என் பெயர் விக்ரம் வயது 27, என் அப்பா ஒரு நடுநிலை பணக்காரன். எப்போதும் சொத்து பணம் பிசினெஸ் என்று சுத்தும் ஆள். ஆனால் எனக்கு அதில் எல்லாம் விருப்பம் இல்லை.
நான் ஒரு தனியார் நிறுவனத்தில் நல்ல வேலையில் இருக்கிறேன்..நல்ல சம்பாதிப்பேன்..நல்ல ஊர் சுற்றுவேன்.
ஒருநாள் என் அப்பா என்னை அழைத்து இன்று உனக்கு பெண் பார்க போகிறோம் என்றார் எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. நான் என்னவென்று புரிந்துகொள்வதற்கும் என்னை கூட்டிக்கொண்டு சென்று அவரின் நண்பர் ஒருவரின் மகளுக்கு நிச்சயம் பேசிவிட்டு வந்துவிட்டார். அந்த பெண் ஒரு குண்டோதரி. பார்க்க கொஞ்சம் அழகு தான் ஆனால் நல்ல பீர் குண்டா போல இருந்தால்.
என் அப்பாவிடம் வேணாம் என்று நான் வாக்கு வாதம் செய்ய. அவர், இவளை தான் கல்யாணம் செய வேண்டும். இவளை பண்ணா தான் நீ 5 கோடி வரதட்சணை வாங்க முடியும் என்றார்.
நான் ::: என்னப்பா ஒளறுற..அதுக்குன்னு அந்த குண்டை கல்யாணம் பண்ண சொல்றியா..
:
அப்பா ::: குண்டா இருந்தா என்ன. அதான் அஞ்சு கோடி வருதுல..சைடுல வேணா ஏதாது வச்சிக்கோ.
:
நான் ::: லூசு மாதிரி பேசாதப்பா..காசு பைத்தியம் புடிச்சி அலையுற நீ. நா வீட்டை விட்டு போறேன்.
:
அப்பா ::: உன் கார், பைக், அப்புறம் இவளவு வருஷம் உன் படிப்புக்கு செலவு பண்ணுனது எல்லாம் குடுத்துட்டு கெளம்பு.
என்று சொல்லிவிட்டு அந்த ஆள் கிளம்பினான்.
இவனுக்கு நா பொறந்தேன். சரியான பைத்திய காரனா இருக்கானே என்று யோசித்து கொண்டே இருந்தேன்.
அன்று இரவு என் அம்மாவிடம் இதை சொல்லி புள்ம்ப அம்மாவும் என்னை சமாதான படுத்தி கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வைத்தால்.
கல்யாண வேலையும் துவங்கியது. அந்த பெண்ணும் எனக்கு தினமும் மெசேஜ் அனுப்ப துவங்கினால். அவளை பார்த்தால் பாவமாக இருந்தது இவளுடன் எப்படி இஷ்டம் இல்லாமல் வாழப்போகிறேன் என்று தினமும் யோசித்தேன்.
ஆனால் மனதை ஒரு வழியாக சம்மதிக்க வைத்து அவளுடன் பழக துவங்கினேன்.
நாங்கள் திருமணத்துக்கு சேலை வாங்க ஒரு பிரபல துணிக்கடைக்கு சென்றோம். நான் அதுவரை அப்படி ஒரு கடையை கேள்விப்பட்டதே இல்லை…ஆனால் அந்த கடை பிரமாண்டமாக இருந்தது.
என் அம்மா என் வருங்கால மணைவி மேலும் அவளின் அம்மா மற்றும் சில பெண்கள் அங்கே இருந்து புடவைகளை புரட்டிக்கொண்டு இருக்க. நான் சற்று தள்ளி அமர்ந்து என் போனை நோண்டிக்கொண்டு இருந்தேன்.
எனக்கு அந்த சேலை எடுப்பதில் எல்லாம் விருப்பம் இல்லை. ஆனாலும் என் அம்மா நான் வரவேண்டும் என்று கூட்டிவந்தால்.
