வணக்கம் நண்பர்களே. போன பகுதியில் நீங்க பதிவிட்ட கருத்துகளை படித்தேன். நீங்கள் செய்யும் கமெண்ட்கள் மேலும் எழுத தூண்டுதலாக இருக்கிறது. இந்த பகுதி உங்களுக்கு ஸ்வாரசியமாக இருக்கும் என நம்புகிறேன். கதைக்கு போகலாம்.
அடுத்த நாள் அருணும் கிஷோரும் எந்திரிக்கையில் பல்லவி வெறும் ப்ரா ஜட்டியோடு வீடு துடைத்து கொண்டு இருந்தாள். சுந்தர் தூங்கி கொண்டு இருந்தான்
அருண் : என்ன பல்லவி? காலையிலே செக்ஸி போஸ் ல இருக்க?
கிஷோர் : ஆமா பல்லவி என்ன ஆச்சு? எங்க உதவி எதும் வேணுமா? உனக்கு நா நாங்க என்ன உதவினாலும் செய்வோம்.
பல்லவி : தெரியும் கிஷோர் நீங்க செய்யிற உதவி. எனக்கு உதவி செய்யணும் நா அவர எழுப்பி விடுங்க. அவர் கிட்ட ஒரு விஷயம் சொல்லணும்.
அருண் : சுந்தர் சுந்தர். எந்திரிச்சுக்கோ. பல்லவி கூபிடுறா பாரு
சுந்தர் : (கொட்டாவி விட்டு) சொல்லு பல்லவி. டிரஸ் எங்க ஏன் இப்படி காட்சி காட்டிட்டு இருக்க?
பல்லவி : அது உங்க அம்மாக்கு கால் பண்ணி கேளுங்க.
சுந்தர் : என்ன சொல்லுற. அம்மா என்ன சொன்னாங்க?
பல்லவி : கால் பண்ணி கேளுங்க. புரியுதா? (கோபத்துடன்)
சுந்தர் : (அவன் அம்மாக்கு கால் செய்தான்) அம்மா. இப்போ தான் எழுந்தேன். நல்லா இருக்கேன் மா. நீங்க. என்ன விசேஷம் இன்னைக்கு?
சுந்தர் அம்மா : இன்னைக்கு ஊர்க்கட்டு டா. நீங்க வேற ஊருக்கு வராம அங்க தனி குடித்தனம் இருக்கீங்க.
சுந்தர் : கொரோனா இல்லைனா வந்திருப்போம். சொல்லுமா அதுக்கு இப்போ என்ன?
சுந்தர் அம்மா : ஊரு விட்டு அப்படி தனியா இருக்க கூடாது. கிரகம் புடிக்கும் நு சொல்லுவாங்க. ஆனா அதுக்கு ஒரு தீர்வு இருக்கு.
சுந்தர் : அதுக்கு என்னம்மா பண்ணனும்?
சுந்தர் அம்மா : வீட்டுல இருக்குற துணி எல்லாம் ஒரே நேரத்துல திருநீறு போட்டு ஊறவெக்கணும். ஊரக்கட்டு அன்னைக்கு மட்டும் வீட்டவிட்டு எங்கேயும் வெளிய போகாம இருக்கணும்.
சுந்தர் : எல்லா துணியும் ஊற வெச்சா எந்த துணி போடுறது?
சுந்தர் அம்மா : அடங்கப்பா. உன் பொண்டாட்டி மாதிரியே கேள்வி கேக்குற. சொல்லி குடுத்தாளா அவ?
சுந்தர் : எம்மா. எந்த துணி போடுறது நு கேட்ட தப்பா?
சுந்தர் அம்மா : சம்படதாயத்த எதிர்த்து பேச கூடாது. ஒரு நாளைக்கு துணி போடாம இருக்குறது தான். அங்க ரெண்டு பேரும் தான இருக்கிங்க. (சுந்தர் அம்மாக்கு இவர்கள் நண்பர்களோடு இருப்பது தெரியாது)
சுந்தர் : அது எப்படி மா.
சுந்தர் அம்மா : என்னடா இப்படி சங்கட படுற. வீட்டுல பொண்டாட்டியோட இருக்க உனக்கு என்னடா கூச்சம்?
சுந்தர் : அது… அது வந்து…
சுந்தர் அம்மா : ஐய்யே. உனக்கெல்லாம் வேவரம் தெரியும் நு தனி குடித்தனம் அனுப்பிச்சு வெச்சா, நீ எனக்கு பேரன் பேத்தி பாக்க விட மாட்ட போலிருக்கே. ஒழுங்கா சொல்லுறது செய்யுங்க.
