“அப்படியா சேதி.விட்டிருந்தான்னா, என்ன செய்திருப்பியாம்?”
“ஜூஸ் பாக்டரியை ரெய்ட் பண்ணிஇருப்பேன். “
“சீ. திருட்டு பயலே. பார்த்துடா, கல்யாண சமயத்துல ஏதாவது வம்புபண்ணி தொலைக்காதே!” என்றாள் பவித்ரா செல்ல கோபத்துடன். இருவரும் விளையாட்டாகபேசிக்கொண்டிருந்ததை அந்த முதியவரும் பார்த்தார்.உடனே, சரண் அவரை பார்த்து கண்ணடிக்க, அவருக்கு வியர்த்து விட்டது. பவித்ராவும் சரணும் அதை கண்டுசிரித்தனர். “பாவம், ஏதாவது ப்ரெஷர் அதிகம் ஆயிடப் போகுது. விட்டுடு அவரை. ” என்றாள் பவித்ரா.அதற்கு பிறகு இரண்டு மணிநேரத்தில், இருவரும் சென்னையில் வீட்டில்இருந்தார்கள். தத்தம் குடும்பத்துடன் கலந்து பேசிக்கொண்டிருந்ததில், இதுவரைநடந்ததை எல்லாம் மறந்து விட்டனர். சுப்புவும் அங்குவந்திருந்தான். எல்லோரும்கல்யாண பேச்சில் ஆழ்ந்து, வீடு முழுக்க குதூகலம் அடைந்தது. அதன் பிறகு சரண், பவித்ராவை தனியே சந்திக்க எந்த சந்தர்ப்பமும்கிடைக்கவில்லை. அவனும் கண்ணியத்துடன்முயற்சிக்கவில்லல. வேலை முமுரத்தில் இருவருக்கும் சந்திக்கநேரமும் இல்லை.அவர்களுக்கிடையே இருந்த உணர்வுகள் மனதின்மூலையில் அழுந்தி ஒளிந்து கொண்டன.இந்த நாட்கள் முழுக்க சுப்புக்கும்பவித்ராவிற்கும் சொந்தமானவை. அதில்சரணுக்கு இடமில்லை அவன் இடம் கேட்கவும் இல்லை. அவனுடையகாதல் அப்படி. கல்யாணமும்நன்றாக நிறைவேறியது. அழகான சிவப்பு பட்டில், பவித்ரா ஜொலித்தாள். சரண் கண்கொட்டாமல்அவளை பார்த்து ரசித்ததை, பவித்ராவும் கல்யாண மேடையிலிருந்து கவனித்தாள். அவ்வப்போதுஅவனை மட்டும் பார்த்து சிரித்தாள். அதன் பொருள் புரிந்தவனாகசரணும் அவளை பார்த்துசிரித்தான்.கல்யாணம் முடிந்த கையுடன் சுப்புவும் பவித்ராவும் தமது தேனிலவுக்குபுறப்பட்டு விட்டனர்.சரண் தனது பெற்றோருடன் ஊருக்கு போய் சில பலநாட்கள்தங்கிவிட்டு மீண்டும் தனது கல்லூரிக்கு செல்லபுறப்பட்டான். அதற்குள், பவித்ராவும்சுப்புவும் தேனிலவை முடித்து கொண்டு, திரும்பி சென்று விட்டனர்
பெற்றோர்களிடன் விடை பெற்றுக்கொண்டு மீண்டும் வெளிநாடு வந்திறங்கிய சரணுக்கு இந்தமுறை பவித்ராவும், சுப்புவும் வரவேற்றனர். கடந்த வருடம், அவனை வரவேற்க காத்திருந்தபவித்ராவையும் இம்முறை வரவேற்கும்பவித்ராவையும் ஒப்பிட முடியாத வித்தியாசம்.அன்று, ஜீன்ஸ், டி-ஷர்ட். இன்று கீறல் போன்ற பொட்டுடன், ஸல்வார் கமீஸ். அன்றுதனியான பறவை. இன்று குடும்பக்கிளி. அழகாக சுப்புவிடன் கை கோர்த்து நடந்தாள்.சரணுக்கு பொறாமை தோன்றவே இல்லை.அதை நினைத்து அவனே மகிழ்ச்சி அடைந்தான்.வீடு வந்ததும், தனது பெட்டிகளை தன் ரூமினுள் வைத்தான் சரண். சுப்பு அன்றே தனதுஊருக்கு புறப்படுவதாக சொன்னான். இரண்டு வாரத்தில் ஒரு முறையாவது இருவரும்சந்திக்கமுடிவு செய்திருந்தனர். படிப்பு முடிந்ததும் இருவரும் ஒரேஇடத்தில் போவதாகஉத்தேசம். கடைசியாக ப்ளேனில் செய்த சிலுமிஷம், ஏதோ பல வருடங்களுக்கு முன் நடந்ததுபோல இருவருக்கும் தோன்றியது.
சுப்பு, “குட்பை, மை கர்ல். ” என்று பவித்ராவைகிஸ் பண்ணிவிட்டு புறப்பட்டான். சரணும் குளித்து முடித்துஇருவருமாக ல்ஞ்ச்சாப்பிட்டு முடித்தனர். மீண்டும், சரணும் பவித்ராவும் தனியாக அந்த அபர்ட்மெண்டில்!ஏதோ இனம் புரியாத தயக்கம் இருவருக்கும் இருந்தது.