அப்போது அங்கே ஒரு பெண் வந்து அந்த பெண்கள் கூட்டத்துடன் பேச துவங்கினால். நான் பெரிதாக அதை கண்டுகொள்ளவில்லை. திடீரென்று என்னை பார்த்து கையசைத்து…
“ஹெலோ மிஸ்டர்..அங்க என்ன பண்ணுறீங்க …நீங்க தான் செலக்ட் பண்ணனும்”
:
என் மனசில் யாருடா இவ கிறுக்கு புண்டையா இருப்பா போலயே என்று யோசித்துக்கொண்டு. வேணாம் என்று கையசைத்தேன்.
:
அவளோ…இங்க வாங்க சார் என்று ஊருக்கே கேட்கும்படி கத்தினாள்.
:
தேவடியா சும்மா விட மாட்டாள் போல என்று எழுந்து சென்றேன்.
:
அவள் ::: ஹெலோ…நான் அனிதா..இந்த கடையின் ஒரு பகுதி நான் தான் நிறுவகிக்கிறேன்.
:
நான் ::: ஹெலோ…
:
அனிதா ::: என்ன மாப்பிள்ளை சார்…நீங்க தானே இதெல்லாம் செலக்ட் பண்ணனும். நீங்க அங்க இருக்குறீங்க.
:
நான் ::: எனக்கு இதெல்லாம் தெரியாது மேடம்.
:
அனிதா ::: தெரிஞ்சுக்கணும் சார்…கல்யாணம் ஆக போகுது. இனிமே மனைவிக்கு எல்லாம் நீங்க தான் பண்ணனும்.
:
அப்போது நல்ல வேலையாக எனக்கு போன் வர…ஒரு நிமிடம் என்று சொல்லி அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
என நண்பன் தான் கால் செய்து இருந்தான்.
:
நான் ::: சொல்றா என்ன…
:
நண்பன் ::: எங்க மாப்பிள்ளை ஆளையே காணோம் ஆபிஸ்ல
:
நான் ::: கலையானதுக்கு சேலை மயிறு எடுக்கணும்னு கூட்டிட்டு வந்துட்டாங்க மாப்ள…
:
நண்பன் ::: ஒரே ஜாலியா இருக்க போலயே..
:
நான் ::: செம்ம காண்டுல இருக்கேன். நீ வேற லூசு புண்டை மாதிரி பேசாத…
:
நண்பன் ::: என்ன ஆச்சு மாப்ள சொல்லு..
:
நான் ::: அம்மா வற்புறுத்தி கூட்டிட்டு வந்துட்டாங்க..இதுல இங்க வேற ஒருத்தி நிலைமை புரியாம லூசு புண்டை மாதிரி பேசிட்டு இருக்கா.
:
நண்பன் ::: சரி சாயங்காலமமா வா சரக்க போட்டு எவளையாவது போடுவோம்.
:
நான் ::: அந்த பிரியங்கா வரலான்னு பாரு…இல்லனா நான்சியை கூப்பிடு. கண்டிப்பா வருவா.
:
இந்த பெண்கள் எல்லாம் எங்களுடன் வேலை பார்ப்பவர்கள். இவர்கள் எல்லாம் எங்களுடன் கேசுவல் செக்ஸ் வைத்துக்கொள்வார்கள். அதாவது ஆசைக்கு அவ்வப்போது செய்துகொள்வது. இதெயெல்லாம் பேசிமுடிக்க அந்த கதவை திறந்து உள்ளே செல்ல அதன் மறுபக்கம் அந்த அனிதா நின்று கொண்டு இருந்தால். எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை.
அனிதா ::: நீங்க உங்க பர்சனல் வாழ்க்கைல எண்ணமும் பண்ணிட்டு போங்க.ஆனா என்னை தப்பா பேச உங்களுக்கு உரிமை இல்ல.
:
நான் ::: சாரி மன்னிச்சிடுங்க…
:
அனிதா ::: என்ன சாரி..இவளோ அசிங்கமா பேசுறீங்க. உங்களை எப்படி தான் அந்த பொண்ணு கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்க போறாளோ.