சுந்தர் : அதெல்லாம் தெரியும் மா நீங்க ஒன்னும் சொல்ல தேவையில்ல
சுந்தர் அம்மா : சாயங்காலம் கூப்பிடுவேன். ரெண்டு பேரும் ஒழுங்காக நடந்துக்கணும்.
சுந்தர் : சரி சரிமா. வெய் மா (கால் கட் செய்தான்)
பல்லவி : என்ன சொன்னாங்க அத்தை?
சுந்தர் : (மனதிற்குள்) ரெண்டு பேரையும் அவுத்து போட்டு நிக்க சொல்லுறாங்க…
பல்லவி : உங்களத்தான். அத்தை என்ன சொன்னாங்க?
சுந்தர் : சம்படதாயமாம். தனி குடுத்தனம் இருக்குறவங்க எல்லா துணியும் ஒரே நேரத்துல தண்ணில ஊற வச்சு சாயங்காலம் சாமி கும்படனுமாம். ஆனா எனக்கு அதுல லாம் நம்பிக்கை இல்ல.
அருண் : என்ன இது சுந்தர். இந்த காலத்துல இதெல்லாம் நம்புறாங்க.
கிஷோர் : எல்லாத்தையும் ஊற வெச்சிட்டா அப்போ இப்போ போடுறதுக்கு டிரஸ்?
சுந்தர் : இந்த கிராமத்து காரங்களுக்கு இந்த மாறி எதாச்சும் கிளப்பி விடுறது தான் வேலையே.
பல்லவி : ஐயோ நானும் அப்படி தான் நெனச்சேன். ஆனா அப்படி இல்லங்க
சுந்தர் : பல்லவி நீ இதெல்லாம் நம்புறியா?
பல்லவி : இல்லங்க. அத்தை கால் பண்ணி சொன்ன அப்புறம் நான் எங்கம்மா க்கு கால் பண்ணி கேட்டேன். எங்கம்மா கண்டிப்பா பண்ணனும். இல்லைனா மாங்களியத்துக்கு ஆபத்துனு சொன்னாங்க.
சுந்தர் : அப்படித்தான் பயப்படுத்துவாங்க. இதெல்லாம் மூட நம்பிக்கை டீ
பல்லவி : அவங்க அப்படி சொன்னதும் எனக்கு பயமா இருக்கு (அழுவது போல் கண் கழங்கியது)
சுந்தர் : ஹேய் இதுக்கெல்லாம் அழாத
பல்லவி : (தாலி எடுத்து நெற்றியில் தொட்டு கும்பிட்டு) பிளீஸ் எனக்காக.
சுந்தர் : சரி சரி அழுகாத என்ன பண்ணனும்?
பல்லவி : நான் ஏற்கனவே என் டிரஸ் எல்லாம் நனைச்சு வெச்சிட்டேன். இந்த இன்னர்ஸ் மட்டும்தான் இருக்கு. நீங்களும் எல்லாம் கழட்டி இதோ இந்த டப் ல ஊற வையுங்க.
(சுந்தர் தன் டீசர்ட் மட்டும் பேண்ட் கழட்டி அதில் போட்டு ஜட்டியில் நின்றான்)
பல்லவி : அருண் கிஷோர் நீங்களும் தான்
கிஷோர் : நாங்களுமா நாங்க எதுக்கு
பல்லவி : அத்தை எல்லா துணியும் நனைக்க சொன்னாங்க. சோபா துணி போர்வை, ஸ்க்ரீன் துணி எல்லாம் தான். அப்போ நீங்களும் கழட்டுங்க பிளீஸ்.
அருண் : பல்லவி இதெல்லாம் எங்களுக்கு கணக்கு இல்ல. நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னமோ பண்ணுங்க.
பல்லவி : அம்மா அப்படி சொன்னதுல இருந்து எனக்கு மனக்கஷ்டமா இருக்கு.
(சரி என்று கிஷோர் அருண் இருவரும் டிரஸ் கழட்டி ஜட்டியில் நின்றனர்)
பல்லவி : அதையும் கழட்டி போடுங்க
சுந்தர் : கழட்டுங்கடா. அவ மன திருப்திக்கு.
