அப்பாவி வனிதா

என் காமம் என்னை, “ஆடை இல்லாமல் குளித்து பார் வனிதா..” என்றது.
என் மனதை என்னால் கட்டுபடுத்த முடியாமல் ஜட்டியுடன் சேர்த்து பேண்டை கழட்டி போட்டேன். வெற்று உடலுடன் என்னை பார்க்க எனக்கே ஏதோ செய்தது.
தலையை மேலே தூக்கியவாறு பார்த்து, என் கைகளால் முகத்திலிருந்து கழுத்து, முலை, வயிறு, தொப்புள் என தடவிக்கொண்டே வந்து, இறுதியில் என் புண்டையில் கைவைத்தேன்.
சுசிலா நக்கியதன் பிறகு சுத்தம் செய்யாத என் புண்டை சற்று பிசுபிசுப்புடன் இருந்தது. அதை கைகளால் தடவி என் விரலை உள்ளே விட்டேன்.
என்னால் என் உடலை ஒரு நிலையாக வைக்க முடியவில்லை. ஏதேதோ செய்தது. ஒரு கையால் என் முலையை பிசைந்தவாறு விரலை புண்டைக்குள் விட்டு ஆட்டினேன்.
நம் விரலுக்கே இந்த சுகம் என்றால் “ஒரு ஆணின் சுண்ணிக்..” என்று தோன்றியவுடன் வெக்கத்தால் என் நாக்கை கடித்துக்கொண்டு, “ச்சே..!! என்ன ஆச்சு எனக்கு..? ஏன் இப்படியெல்லாம் தோனுது..? முதலில் இந்த சுசிலாவை கொல்லனும். அவளால் தான் எல்லாம்..!!” என்று அவளை திட்டிக்கொண்டு தலையை திருப்பவே, நான் கழட்டி போட்ட ஜட்டி கண்ணில் தென்பட்டது.
அதில் என் புண்டை தண்ணி காய்ந்து கரைபடிந்தவண்ணம் இருந்தது. அதை கையில் எடுத்து கைகளால் தொட்டு பார்த்து, முகர்ந்து பார்த்தேன். ஏதோ ஒரு வாசனை. மனதிற்குள் ஒரு விதமான மகிழ்ச்சி.
மீண்டும் எனக்குள் என் புண்டையை நக்க போகும் அந்த ஆண் யார் என்று தோன்றியது.
திடீரென வெளியில் சித்ரா, “வனிதா, உமாக்கா போன் பன்னினாங்க. நான் நீ பாத்ரூம் போய் 1 மணி நேரம் ஆகுது இன்னும் வரவில்லை என்று சொல்லிவிட்டேன். வந்ததும் போன் பன்ன சொன்னாங்க. வனிதா, சென்னையில் பாத்ரூம் இருக்கும் அங்கே போய் இருந்துக்சுசிலாம் சீக்கிரம் வா..!!” என்று சொல்லிவிட்டு சென்றாள்.
“இதோ வர்ரேன் சித்ரா..” என்று சவரை திறந்து அதில் நின்றேன்.
முதன்முறையாக நிர்வானமாக குளித்தேன்.
தண்ணீர் என் தலையிலிருந்து என் முலை மலைமேலாக ஓடி என் காம்புகளின் வழியாக பிரியா விடை பெற்று தரையில் விழுந்தது. பாதி நீர் என் முலைகளினிடையே ஓடி, வயிறு வழியாக என் புண்டை பிளவில் பட்டு, இரு தொடைகளின் வழியாக கரையை கடந்தது. மன்னிக்கவும் தரையை கடந்தது.
ஆனால் நான் என் உடலை பார்க்காமல் கண்களை மூடி ஒருவழியாக குளித்து விட்டு சென்னை செல்ல தயாரானேன்.
உமாவிற்கு போன் செய்து, “என்ன விசயம்..?” என்று கேட்டேன்.
அவள், “இரவு 11 மணிக்கு மேல் புறப்படு. அப்போது தான் காலையில் 7 மணிக்கு வர முடியும்..!!” என்று சொன்னாள்.