:
நான் ::: என்ன பேசுறீங்க நீங்க..எனக்கு இந்த கல்யாணத்துல விருப்பமே இல்ல. விருப்பம் இல்லாத கல்யாணம் பண்ணுனா தெரியும்.
நா தப்பா பேசியிருக்க கூடாது தான். அதுக்குன்னு நீங்க என் நிலமை தெரியாம என்ன இதுல எல்லாம் சேர்ந்து சேலை பாக்க சொல்லுறதும் தப்பு தான்.
என்று சொல்லிவிட்டு கோவமாக கிளம்பினேன். பின்னர் என் அம்மாவிடம் அவசர வேலை என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்ப. நேரே நண்பனின் வீட்டுக்கு சென்று சரக்கு அடித்தேன். பின்னர் மாலை ஆக அவன் அந்த பிரியங்கா மற்றும் நான்சி இருவருடனும் வந்தான். நான் போதையில் அழத்துவங்க நான்சியும் ப்ரியங்காவும் தங்கள் முலையை என் வாயில் தள்ளி என்னை தேற்றினார்கள்.
நான்சியும் பிரியங்காவும் என்னுடன் வேலை செய்பவர்கள். அவர்களும் நல்ல வசதி படைத்த வீட்டை சார்ந்தவர்கள் தான். ஆனால் என்னை போல அவர்கள் வீட்டிலும் நல்ல பணக்காரனை பார்த்து தான் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்ற கட்டளை. எனவே இருக்கும் வரை எங்களுடன் இவர்கள் கூத்தடிக்கலாம் என்று முடிவு செய்து இருக்கிறார்கள். அன்று அப்படியே செல்ல…
இரண்டு நாள் கழித்து நான் என் வருங்கால மனைவியை கூட்டிக்கொண்டு ஒரு படத்துக்கு சென்று இருந்தேன். முடிந்து வெளியே வரும்போது அங்கே கார் பார்க்கிங்கில் அனிதா நிற்பதை பார்த்தேன். அவளை பார்த்ததும் இவள் சென்று பேச துவங்கினால். நான் நிற்பதை அனிதா கவனிக்க அவள் அருகே ஒரு கிறுக்கன் நின்றான். அவன் அவளை தொட்டு தொட்டு பேசிக்கொண்டு இருந்தான். இவன் தான் அவள் புருஷனாக இருக்க வேண்டும். பார்க்க பண்ணி குட்டி மாதிரி இருந்தான். அனிதா செம்ம பிகர். இவளுக்கு இவனா…இந்த உலகம் ஏன் தான் இப்படி ஆகி விட்டதோ என்று என்னையே நொந்துகொண்டேன்.
பின்னர் ஒருநாள் என் அம்மா என் சொந்த காரர்களுக்கு சேலை எடுக்க வேண்டும் என்று ஒருநாள் கிளம்ப. இந்த முறை நானே அம்மாவிடம் நான் அவளை கூட்டி செல்கிறேன் என்று கிளம்பினேன். காரணம் அங்கே அந்த அனிதா இருந்தால் கடலை போடலாம் என்று தான். நான் நினைத்த வாறே அங்கே அவள் இருந்தால். நான் சும்மா அன்று போன் பேசிய இடத்தில சென்று நின்று இவள் அங்கே வருவாளா என்று பார்த்துக்கொண்டு நின்றேன். நான் அவளையே பார்த்துக்கொண்டு நிற்பதை தெரிந்துகொண்ட அனிதா அங்கே வந்தால்.
அனிதா ::: என்ன இங்கெல்லாம் வர மாட்டேன்னு சொன்ன மாதிரி இருந்துச்சு..இப்போ வந்துருக்கீங்க.
:
நான் ::: அம்மாவுக்கு துணையா தான் வந்தேன். வேற ஏதும் இல்ல..
:
அனிதா ::: ம்ம்ம்..நம்புற மாதிரி இல்லையே. இங்க சேல்ஸ் பொண்ணுங்க யாரையாவது பாக்க வந்த மூஞ்சி மாதிரி இருக்கு.