பல்லவி : நானும் கழட்டுறேன் உங்களுக்கு கூச்சமா இருக்கும். (பல்லவி பின்னே திரும்பி ஜட்டியை கழட்ட அவள் புண்டை தொடைக்கு நடுவில் தெரிந்தது. அதை பார்த்துக்கொண்டே மூணு பேரும் ஜட்டியை கழட்டி டப்பில் போட்டனர். ப்ராவையும் கழட்டி முலைகளுக்கு விடுதலை அளித்தாள். மூவரும் ஜோல் வடித்தனர். மூணு பேருக்கும் சுன்னி முட்டிக்கொண்டு நின்றது)
பல்லவி : (சுன்னிகளை பார்த்து சிரித்து) சாப்பாடு செஞ்சு வெச்சிருக்கேன். சாப்பிடுங்க. எனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு.
(மூவரும் சாப்பாடு சாப்பிட வீட்டுக்கு மாப் போட்டுக்கொண்டு இருந்தாள் பல்லவி. அவளின் குலுங்கும் முலைகளும் அதற்கு மேல் தள்ளாடும் தாலியும் கண்களுக்கு விருந்து அளிக்க, அவளும் கீழே மண்டியிட்டு சோபாவுக்கு அடியில் துடைக்க, புண்டை தரிசனமும் கிடைத்தது)
சுந்தர் : பல்லவி, இப்படி குனிஞ்சு குனிஞ்சு காட்டிக்கிட்டு இருந்தா, எங்களுக்கு சாப்பாடு சாப்பிட எப்படி தோணும். போ கிட்சன் ல எதாச்சும் வேலை இருந்தா பாரு. நாங்க தொடச்சு விடுரோம் போ.
(பல்லவி கிச்செனில் வேலை பார்க்க, கிஷோர் கிட்செனுக்கு தான் சாப்பிட்ட தட்டத்தை கொண்டு சென்றான். இடம் குறைவாக இருந்ததால், பல்லவி நன்றாக ஸ்லாப் பக்கம் ஒதுங்கி வழி விட்டாள். கிஷோர் சைடாக ஒதுங்கி சென்றாலும், அவன் பூலு மட்டும் அப்படியே அவள் குண்டியில் பக்கவாட்டில் கோலம் போட்டு சென்றது.
கிஷோர் சாரி என்பது போல் பார்க்க, பல்லவி உதடை கடித்து சிரிப்புடன் பரவா இல்லை என்றாள். அனைவரும் சாப்பிட்ட பின் கை கழுவும்போது, கடைசியாக வந்த அருண் மட்டும் யாருக்கும் தெரியாமல் பல்லவி புண்டையில் இருந்து குண்டி வரை ஒரு விரலால் தேய்த்து மூட் ஏற்றினான்)
சுந்தர் : நைட் வர இப்படியே சும்மா இருக்கணுமா என்ன?
கிஷோர் : நாம ஏன் ஒரு படம் பாக்களாமே
அருண் : எதாயச்சும் போடுடா. டைம் பாஸ் ஆகும்.
(கிஷோர் படம் போட, மூவரும் சோஃபாவில் அமர்ந்து படம் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தனர். சுந்தர் ஒரு தலைகானியை எடுத்து மடியில் போட்டு படம் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். பல்லவி டிவிக்கு கீழ் இருக்கும் டிராவில் எதோ தேடுவது போல் இவர்களுக்கு காலை விரித்து நல்லா ஷோ காட்டினாள். கிஷோருக்கு ஓய்வில் கிடந்த சுன்னி தூக்கிகொண்டது. ஜொள் ஒளுக்கிய படி பார்த்தான்)
சுந்தர் : போதும் போதும் படத்த மறைக்காத
பல்லவி : (கீழே மண்டி போட்டு காலை விரித்து தேடிக்கொண்டு இருந்தாள்)
அருண் : (மனதிற்குள்) இவள இப்படியே குண்டியடிக்கணும் போல இருக்கே. தலைகாணி வேற பக்கத்துல இல்ல. இப்போ போய் எடுத்து மறைச்சா ரெண்டு பேருக்கும் தெரிஞ்சு போயிரும். சுன்னி வேற பொடைக்குதே.
பல்லவி : இதோ இதுதான் கேடச்சிருச்சு (போகும்போது அருண் சுண்ணியை மறைக்க கஷ்ட படுவதை பார்த்தாள். ஒரு தலைகாணியை எடுத்து கொடுத்து சிரித்துவிட்டு போனாள்)
அருண் : படம் ரொம்ப நல்லா இருக்குல்ல?
