புறம் என்ன நடந்திச்சு”
“என்னோட கட்டுப்பாடு எல்லாம் அந்த ஒரு நொடியில தவிடு பொடியாச்சு மாமா”
“நீ எத பத்தி சொல்லற?”
“எப்போ உங்கள நான் முதன் முதல்ல பாத்தேனோ, அந்த நொடியில நான் முடிவு பன்னிட்டேன், நடந்தா அது உங்களோடதான்னு, அவரு சொல்லற மாதிரி நான் வெளியே போகத் தேவ இல்ல, மேலும் நம்ம குடும்ப கௌரவமமும் கெடாது மாமா, அந்த ஒரு தைரியத்துல தான் நான் உங்கள……..”
என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் தடுமாறிப் போனார் ரத்தினம். தன் மகனின் ஆசையை நிறைவேற்றுவதா, தன் மருமகளுக்கு சுகத்தை அளிப்பதா, தன் சுய நலத்தையும் பேணுவதா…மேலும் குழம்பிப் போனார்.
“அவனுக்கு இது தெரியுமா? நீ சொல்லிட்டீயா?”
“அவர் எனக்கு இந்த உரிமய கொடுத்தது என்னமோ உண்ம தான், ஆனா, அத நான் உங்ககிட்ட அனுபவிக்கிறத அவரால ஏத்துக்க முடியுமான்னு எனக்கு தெரியல மாமா”
“வேனாம்மா, அவனுக்கு இருக்கிற பிரச்சனையே போதும், மேலும் இத சொல்லி அவன காயப் படுத்த வேணாம். அவன நினைச்சா எனக்கு பெருமையா இருக்கு, இந்த அளவுக்கு தெளிவா முடிவு எடுத்திருக்கான். உன்ன அவன் எந்த அளவுக்கு நேசிக்கிறான்னு இப்போ எனக்கு தெரியுது. அவனுக்கு நான் துரோகம் பன்னற மாதிரி ஒரு குற்ற உணர்வு இருந்துகிட்டே இருக்கும்மா”
“நீங்க கவல படாதீங்க மாமா, நானே அவருகிட்ட கொஞ்சம் கொஞ்சமா இத பத்தி பக்குவுமா பேசறேன். எனக்கு நல்லா நம்பிக்கை இருக்கு, அவர் என் மேல எவ்வளவு அன்பு வச்சிருக்காறோ அத விட அதிகமா உங்க மேல அவருக்கு பாசம் மாமா. அத்தைய பிரிஞ்சி நீங்க எவ்வளவு சிரமப் பட்டீங்கன்னு அவருக்கு நல்லாவே தெரியும். என்னோட ஆசைகள புரிஞ்சிக்கிட்ட மாதிரி, ஒரு ஆம்பளயா உங்களுக்கு என்ன வேனும்னும் அவருக்கு தெரியும். நீங்க வேனும்னா பாருங்க ஒரு நாள் அவரே என்ன உங்ககிட்ட அனுப்பி வைப்பாரு மாமா”
அவள் பேச பேச அவர் கண்கள் குளமாகின. இப்படி ஒரு மகன் தனக்கு வாய்த்திருப்பதை நினைத்து பெருமை பட்டார், அதே நேரத்தில் அவனுக்கு ஏன் இப்படி ஒரு நிலைமை என்று மனம் புழுங்கினார். அந்த நேரத்திலும் அவருக்கு ஒரு சிரு நப்பாசை, தன் மகன் திரும்பவும் பழைய படி எழுந்து வர மாட்டானா என்று. அப்படி ஒன்று நேர்ந்தால், தன் மருமகளால் தனக்கு கிடைத்த இந்த சுகத்தை எந்த நொடியிலும் இழப்பதற்கு அவர் தயாராக இருந்தார். மருமகளிடம் பேசிய பிறகு, தன் மனச்சுமை பெரிதாக குறைந்ததை அவர் உணர்ந்தார். மேலும் அவரின் குற்ற உணர்வும் குறைந்து போனது. எதை தன் மனைவியின் சந்தோசத்துக்காக விட்டுக் கொடுத்து அவளை தூண்டினானோ அதே சந்தோசத்துக்காகவும், தன் குடும்ப நலன் கருதியும், தன்னை அற்பணிக்கத் தயாரானார்.
