“இது என்னடா கேள்வி. சந்தேகமேவேணாம். தைரியமா போட்டுக்குவேன். எல்லார் கிட்டயும் காட்டுவேன்”
“அந்தமாதிரி டிரஸ் இல்லை அத்தை. சுப்பு உங்களுக்கு வாங்கி கொடுத்தாரே, அது மாதிரி.நைட்டி, அப்புறம் உள்ள போட்டுக்கறது எல்லாம் உங்களுக்கு வாங்கிகொடுக்கணும்போலிருக்கு. அதை நீங்க வேற யார்கிட்டயும் காட்ட முடியாது.என்னைத்தவிர”
“அப்படி ஒரு ஆசையா உனக்கு? சரி, நாளைல இருந்து, நீ என்ன சொல்லறியோஅதைத்தான் போட்டுக்குவேன். காலை நீ எனக்குஅண்டர்கார்மெண்ட்ஸ் எடுத்து வச்சிடு. நீஎன்ன வைக்கிறியோ அதைத்தான் போட்டுக்குவேன். என்னோட துணிஎல்லாம் எங்க இருக்குன்னுஉனக்குதான் தெரியுமே. அப்புறம், நாளைக்கு, நாமவிக்டோரியா ஸீக்ரெட் அப்படின்னு ஒருகடைக்கு போறோம். நீதான் எனக்கு அங்க இன்னும் வாங்கி தரப்போறே. ஒகே?” என்று சொல்லிஅவந்து காம்பை தன் உதட்டால் மென்மையாக முத்தமிட்டாள். சரண்சிலிர்த்தான்.
“ஐ காண்ட் வெய்ட் பார் டுமாரோ. அததை, யு ஆர் தி பெஸ்ட்” என்று அவளை முச்சுமுட்ட அணைத்துக் கொண்டான். “இப்ப தூங்கலாமா?” என்ற அத்தையை மார்பகம் கசங்கஅணைத்துக் கொண்டு, இருவரும் உறங்க ஆரம்பித்தனர். அவர்கள் இந்தியா செல்லஇன்னும்மூன்று நாள் தான் இருந்தது
பகலில் சரண் எழுந்திருக்க நேரம்ஆகிவிட்டது. பத்து மணிக்குதான் எழுந்தான். வழக்கமாகபவித்ரா குளித்து முடித்து தயாராகி இருப்பாள். ஆனால், அன்று அவள் குளித்து முடித்துபழைய நைட்டியை இன்னும்அணிந்திருந்தாள். “குட் மார்னிங் அத்தை” என்று முறித்துக்கொண்டே எழுந்தான். “அப்படி என்னடா தூக்கம்? எழுந்திரு வேகம். இன்னிக்கு க்ரொஸரிஷாப்பிங் வேற பண்ணணும்”. சரணுக்கு அப்போதுதான் உறைத்தது. “அத்தை, நீங்க ரெடிஆகலையா? குளிச்ச மாதிரி இருக்கு ஆனா டிரஸ் மாத்தலை” பவித்ரா முகம் சிவந்தாள். “மரமண்டைடா நீ” என்று செல்லமாக கடிந்து கொண்டாள். “ஏன் அப்படிசொல்றீங்க?”