அதனால் சுசிலாவிற்கு போன் செய்து, “நான் இரவு 11 மணிக்கு மேல்தான் போவேன். நீ வர வேண்டாம்..!!” என்றேன்.
அவளும், “போய் போன் பன்னு..!!” என்று சொல்லி விடைபெற்றாள்.
பத்தரைமணிக்கு பேருந்து நிலையம் சென்று ஒரு பஸ்ஸில் ஏறி வின்டோ சீட் வாங்கி அமர்ந்தேன். என் அருகில் யாரும் வரவில்லை.
பஸ் புறப்படவே, நான் அம்மாவிடம் மற்றும் சித்ராவிடமிருந்து விடைபெற்றேன்.
பஸ் போய் கொண்டிருந்தது.
எனக்கு நேராக இருக்கும் சீட்டில் இரண்டு பெண்கள் இருந்தனர். சிறிது தூரம் கழித்து பஸ் நிற்கவே, ஒரு ஆண் சிறிய பெட்டியுடன் ஏறினான்.
என்னருகில் இருக்கும் ஒரே ஒரு இருக்கை தான் காலியாக இருந்தது. வேறு யாரும் மாறி உட்கார சம்மதிக்காததால், நான் பரவாயில்லை என அவரை உட்கார அனுமதித்தேன்.
அவன் பார்பதற்கு நடிகர் விஷால் மாதிரி இருந்தான். டீசர்ட் போட்டு இருந்தான். அதே உயரம், உடம்பு ஆனால் கொஞ்சம் கலர்.
நான் அன்று பச்சை கலர் சுடிதார் போட்டு இருந்தேன். இருவரும் ஒருவரோடு ஒருவர் ஒட்டாமல் இருந்தோம்.
பஸ்ஸில் டீ.வி.யில் “ஜோதிகாவின் ஹிட்ஸ்” பாடல் ஓடிக்கொண்டு இருந்தது.
திடீரென அவன் என்னை பார்த்து, “இந்த பாடலில் நடித்திருப்பது நீங்களா..?” என்றான்.
நான் முறைக்கவே, “இல்லை, நீங்களும் அவரை போலவே இருப்பதால் கேட்டேன்..” என்றான்.
ஆம் நான் பார்க்க கொஞ்சம் ஜோதிகா மாதிரி தான் இருப்பேன். (கொஞ்சம் தான்).
கொஞ்ச நேரம் எங்கள் இருவருக்குள்ளும் மேளனம். பின்னர் கொஞ்சதூரம் சென்றதும் என்னிடம் மெதுவாக பேச்சுக்கொடுத்தான்.
“உங்க பேரு என்ன..? தெரிஞ்சுக்சுசிலாமா..?” என்றான்.
ஞஎன்னோட பேரு தன் ஜோதிகா..!! அப்போ உங்க பேரு..?” என்றேன் நான்.
“உங்க பேரு ஜோதிகானா, என் பேரு சூர்யா..!!” என்றான்.
“சாரி, என் பேரு வனிதா..!!” என்றேன்.
அவனும், “என் பேரு ரவி..!!” என்றான்.
“வனிதா நா ஒன்னு சொல்றென் தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க..!!” என்றான்.
அவன் சொன்னதும் நான் என் தலையை ரோட்டை பார்த்தவாறு திருப்பி, மெளனமாக சிரித்தேன். ஒரு ஆண் முதலில் சொல்ல கேட்கும் போது சுகமாகத்தான் இருந்தது.
“சென்னைக்கு என்ன விஷயமாக போறீங்க..?” என்றான்.
“வேலை விஷயமாக போறேன். மற்றதெல்லாம் அங்கு போன பிறகு தான் தெரியும்..!!”
“என்னங்க இப்படி சொல்லுறீங்க..? சென்னை என்ன சாதாரண ஊரா..? எதுவும் தெரியாமல் போனால் கஷ்டமாச்சே..!!”
“இல்லைங்க என் தோழி இருக்கிறாள். அவளிடம்தான் போறேன்..!!”
“அப்படினா ஒ.கே. மேடம். கொஞ்சம் விண்டோ க்லோஸ் பன்ன முடியுமா..? ரொம்ப குளிருது..!!” என்றான்.