சில வாரங்கள் கடந்தன. ரத்தினமும் வாசுகியும் தங்கள் உடலுறவு வாழ்க்கையை பல வகையில் அனுபவித்தனர். அதே நேரத்தில் வாசுகி தன் கணவனுக்கு பணிவிடை செய்வதில் இருந்து ஒரு போதும் தவற வில்லை. இடையிடையே பாரியிடம் தன் மாமனாரை பற்றி பேச ஆரம்பித்தாள். பாரிக்கும் தன் தந்தைக்கு ஒரு பெண் துணை தேவை என்று தெரியும் ஆனால் தன் மனைவியோடு அவரை கூட விடும் அளவுக்கு அவனுக்கு பெருந்தன்மை இல்லை. ஆனாலும் வாசுகி அவள் முயற்சியை கை விடவில்லை. அடிக்கடி அவள் மாமனாரை பற்றி அவனிடம் பேசி, பேசி ஒரளுவுக்கு அவன் சம்மதத்தை பெரும் அளவுக்கு வந்து விட்டாள். ஒரு நாள் இரவு முழுவதும் அவனுடனேயே படுத்துக் கொண்டு அவனிடம் பேசி அவன் சம்மதத்தையும் பெற்றாள்.
அதற்குப் பிறகு, அவர்கள் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாக ஓடியது. திடீரென்று ஒரு நாள் அந்த மகிழ்சிக்கு இடையூரு வருவது போல ஒன்று நடந்தது. ரத்தினத்தால் தன் மகனிடம் இருந்து உண்மையை மேலும் மறைத்து வைக்க முடியாமல் திணறினார். தன் மருமகளையும் மீறி, தன் மகனிடம் அவர் நடந்த எல்லாவற்றையும் வாசுகியின் முன்னாலேயே கூறினார். இதை கேட்ட அவர் மகன் தாங்க முடியாத வேதனையில் அழுதான், அதை தவிற அவனால் எதுவுமே செய்ய இயலாது. ரத்தினம் கட்டுப் படுத்த முடியாத வேதனையில் தன் மகனை கட்டி அணைத்துக் கொண்டு கதரி அழுதார். வாசுகியும் செய்வதறியாது இருவரையும் கட்டிப் பிடித்து அழுதாள். ஒரு வழியாக எல்லாம் ஓய்ந்து, ரத்தினம் தன் மகனிடம் மன்னிப்பு கோறி இனி தான் அவன் மனைவியுடன் கூடுவதில்லை என்று கூறினார். அதற்கு பாரியும் அதற்கு அவசியமே இல்லை என்று சொல்லி, தனக்கு இனிமேல் எந்த வித வருத்தமும் இருக்காது என்று உருதி கூறினான். அவர்கள் சந்தோசத்துக்கு இடையே தான் இருக்க மாட்டேன் என்றான். தன் ஒரு கையால் சைகை செய்து தன் தந்தையை அருகில் அழைத்தான். ரத்தினமும் அவன் முகத்தருகே நெருங்கி என்னவென்று வினவ, தனக்கு ஒரு மகனை பெற்றுத் தருமாறு அவரிடம் கேட்டான். உணர்ச்சிப் பெருக்கால் அவன் முகத்தை தன் இரு உள்ளங்கைகளால் பிடித்து, அவன் இதழ்களில் அழுத்தி முத்தம் கொடுத்தார்.