“நேத்து நீதானடா என்னல்லாமோ சொன்னே? மறந்துட்டியா?” பவித்ராவின்குரல் சற்று குறைந்து சன்னமாகஒலித்தது. “ஹ்ம்ம். என்னது? ஞாபகம் இல்லையே ஓ ஓ ஓஅதுவா? நான் உங்க ப்ரா, பான்டி எடுத்து வைக்காததால், நீங்க வெய்ட் பண்ணறீங்களா? ஓஐயாம் வெரி ஸாரி அத்தை. இனிமே நிச்சயமா நீங்கஎழுந்திருக்கும் போது நானும்எழுந்திருச்சடறேன்” சரண் அவசரமாக அவளுடைய அறைக்கு போனான். அவளுடைய டிரஸரில், கடைசிட்ராயரில் உள்ளாடைகள் வைப்பது வழக்கம். அதை திறந்து, அழகான ஒரு பிங்க் ஜட்டியும், பிங்க் ப்ராவும் எடுத்து வந்தான். “இந்தாங்க அத்தை. இதைப் போட்டுக்கங்க” என்றதும், பவித்ரா, “நைஸ். தாங்க்ஸ்” என்று தன் அறைக்கு செல்லதிரும்பினாள். சரணின் மண்டையில்அப்போதுதான் பல்ப் எரிந்தது.உடனே பவித்ராவின் புட்டத்தில்நைட்டி மேலாகலேசாக தடவிக் கொடுத்து, “அத்தை நான் தரலைங்கறதுக்காக இதுவரை, ஜட்டி ப்ராவேபோடலியா?” என்று லேசாக அவள் குண்டியில் கிள்ளினான். “சீ போடா. வெட்கம் கெட்டவனே”என்று நாணம் தாங்காமல், பவித்ரா தன் அறைக்குள் சென்று தாளிட்டுக் கொண்டாள். சரணும்சிரித்துக் கொண்டே பாத்ரூமினுள் சென்றான். ஒரு அரை மணிநேரத்துக்கு பின், இருவரும்ப்ரேக்பாஸ்ட் உண்டு, வெளியே போக தயாரானார்கள். பவித்ராஒரு ஸ்லீவ்லெஸ்டி-ஷர்ட்டும், லாங் ஸ்கர்ட்டும் போட்டிருந்தாள்.அவன் வழக்கம் போல ஜீன்ஸும்டி-ஷர்ட்டும் அணிந்து இருந்தான்.அன்று குளிர் அதிகம் இல்லாததால், கோட் தேவைஇருக்கவில்லை.வழக்கம் போல பவித்ராதான் டிரைவ்செய்தாள். க்ரோஸரி ஷாப்பிங்ஒரு மணீநேரம் எடுத்தது. அதன் பின்இருவரும் அருகே இருந்த மால் சென்றனர். அங்கே ‘விக்டோரியா ஸீக்ரெட்’ என்ற கடையின் முன் சரண் நின்றுவிட்டான். “அத்தை, உங்களுக்குநான் சிலது எல்லாம் வாங்கி தரேன்னு சொன்னேனே. இங்க வாங்கிதரட்டா?”“இன்னிக்குவேண்டாண்டா. நீ வேணா தனியா போயிஇன்னொரு நாள் வாங்கித் தாயேன். உன் கூட மத்தவங்கமுன்னால இதெல்லாம் வாங்கறதுக்கு எனக்கு என்னமோ பாதிரி இருக்கு. சுப்புவோட கூடநான்இந்த கடைக்கு வந்ததில்லை”
“அத்தை, நான் தானே. எவ்வளவு க்ளோஸ் ஆகிட்டோம்.என்கூட இங்க வந்தா ஒண்ணும்தப்பில்லை. சும்மா வாங்க” என்று அவள் கையை பிடித்துஇழுக்க, அவளும் த்யக்கத்துடன் அந்த கடிஅயினுள் நுழைந்தாள். கடைமுழுக்க பிங்க்கலர்தான் அதிகம். எங்கு பார்த்தாலும் ஜட்டிகளும், ப்ராக்களும் பல ஸைஸ்களில், பலகலர்களில் இருந்தன. சரண் ஒருகுவியலுக்கு அருகில் போய், ஒரு பான்டியை எடுத்தான். “அத்தை, உங்க ஸைஸ் என்ன? இந்த மாடல் பிடிச்சிருக்கா?” என்று அவன் எடுத்ததைகாட்டினான். பவித்ரா முகம் சிவந்தாள். அது ஒரு சிவப்பு தாங் ஜட்டி. இருவிரல்அகலமேதுணி இருந்தது முன்னால். பின்னால் அதுவும் இல்லை. வெறும்ஒரு நாடா மட்டுமே.
