நேரம் 10.30 மணி தாண்டி இருந்தது..
மெல்ல கண் விழித்தான் சிவா.. காலேஜ் பைனல் இயர் என்பதனால் அவன் நினைத்தால் காலேஜ் போவான்.. இல்லை என்றால் கட் அடிப்பான்.. அன்றும் அப்படித்தான்.. காலேஜ் கட் அடித்துவிட்டு நன்றாக தூங்கிக்கொண்டிருந்தவன் அம்மாவின் திட்டுக்கள் காதில் வந்து விழ அப்பொழுதுதான் கண் விழித்தான்..
ஆலிஷா – 3→
இதற்கு மேலும் தூங்க முடியாது என்று எழுந்து சென்று காலைக்கடன்களை முடித்துக் கொண்டு மீண்டும் ரூமுக்குள் வந்தவன் அம்மா மேசை மீது வைத்திருந்த டீயினை எடுத்துக் கொண்டு ஜன்னல் ஓரமாய் அமர்ந்து கொண்டு வெளியே வெறித்துப் பார்த்தபடி பருக ஆரம்பித்தான்..
பொதுவாக காம ஆசைகள் நிறைந்த ஆண்களுக்கென்று ஒரு பழக்கம் இருக்கும்.. அது.. அன்றைய தினம் தனது கண்கள் கண்டு மயங்கிய மீண்டும் மீண்டும் பார்க்கத் தோன்றிய மனம் கவர்ந்த ஒரு பெண்ணை நினைத்து இரவில் கையடிப்பது.. சிவாவும் அப்படித்தான்.. நேற்றைய தினம் தான் கண்ட அந்த பேரழகி ஆலிஷாவையும் அவளது ஷாலுக்குள் அடங்கி இருந்த அவளது கொழுத்த முலைகளையும் நடக்கும் பொழுது மேலும் கீழும் ஆட்டம் போட்ட அவளது கொழு கொழு குண்டிப் புட்டங்களையும் நினைத்து நினைத்து மூன்று முறை கையடித்திருந்தான்..
டீ குடித்துக் கொண்டிருந்தவனுக்கு மறுபடியும் அந்த தேவதையின் நினைப்பு மனதினுள் எழுந்தது.. அவனுக்கு அவளுடன் எப்படியாவது பேசி அவளை கரெக்ட் பண்ணி தனது முரட்டு சுன்னியினை அவளது பொந்துக்குள் சொருக வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவளைப் பார்த்த அந்த நொடியே ஆரம்பம் ஆகிவிட்டிருந்தது.. ஆனாலும், அது எந்த விதத்திலும் சாத்தியம் இல்லை என்பதும் அவனுக்குத் தெரியும்.. அதனால் தான் ஏதாவது ஒரு வகையில் முயற்சித்துப் பார்க்கலாமே என்று.. லேப்டாப் சரி செய்து கொடுத்ததற்கு அவளிடம் பணம் எதுவும் வாங்காமல்.. இன்னும் தேவை ஏற்படும் பொழுது தன்னை அழைக்கும் படியும் கூறி அவனது நம்பரையும் அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு அவளது நம்பரையும் வாங்கிக்கொண்டு வந்திருந்தான்..
ஆனாலும், ஒரே ஒரு நாள் பார்த்துப் பேசிய கல்யாணம் ஆகிய ஒரு பெண்ணிடம் தானாக வழிந்து சென்று பேசினால் தன்னைப் பற்றி ஏடாகூடமாக ஏதாவது நினைத்து விடுவாள் என்று கொஞ்சம் தயங்கினான்.. கொஞ்ச நேரம் யோசனையில் ஆழ்ந்தான்.. பின்னர் எழுந்து சென்று அவனது பெட்டில் கிடந்த போனை எடுத்து அவளது நம்பருக்கு வாட்சப்பில் மெசேஜ் செய்தான்..