“உனக்காக நான் இத செய்யறேன்பா, ஐ லவ் யூ சோ மச்” என்று அவனை அணைத்துக் கொண்டார். ரத்தினத்தின் வாழ்வில் ஒரு மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டது. தன் மகன் விருப்பபடி தன் மருமகளுக்கு ஒரு ஆண் குழந்தையை கொடுத்தார். நாட்கள் செல்ல செல்ல பாரியின் இடது கையும் ஓரளவுக்கு குணமானது. சக்கர வண்டியில் சுயேற்சையாக இயங்கும் அளவுக்கு அவன் குணமடைந்தான். குழந்தை என்னவோ தனக்கு பிறந்தாலும், அதற்கு தான் ஒரு தாத்தாவாக இருப்பதையே ரத்தினம் விரும்பினார். தந்தை என்ற முழு உரிமையை அவர் தன் மகனுக்கே முழுவதுமாக விட்டுக் கொடுத்து விட்டார். ரத்தினம், வாசுகி இருவரின் உடலுறவு வாழ்க்கை, மருமகளை சூத்தடிக்கும் அளவுக்கு மெருகேறி விட்டது. அவர்கள் செய்வதை ஒரு முறை பார்க்க வேண்டும் என்ற மகனின் விருப்பதிற்கிணங்க, தன் மகன் முன்னாலேயே மருமகளை விதம் விதமாக ஓத்து அனுபவித்தார். பாரிக்கும் இது மிகவும் பிடித்துப் போனது. தன் மகனுக்காக அவர் பெரிய ஒரு கட்டிலை வாங்கி வந்தார். அன்றிலிருந்து மூவரும் ஒரே கட்டிலில் தான் படுத்தனர்.
இப்படி ஒரு முறை யாவரும் தூங்கிக் கொண்டிருந்த வேளை, திடீரென்று பாரி கண் விழித்து எழுந்தான். தன் அருகே ரத்திணம் படுத்து இருந்தார். அவரும் திடிக்கிட்டு எழுந்து என்னப்பா என்று கேட்டார்.
“டாட், எனக்கு பயமா இருக்கு, ஐ நீட் யூ”
“என்னப்பா சொல்ற?”
“அப்பா, எனக்கு நீங்க வேணும் பா ப்ளீஸ் பா”
“சரிப்பா, சரிப்பா, நான் எங்கேயும் போகல, இங்க தான் இருக்கேன், அப்பாவ ஹக் பன்னிகிட்டே தூங்கு, சரியா?”
“பா, எனக்கு நீங்க வேனும் பா, ப்ளீஸ் பா, ப்ளீஸ் பா, கம் அன்ட் ஃபக் மீ பா….ப்ளீஸ்ஸ்ஸ் பா, என்ன வந்து ஓளுங்க ப்பா”
“என்னப்பா சொல்லற, நான் உன்ன எப்படிப்பா?”
” ஐ லவ் யூ பா, ப்ளீஸ் பா……”
பாரி தன் அப்பாவின் தலையை பிடித்து இழுத்தான். தன் மகனுக்காக எதையும் செய்த அவர், இதையும் மனப்பூர்வமாக செய்யத் துணிந்தார். அவனை கட்டி அணைத்தார், அவன் உதடுகளை கவ்வி முத்தம் கொடுத்து அவன் எச்சிலை உறிஞ்சினார். பாரியும் தன் தந்தையின் நாக்கை சப்பி எடுத்து உறிஞ்சினான். இருவரும் தங்கள் எச்சிலை சுவைத்து விழுங்கினர். ரத்திணம் தன் மகன் மேல் ஏறிப் படுத்தார். இடுப்புக்கு கீழ் அவனுக்கு எந்த வித உணர்வும் இல்லை, ஆனால் தன் தந்தையின் உடல் தன் மேல் உடம்பில இருப்பதை அவனால் நன்றாக உணர முடிந்தது. அது அவனுக்கு மிகுந்த சுகத்தை கொடுத்தது. தன் தந்தையை இருக்கி அணைத்துக் கொண்டான். வெகு நேரம் இருவரும் முத்த மழை பொழிந்தனர். இதற்கிடையில் கண் விழித்து பார்த்த வாசுகிக்கு பெரும் வியப்பு. தன் கணவுனுக்கு இப்படி ஒரு சுகம் கிடைக்க வழி இருகின்றது என்று அவளுக்கு எள்ளளவும் தெரியாது. அவர்களை தொந்தரவு செய்யாமல், படுத்துக் கொண்டே அவர்களின் விளையாட்டை ரசித்தாள். அதுவே அவள் புண்டையில் ஒரு அறிப்பை ஏற்படுத்தியது. தன் புண்டைக்குள் விரலை விட்டு நோண்டிக் கொண்டே அவர்களை ரசித்தாள்.