எனக்கும் தூக்கம் வருவது மாதிரி இருக்கவே, விண்டோவை க்லோஸ் செய்து புஸ்பேக் செய்து கண்ணை மூடினேன். சிறிது நேரத்தில் பஸ்ஸில் உள்ள விளக்கும் அணைக்கப்பட்டது.
கண்ணை மூடியதும், யாரோ என் தலைமீது கைவைத்து நன்றாக தூங்கு என் தடவுவது போல் இருந்தது. எனது முலைகளை மறைத்து இருக்கும் துப்பட்டாவை சரி செய்வது போன்றும் தோன்றியது. அது அம்மா இரவில் தூங்குவதற்கு முன் சரி செய்வதின் எண்ணம். அம்மாவை பிரிந்து தனியாக தூக்கம். நானும் நன்றாக தூங்கினேன்.
அப்போது எனக்கு மிக அருகில் ஒரு வெப்பக்காற்று என் மேனியில் படுவது போல் ஒரு உணர்வு. நேரம் ஆக ஆக இன்னும் மிக அருகில் என் கழுத்தில் பட்டது அந்த சூடான மூச்சு காற்று.
நான் மெதுவாக கண் திறந்து பார்த்தால் ரவிதான்.
நான், “ரவி என்ன பண்ரே..?” என்று கேட்க வாய் திறப்பதற்குள், என் வாயை பொத்தி கழுத்தில் முகம் பதித்தான். என் காதும் கழுத்தும் சந்திக்கும் இடத்தில் முத்தும் கொடுத்தான்.
என்னால் அவனை தள்ள முடியாமல் போனது. என் கைகள் அவனை கட்டிக்கொண்டது.
நான் பஸ்ஸில் இருப்பவர்களை நோட்டமிட்டேன். அனைவரும் தன்னை மறந்து தூங்கி கொண்டு இருந்தனர்.
“வனிதா, என்ன பாக்குறே..? எல்லாரும் தூங்குறாங்களான்னு பாக்குறியா..? எல்லோரும் நல்லா தூங்குறாங்க. ஏன்னா நான் மயக்க மருந்து ஸ்பேரே அடித்து இருக்கேன்..!!”
“நிஜமாவா..?”
“ஆமா..!!”
“அப்படினா அது போலி மயக்க மருந்து..!!”
“எப்படி சொல்லுறே வனிதா..?”
“ஏன்னா, நீ, நான், டிரைவர் மட்டும் முழுச்சிகிட்டு இருக்கோம் அதான்..!!”
“அதுவா..? அடி கள்ளி, அதுதான் அந்த மருந்தோட ஸ்பெசல்..!!”
“அது என்ன ஸ்பெசல்..?”
“அது, டிரைவர் வண்டி ஓட்டுரார், அதனால அவர விட்டுச்சி..!! நா உன்ன ஓட்டனும்ல, அதனால என்ன விட்டுச்சி..!! நீ எனக்கு கம்பெனி கொடுக்கனும், அதனால உன்னையும்..”
“போடா, நா என்ன லூசா, உனக்கு கம்பேனி குடுக்க..? எனக்கு தூக்கம் வருது, நான் தூங்க போறேன்..!!”
“சாரி வனிதா. நீ சீட்லே தூங்கு, நான் உன்மேலே தூங்குறென்..!! என் தம்பி உன்னோடதுல தூங்குவான்..!!”
“அது யாரு, புதுசா தம்பி..? பெட்டிக்குள்ளே வச்சிருக்கியா..?”
“இல்லே வனிதா ஜட்டிக்குள்ளே..!!”
“ஜட்டிக்குள்ளே இருக்கிறதுக்கு பேரு தம்பியா..?”
“இல்லை, அதுக்கு வேரு பேரு இருக்கு..!!”
“என்ன பேரு..?”
“சுண்ணி..!!”
அவன் சொன்னதும் நான் நாக்கை கடித்து, தலையை குனிந்து கொண்டேன்.
என் நாடியில் கைவைத்து தூக்கி, “சுண்ணிய பார்க்கனும்மா..?”
“ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..”