சுடிதார் அணிந்து கொண்டு வந்து கலகலப்பாக கிருஷ்டினாவுடன் சிரித்துப் பேசிக்கொண்டு அமர்ந்திருந்த ஆலிஷா மெசேஜ் டோன் கேட்டு போனை எடுத்து வாட்ஸாப் ஓபன் செய்து பார்த்தாள்..
“ஹேய் கிருஷ்டி.. இங்க பாரு.. சிவா மெசேஜ் பண்ணி இருக்கான்..”
“என்னவாம்…?” மடியில் இருந்த லேப்டாப்பை பெட்டில் வைத்து விட்டு ஆர்வத்தில் ஆலிஷாவின் அருகில் வந்தாள் கிருஷ்டினா..
“லேப்டாப் வேர்க் பண்ணுதான்னு கேட்டிருக்கான்..”
“அதுக்குள்ள நம்பரும் ஷேர் பண்ணியாச்சா…?”
“லேப்டாப்ல ஏதாச்சும் ப்ராப்ளம் வந்தா கால் பண்ண சொல்லி நம்பர் குடுத்தான்.. அப்புறம் சேவ் பண்றதுக்காக என்னோட நம்பர் கேட்டான்.. உன்னோட கஸின் பிரதர் தானேன்னு நானும் குடுத்துட்டேன்.. லூஸு..”
“சரி விடு.. அவன் ரொம்ப நல்லவன்டி.. பயப்படாத.. ‘லேப்டாப் நல்லாவே வேர்க் பண்ணுது.. தேங்க்ஸ்’ன்னு ரிப்ளை பண்ணு..”
“ஹ்ம்ம்.. பண்றேன்..”
கிருஷ்டி சொன்னதற்காக ரிப்ளை செய்தாள் ஆலிஷா.. அடுத்த 20 செக்கன்களில் சிவாவிடம் இருந்து ரிப்ளை வந்தது..
“சோ.. அவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு பெட்ரோல் செலவழிச்சி இந்த வேகாத வெயில்ல வந்து லேப்டாப் சரி பண்ணி குடுத்ததுக்காக ஒரு தேங்க்ஸ் சொல்லணும்ன்னு கூட இவ்வளவு நேரம் தோணலல்ல உங்களுக்கு…?” கவலையான முக எமோஜியுடன் கேட்டிருந்தான் சிவா..
“அடப்பாவி.. பாத்தியா இவன.. நா ரிப்பேர் பண்ணதுக்கு பணம் எவ்வளவுன்னு கேக்க.. ‘அதெல்லாம் எதுவும் வேணாம்.. கிருஷ்டினா சொன்னதுக்காகத் தான் வந்தேன்’னு சொன்னான்.. இப்ப பாரு.. இப்புடி கேக்குறான்.. எவ்வளவு கொழுப்பு..?” என்றபடி கிருஷ்டியை முறைத்தாள் ஆலிஷா..
“ஓஹோ.. பணம் வாங்கவும் இல்லையா…? அவன் உன் அழகுல மயங்கிட்டான்னு நெனைக்கிறேன்.. அதனால தான் வாங்கல.. ஈஸியா உன்னோட போன் நம்பரும் எடுத்துக்கிட்டான்.. உன்கிட்ட பேசுறதுக்காக இப்புடி ஒரு பிட்ட போடுறான்னு நினைக்கிறேன்.. ஏதாச்சும் ரிப்ளை பண்ணு.. பாக்கலாம்..”
“பயமா இருக்குடி.. அவன் யாரு என்னன்னு கூட தெரியாது.. உன்னோட ரிலேஷன்னு நினைச்சி தான் நா நம்பர் குடுத்தேன்.. இதெல்லாம் ஹிஷாம் கண்ல பட்டா என்ன நினைப்பாரு..?”
“ரிப்ளை பண்ணிப் பாரு.. அவன் இன்டென்ஷன் என்னன்னு பாக்கலாம்.. அப்புறமா ஏதும் தப்பா பேசுனா பிளாக் பண்ணிடலாம்..”
“ஹ்ம்ம்.. இப்ப என்னன்னு ரிப்ளை பண்ண…?”
“என்கிட்ட தா போன.. நானே பண்றேன்..”