ரத்தினமும் தன் மகனை முத்தமிடுவதில் இருந்து விலகி அவனிடம் கிசுகிசுவென்று பேசினார். பாரி தன் தந்தையின் காதருகே சென்று…
“அப்பா, என்ன ஓளுங்க, என்ன உங்க பொண்டாட்டி மாதிரி, இல்ல இல்ல என்னோட பொண்டாட்டி மாதிரி என் சூத்தடிங்க பா”.
இதை கேட்ட ரத்திணம் லேசாக சிரித்து விட்டார்.
“நான் அத பன்னனும்னா, இன்னையிலிருந்து நீ எனக்கு மகன் இல்ல, நீ என்னோட காதலி, உனக்கு ஒகேயா?”
“ஓஓஓஓஓஓ….எனக்கு ஒகே தான் மாமா…”
“அப்படின்னா, என் பூள முதல்ல ஊம்பு”
“சரிப்பா, சாரி மாமா….”
தன் பூளை எடுத்து பாரியின் வாயில் வைத்தார் ரத்தினம். அந்த 8 அங்குல மொத்தமான பூளை அவன் சுவைத்து ரசித்து ஊம்பினான். நீண்டு தொங்கிக் கொண்டிருந்த அவரின் பெருத்த கொட்டைகளை ஒவ்வொன்றாக சூப்பினான். உடலுறவில் சாப்பிட கொடுப்பதும் சிறப்பு, அதே நேரத்தில் சாப்பிடுவதிலும் ஒரு தனி சிறப்பு உள்ளது. அனுபவித்தவர்களுக்கு இது யார் சொல்லியும் தெரிய வேண்டியதில்லை. தன் வாயை சும்மா வைத்துக் கொண்டு அவரால் இருக்க முடியவில்லை. தானும் எதையாவது ஊம்ப வேண்டும் என்ற ரத்திணத்துக்கு தோன்றியது. தன் மகன் ஊம்பிக் கொண்டிருக்க, அப்படியே திரும்பி படுத்தார், தன் மகனின் ஷார்ட்சை கழட்டி பார்த்தார். கொஞ்சம் திகைத்துப் போனார். அவன் படுத்த படுக்கையாக இருக்கும் பொழுது அவனை குளிப்பாட்டி சுத்தம் செய்திருக்கிறார். ஆனால் அவன் பூள் அப்பொழுது இப்படி இருந்ததில்லை. இப்பொழுது ஒரு 40% விறைப்பு இருந்ததை கவனித்த அவர் வியந்து போனார். எதுவுமே யோசிக்காமல் மகனின் பூளை எடுத்து தன் வாயில் இட்டுக் கொண்டு ஊம்பத் தொடங்கினார். அவனுக்கு எந்த உணர்வும் இருப்பதாக அவருக்கு தெரியவில்லை, இருந்தும் அவர் ஊம்பினார், தன் தொண்டை வறையில் இட்டு ஊம்பினார். தன் சொந்த மகனின் பூளை தான் ஊம்புவதை நினைத்து ஏனோ ஒரு பெருமிதம் கொண்டார். ஊம்பி முடித்து திரும்பி அவன் மேல் படுத்துக் கொண்டு,
“எப்படி, மாமா பூளு எப்படி இருக்கு?”
“சூப்பரா இருக்கு…… மாமா என் கூதி ரெடி, ஓக்கறீங்களா?”
“மாமாவும் ரெடி தாண்டி”
அவனை விட்டு இறங்கி, அவன் கால்களை தூக்கிப் பிடித்து, தன் நாக்கை கொண்டு போய் அவன் சூத்துக் குழிக்குள் விட்டு துழாவினார், அவன் ஸ்பரிசத்தால் சற்று நெளிவதை அவர் உணர்ந்தார்.
எங்களின் இந்த காம விளையாட்டால் அவன் மேலும் குணமடைய மாட்டானா என்ற ஒரு நப்பாசை அவருக்குள் தோன்றியது. நன்றாக அவன் குழிக்குள் தன் நாக்கை விட்டு குத்தினார். பிறகு தன் ஒரு விரலால் அவன் ஓட்டைக்குள் விட்டார். வலியால் அவன் மேலும் நெளிவதை அவர் பார்க்க இன்னும் சந்தோசப் பட்டார். அவனுக்கு உணர்வுகள் திரும்பி வருவதாக அவர் உணர்ந்தார். அவன் முனகும் சத்தமும் அவரை மேலும் உற்சாகப் படுத்தியது.