“பவித். கன்கிராட்ஸ்எகெய்ன். உன்னோட கல்யாணம் வாஸ் வண்டர்புல். “
“தாங்க்ஸ்டா. நீதான் நிறைய ஓடிஆடி ஒத்தாசை பண்ணினன்னு எல்லாரும் சொன்னாங்க. தாங்க்ஸ் பார்தட் டூ. ”
தனதுகல்யாண போட்டோ ஆல்பத்தை எடுத்து வந்தாள், பவித்ரா. இருவரும் சோபாவில் அமர்ந்துகொண்டு, அந்தஆல்பத்தை பார்த்து ரசித்தனர். அதில் ஒரு போட்டோவில் சரணும்பவித்ராவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரிப்பது அழகாகதெரிந்தது. “
நீமேடையில் ரொம்ப அழகாக இருந்தே. ”
“நீ கூடத்தான். அங்க இருக்கற பல சின்னபொண்களுக்கு உன் மேல ஒரே கண். அப்ப பார்த்தாலும் கிளுகிளுன்னுஉன்னை பத்திபேசிக்கிட்டு இருந்ததுங்க. “
“அப்படியா! தெரியாம போச்சே! அப்பவே சொன்னா லைன்அடிச்சிருக்கலாமே”
“படவா! என்னை விட்டு, இன்னொரு லைனா?” முதன் முறையாகஅவர்களுடைய உறவை நினைவு படுத்தும் படியாக பேசினாள்பவித்ரா. சரண் அவள்கண்களை உற்று பார்த்தான். “பவித்ரா, நான் ஒண்ணுகேட்டா தப்பா நினைக்கமாட்டியே?”
“டேய், நமக்குள்ள என்னெல்லாம் நடந்திருக்கு. என்ன வேணா கேளு. “
“கல்யாணம் முழுக்க யு லுக்ட் லவ்லி. ரொம்பபெருமையா இருந்தது. ஆனா, அன்னிக்கு சாயந்தரமே, எனக்கு போக வேண்டிய நிலமை. அதனால. “
“அதனால??”
“நீ உன்னோட உன்னோட”
“சொல்லுடா, என்ன?”
“உன்னோட பர்ஸ்ட் நைட் அன்னிக்கு ஏதோ ஸெக்ஸியாபோடப் போறேன்னுசொன்னியே. அந்த டிரஸ் என்னன்னு நான்பார்க்கலாமா?”
“கழுதை. அப்படி ஒரு ஆசையாஉனக்கு!?”
“அந்த மாதிரி டிரஸ் இல்லேன்னாலே சுப்பு உன்னைஒரு வழி பண்ணிஇருப்பார்தானே?”
“ஹ்ம்ம். ஆமாண்டா. ஒரு வழி பண்ணிட்டார்!உடம்பெல்லாம் ஒரேவலி!”
“வலி மட்டுமா?”
“சீ போடா. சுருக்கமா சொல்லணும்னா, உன்னோட அத்தைகன்னியில்லை. அதுக்கு மேல பல தடவை எக்ஸ்பீரியன்ஸ் வேற! நல்லவேளை என்னோட அந்த மூணுநாள் வந்ததால, கொஞ்சம் ரெஸ்ட் கிடைச்சுது. பிழிஞ்சுஎடுத்துட்டார்!”
“பவித்ரா. நார்மலா பார்த்தா இதை கேட்டா எனக்குபொறாமையாத்தான் இருக்கணும், ஆனா, ஏனோ தெரியலை, சந்தோஷமா இருக்குடி. “
“அந்தஒரே காரணத்தால தான் ஐ ஸ்டில் லவ் யு வெரி மச். ” என்று அவன் உச்சந்தலையில்முத்தமிட்டு தன் அறைக்கு சென்றாள். தன் துணிகளை எடுத்துக்கொண்டு குளியல் அறைக்கும்சென்று தாளிட்டுக் கொண்டாள். சரண் வழக்கம் போல சோபாவில்சாய்ந்து டிவி பார்த்துகொண்டிருந்தான்.பவித்ரா குளித்து முடித்து மீண்டும் அவளதுஅறைக்குள் போனதுகூட அவனுக்கு தெரியவில்லை. கிட்டத்தட்ட அரைமணிநேரத்திற்கு பிறகு, தனது அறைக் கதவைதிறந்து வெளியே வந்தாள் பவித்ரா. யதேச்சையாக அவளது பக்கம்பார்த்த சரண் தன் கையில்இருந்தரிமோட்டை கீழே தவற விட்டான். அவனது வாய் நிலம் தொடும் அளவுக்கு தொங்கியது.கண்களில் அதிர்ச்சியா, வியப்பா என்று சொல்ல முடியாத அளவு இமைகள் மூட மறுத்தன.முச்சு விடக்கூட மறந்து விட்டான் சரண்.அவன் எதிரே பவித்ரா, “இதுதான் நான்என்னோட பர்ஸ்ட் நைட்டுக்கு போட்டிருந்த டிரஸ்” என்றாள் புன்னகைத்துக் கொண்டே