“சீ போடா. இதெல்லாம் நான் போடமாட்டேன்” என்று அவள் திரும்ப, கடையில் வேலைசெய்யும் ஒருத்தி அவர்கள் அருகில் வந்தாள். பவித்ராவிடம் பேசினாள். “என் பெயர்மேகன். உங்களுக்கு ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா சொல்லுங்க. பை திவே, உங்க பாய்ப்ரெண்ட்எடுத்திருக்கிறது ரொம்ப பாப்புலர்மாடல். வேலண்டைன்ஸ் டேக்கு இதுதான் பலர்வாங்கறாங்க”. சரணோ, பவித்ராவோ அவளுடைய பாய்ப்ரெண்ட் கமெண்டை எதிர்க்கவில்லை. மாறாக, சரண் “இது ஸைஸ் கரெக்டா இருக்கா சொல்லுங்க. அப்புறம் மாட்சிங்ப்ராவும் வேணும். இதேரெட் கலர்ல” என்றான்.மேகன் பவித்ராவின் இடுப்பையும்மார்பையும் பார்த்து, “ஹ்ம்ம். நீங்க பர்பெக்ட் ஸைஸ் மேடம். உங்க பாய்ப்ரெண்ட்டேஸ்டும் பர்பெக்டாஇருக்கு. யு ஆர் மேட் பார் ஈச் அதர்” என்றுபவித்ராவின் ஸைஸில் அ தே ஜட்டியைஎடுத்தாள். சரண் உடனே “இதே போல நீல கலர்ல ஒண்ணு, வெள்ளை கலர்ல ஒண்ணும் தாங்க. ப்ராலஎன்னெல்லாம் வெரைட்டி இருக்கு?” மேகன் சிரித்தவாறே, “என் பாய்ப்ரெண்ட் இப்படிஇண்டரெஸ்ட் எடுத்துக்கமாட்டானான்னு இருக்கு. வாங்க உங்களுக்கு தேவை ஆனது எல்லாம்தரேன்” என்று அவர்களை அழைத்து சென்றாள். அவன் கேட்டது போல ஜட்டிகளைஎடுத்துவைத்தபின், ப்ராக்களை அலசினர்.சிவந்த ப்ரா ஒன்று, கீழ் பாதி முலையைமட்டும் மூடுவது போல் இருந்தது. “இது ரொம்ப நல்லா இருக்கே. அத்தை, பிடிச்சிருக்கா?” என்று பவித்ராவிடம் கேட்டான். “என்னடா நீ? இதெல்லாம் நான் எங்கடா போட்டுக்கமுடியும்? எல்லாம் தெரியற மாதிரி இருக்கு. ஒண்ணும் வேணாம்”“எனக்கு மட்டுமாபோட்டுக்க மாட்டீங்களா அத்தை?” என்று ஆசையுடன் கேட்டான். உடனேமேகன் ஆங்கிலத்தில், “அத்தை? இஸ் தட் யுவர் பெட் நேம் பார் ஹர்?” என்றாள். பவித்ராவும் சரணும்சிரித்தனர். சரண் உடனே, “யெஸ். ஷி இஸ் மை பெட்” என்று பவித்ராவின் கன்னத்தில் ஒருமுத்தமிட்டான். பவித்ராவும் கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ்ட் ஆனாள். லேஸ் வைத்தது, ஸ்டிராப்இல்லாதது, முலைக்காம்பை மட்டும் முடக்கூடியது என்று பல்வேறு ப்ராக்களைஎடுத்துக்கொண்டனர்.அது மட்டுமல்லாமல், சிவப்பு கலரில் ஒரு சிங்கிள் பீஸ்உள்ளாடையும் எடுத்துக் கொண்டனர்.அது முழுக்க முழுக்க டிரான்ஸ்பாரண்டாக இருந்தது. “சுப்பு உங்களை இப்படி பார்த்தார்னா, டிரஸ் மட்டுமில்ல, நீங்களும் கிழிஞ்சுடுவீங்க”என்று கிண்டலடித்தான் சரண். இவ்வளவும் வாங்கியதால், கூடவே ஒரு மஸாஜ் லோஷனும்ப்ரீயாக கிடைத்தது.எல்லாத்துக்கும் பணம் கட்டிவிட்டு சரணும் பவித்ராவும் கடையைவிட்டு வெளியே வரவும், சுப்புவின் கால் வரவும் சரியாக இருந்தது. “ஷாப்பிங் வந்தேன்.ஆமா இங்கதான் என்கூட இருக்கான். ஆமா நிறைய வேலை” புரிந்து கொண்ட சரண் சற்று வேகமாகஅவளிடமிருந்து நகர்ந்து செல்ல, சுப்புவின் நான்வெஜ் பேச்சுடன் பவித்ராவின் முகம்சிவக்க ஆரம்பித்தது.