கிஷோர் : உனக்கு நல்லா இருக்கும் அருண்.
சுந்தர் : ஏன் கிஷோர் உனக்கு பிடிக்கலையா?
(கிஷோரும் அருணும் அமைதி ஆகினர். அவர்கள் இருவரும் பல்லவி காட்டிய படத்தை கூறுகிறார்கள். சுந்தர் எதை கூறுகிறான்)
சுந்தர் : என்ன அமைதி ஆகிட்டிங்க. டிவில இப்போ லாம் நல்ல படம் போடுறாங்க ல அதை சொன்னேன்.
கிஷோர் : ஓ அதுவா. ஆமா ஆமா நல்லா இருந்துச்சு
சுந்தர் : ஓ வா? அப்போ நீ எந்த படத்த சொன்ன? (முறைக்கும் படி கேட்டான்)
கிஷோர் : (பயத்தில் தயங்கி) நானும் டிவில தான் சொன்னேன்
சுந்தர் : (முதுகில் தட்டி சிரித்தான்) அப்படியா சரி சரி
(கிஷோருக்கு என்ன கூரவது என்று தெரியாமல் முளித்தான்)
பல்லவி : (வீடு மொத்தமும் துடைத்து களைப்பில் வந்து சுந்தர் மடியில் தலைகாணி மேல் அமர்ந்து) ஸப்பா முடியலங்க. பொண்டாட்டி இவளோ கஷ்ட படுறெனே, கொஞ்சம் உதவி செய்யலாம் தொனுதா உங்களுக்கு. எல்லாம் அத்தைய சொல்லணும்.
(கிஷோர் அருணும் சிரிக்க)
பல்லவி : உங்களையும் சேர்த்து தான் சொல்லுறேன் (தலைகாணியை எடுத்துவிட்டு சுந்தர் தொடையில் அமர்ந்து)
ஆக்கி போட நல்லா மூணு வேலையும் சாப்பிடுறீங்களா. ஒரு பொண்ணு இப்படி கஷ்ட படுறா, கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணலாம். எதாச்சும் தோனுதா? (சுந்தர் கைகளை இடுப்பை சுற்றி கட்டிகொண்டாள்)
சுந்தர் : அது மட்டும் இல்ல. கிஷோர் படம் நல்லா இருக்குன்னு என்கிட்டே சொல்லுறான்
பல்லவி : இருக்கும் இருக்கும். தளதளநு ஒரு பொண்ணு அவுத்து போட்டு குனிஞ்சு நிமுந்தா உங்களுக்கு பாக்க நல்லா தான் இருக்கும். வேலை செய்யுற எனக்கு தான தெரியும்.
சுந்தர் : (அவள் கழுத்தில் வடியும் வேர்வைக்கு முத்தம் தந்து) சரி விடு கொச்சிக்காத குட்டி.
(பேசிக்கொண்டு இருக்க யாரோ கதவை தட்டினார். நால்வரும் அதிர்ந்து போய் விட்டனர்)
அருண் : யாரு சுந்தர். இந்த நேரத்துல. ஐயோ போடுறதுக்கு ஒரு ஜட்டி கூட இல்லையே
பல்லவி : உன்னை விடு, என் நிலைமையை யோசிச்சு பாரு. மூணு ஆம்பளைங்க கூட அம்மணமா உக்காந்துட்டு இருக்கேன்.
சுந்தர் : இருங்க ரொம்ப பயப்படாதீங்க. நான் போய் கதவ தொறக்காம அப்படியே பேசி அனுப்புறேன்.
சுந்தர் : (பல்லவியை இரக்கி விட்டுட்டு கதவு பக்கம் போய்) யாரு?
வெளியே இருந்து : கதவை திறங்க சார். கார்பரேஷன்ல இருந்து வந்திருக்கோம்
சுந்தர் : எதுக்கு சார்?
வெளியே இருந்து : கொரோனா மருந்து அடிக்க வந்திருக்கோம் சார். கதவ திரங்க நேரம் ஆகுது
சுந்தர் : போய்ட்டு நாளைக்கு வாங்க. பூஜை பண்ணிட்டு இருக்கோம். கதவு திறக்க கூடாது.
வேலையாள் : சார் இது உங்க நல்லதுக்கு தான். எல்லா வீட்டுலயும் அடிக்கணும் நு ரூல்ஸ் சார்.