:
நான் ::: பாக்குற அளவுக்கு நீங்க இங்க அவளோ பெரிய அழகிகளை வேலைக்கு வைகளையே.
:
அனிதா ::: அப்புறம் ஏன் இங்க இருக்குறீங்க. அந்த நான்சி அப்புறம் பிரியங்காவை பார்க்க போக வேண்டிய தானே.
:
நான் ::: அவங்களை எப்படி உங்களுக்கு தெரியும்..???
:
அனிதா ::: அன்னைக்கு நீங்க பேசுனது தான் கதவுக்கு இந்த பக்கம் நல்ல கேட்டுச்சே ..
:
நான் ::: ஒஹ்ஹ…வெளிய தெரிய வேணாம் என்று சிரித்தேன்.
:
அனிதா ::: எல்லாம் திருட்டு பசங்களா தான் இருக்குறீங்க..உங்களை மட்டும் சொல்லி தப்பு இல்ல. இந்த பொண்ணுங்களும் இதுக்கெல்லாம் சமாதிக்குரலுங்களே..
:
நான் ::: அதை விடுங்க…அன்னைக்கு தியேட்டர் வெளிய ஒருத்தர் கூட பாத்தேனே அவர் தான் உங்க கணவர…
:
அனிதா ::: ஆமா அவருதான்.
:
நான் ::: இப்போ நீங்க சொன்னதை நானும் கேக்குறேன். அவரு பாக்க ரொம்ப காமெடியா இருக்காரு. நீங்க செம்மயா இருக்குறீங்க..எப்படி இது சாத்தியம்.
:
அனிதா ::: உன்னோட கேஸ் தான்…என் அப்பா இவரை கல்யாணம் பண்ண சொன்னாரு. நல்ல சொத்து, இந்த கடை என்ன நிர்வாகம் பண்ண சொன்னாங்க. சொகுசு வாழ்க்கை..சரின்னு சொல்லிட்டேன்.
:
நான் ::: எப்படி இதெல்லாம் சகிச்சுக்குறீங்க..என்னால அவ கூட வாழ்க்கையை நினைச்சு கூட பாக்க முடியல…
:
அனிதா ::: காலம் போக போக எல்லாம் சரி ஆகும் தம்பி.
:
நான் ::: தம்பியா அப்படியெல்லாம் சொல்லாதீங்க..
:
அனிதா ::: என் தம்பி வயசு தான் உனக்கு. ஏன் அப்படி சொல்ல கூடாது.
:
நான் ::: இங்க இருக்குறதுலயே நீங்க தான் அழகான பெண். அழகான பெண்கள் என்ன அண்ணா தம்பின்னு கூப்பிட்டா பிடிக்காது.
:
அனிதா ::: அப்போ எப்படி கூப்பிடனுன்..
:
நான் ::: அதை சாயங்காலம் நிதானமா பேசலாம். விருப்பம் இருந்தா சாயங்காலம் நா சொல்லுற இடத்துக்கு வாங்க. ஒரு காப்பி குடிச்சிகிட்டே பேசலாம்.
:
அனிதா ::: சரியான ஆளு தான். அதுக்குள்ளயே தனியா மீட் பண்ண கூப்பிடுற.
:
நான் ::: என்னங்க மீட் பண்ண தானே கூப்பிட்டேன். வேற ஏதோ கேட்ட மாதிரி பேசுறீங்க.
:
அப்போது அவள் கையில் இருந்த போனை பிடுங்கினேன்…
:
அனிதா ::: ஏய்..என்ன இது போனை பிடுங்குற…
:
நான் ::: ஷ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ.…
:
அவள் முகத்தின் முன்னே போனை காட்டி லாக்கை திறந்தேன். பின்னர் என் போன் நம்பரை போட்டு அதற்க்கு போன் செய்தேன். அவள் நம்பருக்கு எனக்கு தெரிந்த ஒரு அருமையான காப்பி ஷாப் முகவரியை அனுப்புனேன்.
:
நான் ::: 6 மணிக்கு வந்துருங்க…
:
அனிதா ::: கஷ்டம்…வாய்ப்பு இல்ல..