ஆலிஷா போனை அவளிடம் கொடுக்க கிருஷ்டினா சிவாவின் மெசேஜூக்கு ரிப்ளை பண்ண ஆரம்பித்தாள்…
“சாரி தம்பி.. நேத்து நைட் லேப்டாப் சார்ஜர் வாங்கிகிட்டு என்னோட ஹஸ்பண்ட் லேட்டாத்தான் வீட்டுக்கு வந்தாரு.. அதனால இப்ப தான் நா ஆன் பண்ணிப் பாத்தேன்.. உங்ககிட்ட தேங்க்ஸ் சொல்லலாம்னு நினைக்கும் போது தான் உங்க மெசேஜ் வந்துது.. தேங்க்ஸ் அகைன்.. சாரி போர் த டிரபிள்ஸ்..”
“ஹாஹா.. இட்ஸ் ஓகே.. வேல செய்யுதான்னு பாக்கத் தான் மெசேஜ் பண்ணேன்.. இன்னும் ஏதாச்சும் ப்ராப்ளம்னா எனக்கு கால் பண்ணுங்க.. அண்ட்.. தேங்க்ஸ் போர் த ஜூஸ்.. பை..”
முதல் நாளே வழிந்து பேசினால் தன்னைப் பற்றி தப்பாக நினைத்து விடுவாள் என்பதற்காக மூன்று மெசேஜ்களுடன் பை சொல்லி கொஞ்சம் சீன் போட்டான் சிவா..
“பாத்தியா.. இவனப் போய் தப்பா நினைச்சிட்டோமே..” என்றாள் கிருஷ்டினா..
“சரி.. கொஞ்சம் போன குடு..”
என்று கிருஷ்டினாவிடம் இருந்து போனை வாங்கி..
“ஜூஸுக்கெல்லாம் எதுக்கு பிரதர் தேங்க்ஸ் சொல்றீங்க..? அது வீட்டுக்கு வாரவங்களுக்கு வழமையா நாங்க குடுக்குறது தான்.. அதுவும் இல்லாம நீங்க லேப்டாப்ல என்ன ப்ராப்ளம்ன்னு கண்டுபிடிச்சி சொன்னதுக்கு நான் தான் பணம் தரணும்..” என்று ரிப்ளை செய்தாள் ஆலிஷா..
“பணத்த விடுங்க.. அந்தப் பணத்த விட நீங்க போட்டுத்தந்த அந்த அமிர்த பானம் செம்ம டேஸ்ட்டா இருந்திச்சு.. அதனால தான் பணம் வாங்க எனக்கு மனசு வரல.. நீங்க போட்டுத்தார அந்த அமிர்த பானத்துக்காகவே நீங்க எத்தன தடவ கூப்பிட்டாலும் வந்து பிரீயா லேப்டாப் சரி பண்ணித் தருவேன்..” கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தினை நழுவ விட விரும்பாத சிவா டபுள் மீனிங்கில் ஒரு பிட்டினைப் போட்டான்..
“ஹாஹா.. வழியுறான் பாரு.. இவனையா நல்லவன்னு சொன்ன..?” கடுப்புடன் சிரித்துக் கொண்டே கிருஷ்டினாவை முறைத்தாள் ஆலிஷா..
“ஹாஹா.. அவன் அமிர்த பானம்ன்னு எதடி சொல்றான்…? வேற ஏதாச்சும் குடுத்துத் தொலைச்சிட்டியா என்ன..?” நக்கலாக கேட்டாள் கிருஷ்டினா..
“ஆஹ்.. ஒரு மண்ணாங்கட்டியும் இல்ல.. ஆரேஞ்ச் ஜூஸ் தான் குடுத்தேன்..” என்று மறுபடியும் முறைத்தாள் ஆலிஷா..
“சரி.. சரி.. கண்டிணியு.. இன்னும் என்னென்ன சொல்றான்னு பாப்பம்..”
“இந்தா.. நீயே பண்ணு..” என்று கடுப்புடன் போனை கிருஷ்டினாவிடம் கொடுத்தாள் ஆலிஷா..