“டாட், சீக்கிரம் டாட், உங்க பூள உள்ள விடுங்க ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….” என்று கெஞ்சினான். அதற்கு மேலும் அவனை காக்க வைக்க அவருக்கு விருப்பம் இல்லை. தன் எச்சிலால் நன்றாக அவன் சூத்தை ஈரப்படுத்தி தன் பூளை எடுத்து அவன் சூத்தில் லேசாக உள்ளே விட்டார். வலியால் சற்று துடித்தான். மெதுவாக தன் பூளை உள்ளே இறக்கினார். சட்டென்று ஒரு குத்து குத்தினார். லபக்கென்று அவர் பூள் உள்ளே நுழைந்தது. வலி தாங்காமல் அவன் கத்தி விட்டான். வசந்தி இதை பார்த்து கொஞ்சம் கலங்கிப் போனாள், இருந்தும் அவர்களை தடுக்கவில்லை. சிறிது நேரம் ஒன்றுமே செய்யாமல் தன் பூளை அவன் சூத்திலேயே வைத்திருந்தார். பிறகு அவன் கால்கள் இரண்டையும் தன் தோள் மேல் போட்டுக் கொண்டு அவனை ஓக்கத் தொடங்கினார். தன் மகன் சந்தோசத்தில் தன் பூளின் சுகத்தை அனுபவிப்பதை பார்த்து, நெகிழ்ந்து போனார்.
இதையெல்லாம் கவனித்துக் கொண்டு இருந்த வாசுகிக்கு தாங்க முடியவில்லை, தன் நைட்டியை கழட்டி தூக்கி எறிந்தாள். முழு நிர்வாணமாக அவர்கள் பக்கத்தில் அமர்ந்து தன் புண்டைக்குள் விரலை விட்டு குடைய ஆரம்பித்தாள். இடையிடையே தன் விரலை பாரியின் வாயினுள் விட்டு அவனை நக்க வைத்தாள். ரத்திணமும் அவனை ஓத்துக் கொண்டே, குணிந்து அவனை வெறியாக முத்தம் இட்டார். அவனும் தன் அப்பாவை கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு அவரின் முத்தத்தை வெகுவாக அனுபவித்தான். அப்பாவும் அவனை ஓங்கி குத்தத் தொடங்கினார். சிறிது நேரத்தில் அவரின் வேகம் அதிகரித்தது, அவர் உச்சக் கட்ட நிலயை அடைந்தார். அதற்கு மேலும் அவரால் கட்டுப் படுத்த முடியாமல், மகனின் சூத்துக்குள் தன் சூடான கஞ்சியை பாய்ச்சினார். தன் மகனின் உடம்பு குலுங்குவதை கண்டு அவர் உடல் சிலிர்த்துக் கொண்டது. இப்படி ஒரு சுகத்தை தான் அவனுக்கு கொடுக்க முடியும் என்று இவ்வளவு நாள் தெரியாமல் இருந்ததை நினைத்து வருத்தப்பட்டார். வாசுகியும் உச்சம் அடைந்து, தன் மாமனாரின் பூளை தன் கணவனின் சூத்தில் இருந்து இழுத்து தன் வாயில் வைத்து ஊம்பினாள். ரத்திணத்தின் கஞ்சியை நக்கி விழுங்கி சுத்தம் செய்தாள். ரத்திணமும் வாசுகியும் பாரியின் முகத்தருகில் சென்று அவபுக்கு முத்தம் கொடுத்தனர். மூவரும் ஓரே நேரத்தில் முத்தம் கொடுத்து மகிழ்ந்தனர்.
எப்படியோ ஆரம்பித்து இப்படி வந்து முடியும் என்று அவர்கள் மூவருக்குமே தெரியாது. ஒன்றை மட்டும் நன்றாக மூவருமே உணர்ந்தனர். வாழ்க்கையில் ஒரு கதவு மூடப் பட்டால், இன்னொரு கதவு திறக்கும் என்பார்கள். இவர்கள் விசயத்தில் முன் கதவு, பின் கதவு என எல்லா கதவுகளூமே திறந்து, சொர்கத்துக்கு வழி காட்டின.
முற்றும்.