:
நான் ::: நா வெயிட் பண்ணுறேன்…
என்று சொல்லி கதவை திறந்து உள்ளே சென்றுவிட்டேன். அவள் லேசான முறைப்புடன் நின்றாள்.
அங்கே ஷாப்பிங்கை முடித்துவிட்டு அம்மாவுடன் கிளம்பினேன். பின்னர் சாயங்காலம் நான் அனிதாவிடம் சொன்ன இடத்துக்கு 6 மணிக்கு சென்றேன். அது ஒரு அமைதியான இடம்..சுற்றி நல்ல பூச்செடிகள் மற்றும் கடல் அலை ஓசை கேட்கும். ஆங்காங்கே சின்ன ஓலை கொட்டாய் இருக்கும் அதில் நல்ல வண்ண விளக்குகளால் அலங்கரிக்க பட்டு இருக்கும். நான் சென்று ஒரு இடத்தில அமர்ந்து ஒரு பீர் சொல்லி அதை ருசித்துக்கொண்டு காத்திருந்தேன்.
15 நிமிடம், 30 நிமிடம், 45 நிமிடம் ஆக அவளை காணவில்லை. கால் செய்யலாமா என்று யோசித்தேன். சரி இன்னும் கொஞ்ச நேரம் காத்திருக்கலாம் என்று இருக்க 6:55 மணியளவில் அவளிடம் இருந்து கால் வந்தது.
:
நான் ::: ஹலோ சொல்லுங்க அனிதா
:
அனிதா ::: எங்க இருக்குறீங்க…
:
நான் ::: உங்களுக்காக தான் காத்திருக்கிறேன்..
:
அனிதா ::: இன்னுமா நான் வருவேன்னு நம்பி அங்க காத்திருக்குறீங்க..
:
நான் ::: எல்லாம் ஒரு சின்ன ஆசை தான்…வரமாடீங்களா என்ன
:
அனிதா ::: இங்க தான் இயக்குறேன். எந்த டேபிள்…
அப்போது நான் எழுந்து கையை காட்ட அவளை நானும் பார்த்தேன். நேராக நான் இருந்த இடத்துக்கு வந்தால். அப்போதும் சேலையில் தான் இருந்தால். செம்ம கிளாமர் ஆனா சேலை.
:
நான் ::: தேங்க்ஸ் வந்ததுக்கு. என்ன சாப்பிடுறீங்க.
:
அனிதா ::: நீங்க ஏற்கனவே நிறைய சாப்பிட்டுருக்கீங்க போலயே..
:
நான் ::: ஒரு மணி நேரம் என்ன பண்ணுறது அதான் லேசா சாப்பிட்டேன்.
:
அனிதா ::: காபி சாப்பிட தானே கூப்பிட்டிங்க. இது என்ன …
:
நான் ::: உங்களுக்கு என்ன வேணுமோ அதை ஆர்டர் பண்ணிக்கோங்க..
:
அவள் அந்த மெனு காடை புரட்டி பார்த்தால் பின்னர் அவளுக்கும் ஒயின் வேண்டும் என்று ஆர்டர் செய்தால்.
அவளுக்கு ஒரு அழகான கண்ணாடி கோப்பையில் சிகப்பு ஒயின் கொண்டி வந்து கொடுத்தார்கள். கூடவே சில நொறுக்கு தீனிகளை வந்தது.
அதை எடுத்து உரிந்து கொண்டே.…
ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ.…ரொம்ப சுவையான ஒயின். ரொம்ப நாள் ஆச்சு இதை ருசிச்சு.
:
நான் ::: ஏன் பிடிச்சதை அப்போ அப்போ பண்ண வேண்டிய தானே.
:
அனிதா ::: ஆசை தான் ஆனா வீட்டுல நிறைய இருக்கு. குடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு போக முடியாது. மாமனார் மாமியார் இருப்பாங்க.
:
நான் ::: கணவர் ஏதும் சொல்ல மாட்டாரா…
:
அனிதா ::: அவரு இதெல்லாம் கண்டுக்க மாட்டாரு.
:
தொடரும் ……………..