சுந்தர் : (கதவை திறந்து தலையை மட்டும் வெளியே விட்டு) அண்ணா. நாளைக்கு வாங்க. இன்னைக்கு வேண்டாம்.
வேலையாள் : ரெண்டு நிமிஷம் தான் ஆகும். எனக்கு கணக்கு காட்டணும் சார். அங்க பாருங்க சூப்பர்வைசர் திட்டுவாரு.
சுந்தர் : அவர கூப்பிடுங்க நான் பேசுறேன்.
(வேலையாள் சூப்பர்வைசர் கூப்பிட்டான்)
சூப்பர்வைசர் : என்ன சார்? உங்களுக்கு என்ன பிரச்சனை? உங்க நல்லதுக்கு தான மருந்து அடிக்கிரோம்.
சுந்தர் : சார் உங்களுக்கு எப்படி புரிய வைப்பேன். சரி ஒரு நிமிஷம் இருங்க.
சுந்தர் : (கதவை மூடிவிட்டு பல்லவி கிஷோர் அருண் மூவரையும் பாத்ரூமில் ஒளிய சொல்லி விட்டு மீண்டும் கதவை திறந்தான். தலைகாணி ஒன்றை வைத்து மறைத்துக்கொண்டு நின்றான்)
சூப்பர்வைசர் : என்ன சார் இப்படி நிக்குரிங்க? (சூப்பர்வைசர் மற்றும் வேலையாள் உள்ளே வந்தனர்)
சுந்தர் : சொல்லுறேன் சார். அந்த பையனை வெளிய அனுப்புங்க சார்.
(சூப்பர்வைசர் அவனை வெளியே போக சொல்லி கதவை சாத்தினார்)
சுந்தர் : (தான் அம்மா சொல்லிய சம்படதாயத்தை எடுத்து கூறினான். ஆனால் பல்லவி தன் கூட இருப்பதை கூறவில்லை)
சூப்பர்வைசர் : ஓ அது தான் பூஜை நு அவன் சொன்னானா? அப்போ வீட்டுல இருக்குற எல்லா துணியும் ஊற வெச்சுட்டு இன்னைக்கு பூரா இப்படியே இருப்பியா?
சுந்தர் : ஆமா சார். உங்களுக்கு நான் காசு தரேன். இங்க மருந்து அடிக்காம பொய்யிடுறிங்களா?
சூப்பர்வைசர் : நீ இப்படியே ஓரமா நில்லு. தம்பிய வர சொல்லி மருந்து அடிக்க சொல்லுறேன். சரியா? வெளிய எல்லாம் சொல்ல மாட்டேன்.
சுந்தர் : அப்படியா சார். சரி வர சொல்லுங்க.
(அந்த வேலையாள் வந்தான். சூப்பர்வைசர் அவனை கதவை சாத்திட்டு அடிக்க சொல்ல, அவனும் கதவை சாத்தினான். சுந்தர் ஓரமா நிக்க, அவன் எல்லா பக்கமும் அடித்துவிட்டு பாத்ரூம் பக்கம் போனான்)
சுந்தர் : சார் சார் பாத்ரூம் ல வேண்டாம் சார்.
சூப்பர்வைசர் : ஏன் பா? அங்க என்ன?
சுந்தர் : (தயங்கி) என் பொண்டாட்டி உள்ள இருக்கா. வேண்டாமே. பிளீஸ்.
சூப்பர்வைசர் : ஓ அப்படியா. அவளும்?
சுந்தர் : ஆமா சார் சம்படதாயம்.
சூப்பர்வைசர் : அப்போ சரி. பாத்ரூம் நீங்களே நல்லா க்ளீன் பண்ணிக்கோங்க சரியா?
சுந்தர் : கண்டிப்பா சார்
(பாத்ரூம் உள்ளே மூவரும் இவங்க வெளிய பேசுறது கேட்டுட்டு இருந்தனர்)
பல்லவி : எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு. இந்த கதவை திறந்தா என் மானமே போயிடும்.