“அது அமிர்தம் எல்லாம் இல்ல பிரதர்.. வெறும் ஆரேஞ்ச் ஜூஸ் தான்..” என்று ரிப்ளை செய்தாள் கிருஷ்டினா..
“ஓஹோ.. ஆரேஞ்ச் ஜூஸ் தானா அது…? எனக்கு என்னமோ சொர்க்கத்துல இருந்து ஏதோ அமிர்த பானம் எடுத்து தந்த மாதிரி அவ்வளவு டேஸ்ட்டா இருந்திச்சு..”
“இதெல்லாம் ரொம்ப ஓவர் ப்ரோ..”
“ஹாஹா.. ஐ வாஸ் ஜஸ்ட் கிட்டிங்.. ஆனா உண்மையிலேயே நீங்க போட்டுத் தந்த ஜூஸ் ரொம்ப டேஸ்ட்டா இருந்துச்சு.. அண்ட்.. நீங்க கூட ரொம்ப அழகா இருந்தீங்க..” தன்னை மறந்து மனம் திறந்தான் சிவா..
அதனைப் படித்ததும் ஆலிஷாவின் மனதினுள் லேசான ஒரு தற்பெருமை உண்டானது.. அதனை வெளிப்படுத்தும் முகமாக அவளது வாய் லேசாகக் கோணி மெல்ல ஒரு சிறிய புன்னகையைப் பூத்தது.. ஆனாலும் கிருஷ்டினாவை கோபமாக முறைத்தாள்.. கிருஷ்டினா தொடர்ந்தாள்..
“ஓஹோ.. நா அழகா இருந்தா ஜூஸ் டேஸ்ட் ஆகிடுமா என்ன..?”
“ச்சே.. ச்சே.. நா அப்புடி சொல்லல.. அது வேற.. இது வேற.. ஆனா உண்மையிலேயே நீங்க செம்ம அழகு.. சொல்லணும்னு தோணிச்சு.. தப்பா இருந்தா சாரி.. மன்னிச்சிடுங்க..”
“இட்ஸ் ஓகே பிரதர்.. தேங்க்ஸ் போர் யுவ காம்ப்ளிமெண்ட்.. பை..”
“ஹ்ம்ம்.. நா உங்ககிட்ட இப்புடி சொன்னேன்னு உங்க ப்ரெண்ட் கிருஷ்டினாகிட்ட சொல்லிடாதீங்க.. ஓகே..”
கிருஷ்டினாவுக்கு சிரிப்பு தாங்கவில்லை.. கிருஷ்டினாவிடம் சொல்ல வேண்டாம் என்று கிருஷ்டினாவிடமே சொல்லுகிறானே என்று தோழிகள் இருவரும் சிரித்துக் கொண்டனர்..
“ஏன் அப்புடி சொல்ல வேணாம்ன்னு சொல்றீங்க..?”
“ஜஸ்ட்.. அவங்க என்னோட ப்ரெண்ட்டோட அக்கா.. சின்ன வயசுல இருந்தே அவங்கள எனக்கு தெரியும்.. தெரிஞ்சா என்ன பத்தி ஏதும் தப்பா நினைப்பாங்க.. அதனால தான்..”
“ஓஹோ.. அப்போ கிருஷ்டி எப்புடி..? அழகா..? அழகில்லையா…?” நக்கலாக கேட்டு அனுப்பினாள் கிருஷ்டினா..
“இது உனக்குத் தேவையா..?” என்று கிருஷ்டினாவின் தொடையில் நோண்டினாள் ஆலிஷா..
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஹ்ஹ்ஹ்.. இருடி.. என்ன சொல்றான்னு பாப்பம்..” வலித்த இடத்தினை தடவியவாரு கூறினாள் கிருஷ்டினா..
“கிருஷ்டினா அழகில்லன்னு யார் சொன்னா…? அவங்க அழகுதான்.. இன்பெக்ட்.. சின்ன வயசுல இருந்தே என்னோட கிரஷ் அவங்க..” கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தில் எல்லாம் சிவா புகுந்து விளையாட ஆரம்பித்தான்..