சுப்புவிடம் பேசும் போது அவள் முகத்தில்உண்மையானகாதலை பார்த்தான் சரண். சுப்பு அவளிடம் பேசும்போதெல்லாம், பவித்ராவின் சந்தோஷத்தைபார்த்து தூரத்தில் இருந்து ரசிப்பது சரணுக்கு பிடிக்கும்.தன் கையில்பவித்ரவுக்காக வாங்கிய துணிமணிகளை நினைத்துபார்த்தான். சுப்புவிடம் இவ்வளவு காதல்வைத்திருக்கிறாளே, நான் மட்டும் என்ன குறுக்கே ‘அவர்கள்’ கமல் போலஇருக்கிறேன்என்று தன்னையே கேள்வி கேட்டான்.காதல் என்பது இருவருக்கு மட்டும்தான் என்றுயார் சொன்னார்கள். அவள் சுப்புவை மனதார காதலிப்பது உண்மை.அதே போல, அத்தையை நான்மனதார காதலிப்பதும் உண்மைதானோ? இதுவும் ஒரு காதலோ? என்று பல கேள்விகள் அவனைநச்சரித்தன. அவற்றை எல்லாம் தற்காலிகமாக ஒதுக்கிவைத்துவிட்டு, காரை நோக்கிசென்றான். சுப்புவிடம் பேசி முடித்த பவித்ராவும் காரினுள்ஏறினாள். இருவரும் அதிகம்பேசாமல் வீடு வந்து சேர்ந்தனர்
அன்றிரவு இருவரும் சிறிது நேரம்பெட்டிகளை பேக் செய்தனர். கிட்டத்தட்ட பயணத்துக்குரெடியாகி விட்டனர். இரண்டு நாளில் பயணம். சரணுடைய பெற்றோர் பவித்ராவின்பெற்றோர்விட்டுக்கு வருவதால், சரணும் பவித்ராவுடன் கல்யாணம்முடியும் வரை அங்கேயே தங்குவதாகமுடிவு செய்தான். பெட்டிகளை ஓரம்கட்டி விட்டு இருவரும் களைத்து போய் சோபாவில்வந்து அமர்ந்தனர்.
“அத்தை, இன்னும் ரெண்டு வாரத்துல, நீங்க கல்யாணம்செய்திருப்பீங்க. த்ரில்லிங்காஇல்லை?”
“ஆமாடா. லேசா பயமாவும் இருக்கு.சுப்புவும் நானும் ரொம்ப நாளா காதலிச்சோம். எல்லாம் நல்ல படியாகநடக்கணும்”
“எல்லாம் நல்லா நடக்கும், அத்தை” என்று அவளை வளைத்து அவளது உதட்டில்முத்தமிட்டான். “சுப்பு கிட்ட ப்ர்ஸ்ட் நைட் போது இன்னிக்கு வாங்கினதெல்லாம்ட்ரைபண்ணுங்க. அவரும் என ஜாய் பண்ணுவார்”
“சீ போடா. அதை நினைச்சாலும் கொஞ்சம்பயமாஇருக்கு. ரெண்டு பேரும் தனியா அப்படி. ஹ்ம்ம்ம்ம். என்னசெய்யப்போறேனோ?”
“என்னத்தை, இதுக்கு போய் பயப்படறீங்க. ஆனா எனக்கு ஒருவருத்தம்தான். நான் வாங்கிக் கொடுத்ததெல்லாம், முதலில் பார்க்க போறது சுப்புஅத்திம்பேர்தான். ஹ்ம்ம்ம். என்னோட லக் அவ்வளவுதான்” என்று அவளதுநெற்றியில்முத்தமிட்டான்.
“அடப்பாவி. அப்படியும் ஒரு ஆசையாஉனக்கு. திமிருடா!! கழுதை”என்று அவனது காதை பிடித்துசெல்லமாக திருகினாள். இருவரும் அப்படியே பேசிக் கொண்டுநேரத்தை கடத்தினர். தூங்க நேரம் வந்ததும், “டேய், இங்க எல்லாம் ஒரே பெட்டியும்அதுவுமா இருக்கே? எப்படி படுக்கறது?”