அருண் : பயப்படாத பல்லு. சுந்தர் சமாலிச்சுக்குவான்(அவள் தலையை பிடித்து தோளில் சாய்த்து ஆறுதல் கூறினான்)
கிஷோர் : (அவர்கள் இருவரும் அம்மணமாக காட்டிகொண்டு நிற்பதை பார்த்து) எனக்கும் பயமா இருக்கு. கதவை திறந்தாள் என்ன ஆகுமோ. (அப்படியே பள்ளவியின் முதுகில் சாய்ந்து கட்டி பிடித்தான்)
பல்லவி : கிஷோர். உண்ணுது பின்னாடி இடிக்குது. கொஞ்சம் தள்ளி நிக்குறிங்களா? (கிஷோர் தல்லிக்கொண்டான். மூவரும் சிரித்தனர்)
சூப்பர்வைசர்: (வெளியே போகிறேன் நு சொல்லிட்டு இருக்கும்போது அங்கு சுந்தர் – பல்லவி கல்யாண ஃபோட்டோ இருப்பதை பார்த்தார்) (மனதிற்குள்) இவன் பொண்டாட்டி நல்லா தலதலனு நயன்தாரா மாதிரி இருக்காளே. உள்ள வேற அம்மணமா நிக்குறா நு சொல்லுரான். பாக்கணும் ஆசையா இருக்கே.
சூப்பர்வைசர் : சார். இந்த கொரானா ரொம்ப மோசமானது. எனக்கு தெரிஞ்ச ஒரு நண்பர் கூட இறந்து பொய்ட்டாரு. அதுனால தான் நானே சுப்பெர்வைஸ் பண்ணி எல்லா வீட்டுக்கும் மருந்து அடிக்குறேன். இப்போ இங்க மட்டும் மருந்து அடிக்காம போறது எனக்கு மணக்கஷ்டமா இருக்கு.
சுந்தர் : சார் நாளைக்கு கூட வந்து அடிங்க இன்னைக்கு வேண்டாம்
சூப்பர்வைசர் : நாளைக்கு எனக்கு வேற ஏரியா ல டூட்டி. நான் அந்த பையனா எதாச்சும் ஒரு துணிய எடுத்துட்டு வர சொல்லுறேன். உன் பொண்டாட்டிய கட்டிக்க சொல்லு. நாங்க சீக்கிரம் மருந்து அடிச்சிட்டு போயிடுரோம். சரியா?
சுந்தர் : இல்ல சார். அவளுக்கு கூச்ச சுபாவம்.
சூப்பர்வைசர் : இந்த மருந்து கண்டிப்பா அடிக்கணும் பா. இல்லைனா ரொம்ப ஆபத்து
(சுந்தர் சரி சொல்லுவதற்குள் சூப்பர்வைசர் அந்த பையனை வேறொரு வீட்டில் வெளியே காயும் ஒரு சேலையை யாருக்கும் தெரியாமல் எடுத்து வர சொன்னார். அவன் ஒரு ஜிகுஜிகுவென மின்னும் டிரான்ஸ்பரெண்ட் சேலையை எடுத்து வந்து குடுத்தான்)
சுந்தர் : (வேறு வழயில்லாமல் அதை வாங்கி பாத்ரூம் கதவை நீக்கி அவளிடம் குடுத்து கட்ட சொல்லிவிட்டு சாத்திவிட்டான்) அவ ரொம்ப கூச்ச படுரா சார்.
சூப்பர்வைசர் : சரி பா. நானே மருந்து அடிக்குரேன். தம்பி நீ வெளிய பொய் கதவ சாத்திக்கோ. நானே மருந்து அடிச்சுறேன். சரியா பா.
(பல்லவி வெளியே வந்தாள். ப்ரா ஜட்டி ஜாக்கெட் பாவாடை எதுவுமே இல்லாமல் சேலை மட்டும் நேர்த்தியாக கட்டி வெளியே வந்தாள். முலைக்காம்புகள் அப்பட்டமாக தெரிய சூப்பர்வைசர் அதையே உற்று பார்த்தான். பல்லவி கையால் மறைத்துகொண்டாள்)
சூப்பர்வைசர் : இந்த சாரி உங்களுக்கு ரொம்ப நல்லா இருக்கு.
(பல்லவி மறைக்க, சூப்பர்வைசர் பாத்ரூம் கதவை திறந்து உள்ளே போனார். உள்ளே அருண் கிஷோர் அம்மணமாக நிற்பதை பார்த்து அதிர்ந்து போனார். மூவரும் வெளியே வந்தனர்)
சூப்பர்வைசர் : இவங்க யாரு?
சுந்தர் : (தயங்கி) இது என் நண்பர்கள். கல்யாணம் ஆகி இங்க வந்து கொரோனாவாள வேற வீடு கிடைக்காம இங்கேயே தங்கி இருக்கிறாங்க.
சூப்பர்வைசர் : உண்மையை சொல்லு, இது உண்மையாவே உன் பொண்டாட்டியா?