படித்ததும் ஆலிஷாவை ஆச்சரியமாக பார்த்தாள் கிருஷ்டினா.. அவளுக்கும் மனதினுள் ஒரு சிறு தற்பெருமை உண்டாகியது.. ஆலிஷா விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.. கிருஷ்டினா தொடர்ந்தாள்..
“ஓஹோ.. இது வேறயா..? இருங்க.. கிருஷ்டி கிட்ட சொல்லி கொடுக்குறேன்..”
“உங்கள நம்பித் தான் சொன்னேன்.. ப்ளீஸ்.. சொல்லிடாதீங்க.. என்னோட பிரண்டுக்கு தெரிஞ்சா ப்ராப்ளம் ஆய்டும்..”
“சரி.. சரி.. சொல்ல மாட்டேன்.. பயப்படாதீங்க.. ஆனா.. கிரஷ்ன்னா அப்போவே அவகிட்ட சொல்லி அவளையே கல்யாணம் பண்ணி இருக்கலாமே..?”
“ஹாஹா.. கிரஷ் மீன்ஸ் கிரஷ் ஒன்லி.. அவங்க வயசு என்ன.. என் வயசு என்ன..? தூரமா இருந்து அவங்க அழக மட்டும் ரசிப்பேன்.. அவ்வளவு தான்..”
இப்பொழுது கிருஷ்டினாவிடம் இருந்து போனை வாங்கி ஆலிஷா ரிப்ளை அனுப்பினாள்..
“ஹாஹா.. இட்ஸ் ஓகே பிரதர்.. அழக ரசிக்கிரதோட நிறுத்திக்கோங்க.. அவ கல்யாணம் ஆனவ.. தெரியும் ல..?”
“அது தெரியும்.. நா தப்பா ஏதும் சொல்லல.. ஜஸ்ட் கிரஷ்.. அவ்வளவு தான்.. அவங்கள மாதிரியே நீங்களும் அழகா இருக்கீங்க.. நீங்களும் என்னோட கிரஷ் லிஸ்ட்ல சேந்துகிட்டீங்க.. ஹாஹா..”
“அது என்ன…? கல்யாணம் ஆன பொண்ணுங்களா பாத்து கிரஷ் லிஸ்ட்ல சேக்குறீங்க…?”
“அது ஒண்ணுமில்ல.. கிரஷ் லிஸ்ட்ல இருக்குற பொண்ணுங்கள மாதிரி ஒரு பொண்ண லைஃப் பார்ட்னரா ஆக்கிக்கணும்.. அதுக்காகத் தான்..”
“ஓஹோ.. ஆல் த பெஸ்ட் பிரதர்..”
“தேங்க்ஸ்..”
“சரி ஓகே.. ஐ ஹேவ் சம் வேர்க்ஸ்.. பை..”
“பை..”
தொடர்ந்து பேச விருப்பம் இல்லாமல் சட்டென முடித்துக் கொண்டாள் ஆலிஷா.. போனை வைத்துவிட்டு கிருஷ்டினாவைப் பார்த்தாள்..
“என்னடி சொல்றான் இவன்..? அழகுன்னு சொல்றான்.. கிரஷ்ன்னு சொல்றான்..”
“அதானே.. எனக்கே தெரியாம என்ன சைட் அடிச்சிருக்கான் பாரேன்..”
“இந்த பசங்கள நம்பவே முடியாது.. எத எதையெல்லாம் சைட் அடிச்சானோ தெரியல..”
“விடுடி.. பாத்துட்டு போகட்டும்.. ”
“இந்த பையன் வீட்டுக்கு வந்தா கொஞ்சம் கவனமாவே இரு..”
“ஹ்ம்ம்.. ஹ்ம்ம்.. சரி மேடம்.. நாம நம்மளோட வேலைய ஆரம்பிக்கலாமா…?”
“ஹ்ம்ம்..”
(தொடரும்..)