என்னை புரிந்து கொண்ட வனஜா

நான் மெல்ல சிரித்தேன்.

“என்னடா சிரிப்பு ? “

“இல்ல நான் மாவ வேனும்னே தான் கொட்டினே. அத நெனச்சு சிரிச்சேன்”.

அட பாவி என்று சொல்லி அடிப்பாள் என்று நினைத்தேன் ஆனால் அவளும் சிரித்தாள்.

“ஏன் சிரிக்கிரீங்க ? “ என்றேன்.

“ஒன்னும் இல்ல டா “ எண்று சொல்லி விட்டு மறுபடியும் சிரித்தாள்.

“சொல்லுங்க” என்று சொல்லி இடுப்பை கிள்ளினேன்.

“சரி சரி. இல்ல. உன்னோட எப்டியாவ்து இன்னைக்கு வெளயாடனும் நு உனக்கு ஜூஸ் போட்டு ஒக்கார சொல்லி எதாவது பேச்சு குடுப்போம்னு பாத்தேன். அப்ரோமா நீ கெழம்புரேன்னு சொல்லிடு போகி அப்ரோமா மாவ கொட்டிகிட்ட. அப்ரோமா நீ பாத்ரூம் உள்ள கூப்டும்போது நீ எதும் போடலனு உனக்கு பின்னாடி இருந்த கண்ணாடில பாத்துட்டேன்” என்று சொல்லி முடிப்பாதற்குள் வெட்கப்பட்டு சிரித்தாள்.

மாவை தேவை இல்லாமல் கொட்டி கொண்டதை நினத்து என் மூஞ்சியும் என் தம்பியும் சுருங்கின.