சுந்தர் : தப்பா பேசாதீங்க சார். (முழு கதையும் சொன்னான்)
சூப்பர்வைசர் : அப்போ இவங்க முன்னாடியே நீங்க புருஷன் பொண்டாட்டியா இருப்பீங்க?
சுந்தர் : நீங்க மருந்து அடிச்சுட்டு கெலம்புங்க பிளீஸ்.
சூப்பர்வைசர் : என்ன மரியாதை கொரையுது. கதவை திறந்து எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டு போயிருவேன் பாத்துக்கோ.
சுந்தர் : சார் சார். பிளீஸ் வேண்டாம்.
சூப்பர்வைசர் : அப்போ நான் சொல்லுறது செய்யணும்.
சுந்தர் : சார் நீங்க என் பொண்டாட்டிய கேப்பிங்க. வேணாம் ஸார். மண்ணிச்சு விட்டுடுங்க எங்கள
சூப்பர்வைசர் : நான் உன் பொண்டாட்டிய தொட மாட்டேன். சத்தியம்
சுந்தர் : சரி சொல்லுங்க
சூப்பர்வைசர் : உன் பிரென்ட் ஒருத்தன உன் பொண்டாட்டிய ஓக்க சொல்லு நான் பாக்கணும். யாருனு அது அவ இஷ்டம்
சுந்தர் : சார். தப்பா பேசாதீங்க.
சூப்பர்வைசர் : சொல்லுறது கேக்கலைநா பிரச்சனை உங்களுக்கு தான்.
சுந்தர் : அவங்கள அண்ணா மாதிரி நினைக்கிற அவளை போய் இப்படி பண்ண சொல்லுறீங்க.
சூப்பர்வைசர் : பத்தினி மாதிரி நடிக்காத. மூணு ஆம்பள கூட அம்மணமா இருக்கா. அவளை என்னனு சொல்லுறது.
பல்லவி : சரி சார். பண்ணுறேன். (கீழே படுத்து சேலையை இடுப்பு வரை தூக்கி காலை விரித்து காட்டினாள்)
(சுந்தர் அமைதியாக இருக்க, அருணும் கிஷோரும் ஒருவரை ஒருவர் மாற்றி மாற்றி பார்த்தனர்)
சுந்தர் : நமக்கு வேற வழியில்லை. ஒரு தடவை மட்டும்.
அருண் : (கிஷோர் அருணை போக சொல்லி தலையாட்ட) எனக்கு சங்கட்டமா இருக்கு சுந்தர்
சுந்தர் : பரவா இல்லை அருண்
பல்லவி : (உதட்டில் சிரிப்பு) (மனதில்) இன்னைக்கு இவன் சுன்னிய உரிச்சு எடுத்து பார்க்கிறதுக்கு தானாவே வாய்ப்பு கிடச்சிருக்கு. அதுவும் அவரு முன்னாடியே. நினைச்சாலே புண்டை ஊருது.
(அருண் அவள் மேல் ஏறி வாயில் எச்சி தொட்டு அவள் புண்டையில் கை வைக்க நல்லா ஈரமாக இருந்தது. சுண்ணியை கையில் பிடித்து அவள் புண்டையில் வைத்து அழுத்தினான். பல்லவி ஆ… என்று கத்தி முனங்கினாள். முணங்களை மறைத்து சோகமாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டாள். சூப்பர்வைசர் தன் பேண்ட் கழட்டி அதை பார்த்து கை அடித்தான்)
பல்லவி : (முனங்கி) ஐயோ அருண் மெதுவா மெதுவா என்னால முடியல.
சூப்பர்வைசர் : பாத்தியா உன் பொண்டாட்டி இவளோ சொகமா அனுபவிக்குறாநு. (சுந்தர் தலை குனிந்து நின்றான்)
(இப்படியே கொஞ்ச நேரம் ஓத்து அனுபவித்தனர். பல்லவி சேலையை தலை வழியே கழட்டி வீசி எறிந்தாள்)
சூப்பர்வைசர் : சரி குப்புற படு.
(பல்லவி குப்புற படுக்க, அருண் அவன் காலை விரித்து அவள் புண்டையில் பூளை சொருகினான். டாக்கி அடித்து இரண்டு குண்டியிலும் அருண் தொடைகள் இடிக்க சடக் சடக்நு சத்தம் கேக்க ஓத்தான். அவள் மஞ்சதாலி ஆடும் முலைகளில் பட்டு பட்டு சென்றது)
சூப்பர்வைசர் : (கிஷோரிடம்) நீ பொய் மண்டிபொட்டு அவளுக்கு வாய்ல குடு.
கிஷோர் : (தயங்கி தயங்கி மண்டி போட்டான். பல்லவி அவளே அவன் பூளை எடுத்து அவள் வாயில் போட்டு ஊம்பினாள். ஆசையாக ஊம்புவது பொல் எச்சி ஊற ஊம்பினாள். அருண் இன்னும் வேகமாக ஓத்தான்)
சூப்பர்வைசர் : சரி சரி போதும். எழுந்து மண்டி பொடு (பல்லவி மண்டிபோட்டு உக்கார) ரெண்டு பேர் சுன்னியும் வாயில போட்டு தண்ணி எடுக்குற.
(பல்லவி ரெண்டு சுன்னியும் கையில் பிடித்து ஒரே நேரத்தில் வாயில் நுழைக்க, வாய் பிடிக்காமல் கஷ்டப்பட்டாள். ஒன்னு மாத்து ஒன்னு ஊம்ப, கையில் புடித்து ஆட்டினாள்.
அருண் கிஷோர் ரெண்டு பேரும் கண்ணை மூடி முனங்கினர். ரெண்டு பேருக்கும் கஞ்சி வர பல்லவி முகத்தில் அடிச்சு ஊத்தினர். நெற்றியில் இருந்து தாடை வரை ஒழுகி அவள் முளை மேல் வடிந்தது)
சூப்பர்வைசர் : (எழுந்து அவரும் பல்லவி மூஞ்சியில் கஞ்சியை விட்டார். கொஞ்சம் அவள் கண்ணில் பட்டது. அதை அவள் கையால் துடைத்து எடுத்தாள் பல்லவி)
சூப்பர்வைசர் : உன்ன மாதிரி ஒரு முண்டைய நான் பாத்ததே இல்ல. (பல்லவி கையில் துடைத்த கஞ்சியை வாயில் விட்டு நக்கினாள். சுந்தருக்கு சோகத்தையும் வெக்கத்தையும் தாண்டி ஒரு பெருமை முகத்தில் தோன்றியது.)
சூப்பர்வைசர் : (பேண்டை போட்டுகொண்டு) டயர்டா இருக்கு
பல்லவி : இருங்க ஒரு டீ போட்டு தரேன். சாப்பிட்டு போங்க. (பல்லவி கஞ்சி வடியும் முகத்தோடு அப்படியே அம்மணமாக சென்று டீ போட்டாள்)தினமும் கதையை படி கையை அடி தமிழ்செக்ஸ்ஸ்டோரீஸ்.இன்போ
சூப்பர்வைசர் : (பல்லவி கொடுத்த டீயை வாங்கி குடித்து) இந்த மாதிரி ஒரு பொண்டாட்டி கிடைக்க நீ குடுத்து வச்சிருக்கணும். (சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினார்).
(அவர் சென்றதும் யாரும் எதுவும் பேசாமல் மயான அமைதியாக இருந்தது. பல்லவி எதுவும் பேசாமல் பாத்ரூமுக்கு போய் மூஞ்சி கழுவிவிட்டு வந்து அந்த சேலையை எடுத்து மூஞ்சியை துடைத்தாள்)
பல்லவி : (சுந்தர் பக்கத்தில் போய் அமர்ந்து சோகமாக) இப்போ நடந்தது அப்படியே மறந்திருங்க. நம்ம எப்பயும் போல இருப்போம்.
அருண் : ஆமா சுந்தர். இது ஒரு கெட்ட படமா நினைச்சு மறந்திடலாம்.
(சுந்தர் அமைதியாக எதுவும் பேசாமல் அமர்ந்து இருக்க, பல்லவி அவனை கட்டிப்பிடித்து அமர்ந்தாள்)
(மறுபடியும் பெல் அடித்தது).
கிஷோர் : ஆக மறுபடியும் இந்த சூப்பர்வைசர் வந்துவிட்டான் போல. உள்ள வரட்டும் மூஞ்சி மேல குத்தி அனுப்பிரலாம். (கதவுக்கு அருகில் சென்று) யாரது? என்ன வேணும்?
வெளியே ஒரு பொண்ணு : அருண் இருக்காரா? நான் ஹரிணி வந்திருக்கேன்.
(- தொடரும் -)