‘எனக்கு உன்னை பாக்கணும் போலருக்கு’
‘காலைல பாக்கலாம்’
‘உன்னை கிஸ் பண்ணனும் போலருக்கு’
‘நாளைக்கு’
‘உன் லிப்ஸ் செம டேஸ்ட்டி’
‘ம்ம்’
‘அப்றம்’
‘ம்ம்?’
‘உன் புஸ்ஸி அதை விட டேஸ்ட்டி’
‘ச்சீ..’
‘நெஜம்மா’
‘ஹையோ..’
‘பட் தேங்க்ஸ்’
‘ஓகே பை.. அம்மா முழிச்சு திட்றாங்க’
‘ஓகே குட்நைட்’
‘குட்நைட்’
உண்மையில் அவள் அம்மா முழிக்கவே இல்லை. அவனுடன் இதைப் பற்றி பேசுவது கூச்சமாக இருந்தது. அதனாலேயே அதை தவிர்த்தாள்.. !!
மறுநாள் காலை தாமதமாக தூங்கி எழுந்தாள். தன் காதலனுக்கும் நிருதிக்கும் ‘குட் மார்னிங்’ அனுப்பினாள்.
பதில் ‘குட் மார்னிங்’ வந்தது. ஆனால் அதற்கு மேல் பேசவில்லை. பாத்ரூம் போய் வந்து அம்மா கொடுத்த காபியை பிஸ்கெட் கொறித்தபடி குடித்தாள். அதன்பின் நிருதி வீட்டுக்குப் போனாள். நிருதியை காணவில்லை. குழந்தைகளுடன் சிறிது நேரம் நேரத்தை போக்கினாள். அப்பறம் மீண்டும் தன் வீட்டுக்கு வந்து கட்டிலில் படுத்து டிவியில் மூழ்கினாள்.. !!
அம்மா வேலைக்கு கிளம்பியதும் நிருதி வீட்டுக்கு ஓடினாள். அவன் மனைவி குழந்தைகளுடன் புறப்பட்டு தயாராக இருந்தான். குழந்தைகளை பத்து கிலோ மீட்டர் தொலைவு தள்ளி இருக்கும் தன் மாமியார் வீட்டில் கொண்டு போய் விடப் போகிறான். அவளுக்கு அது வருத்தமாக இருந்தது. குழந்தைகளை கொஞ்சி டாடா காட்டினாள்.. !!
அவளுக்கு மூடே இல்லை. சாப்பிடக் கூட ஆர்வம் இல்லை. டிவியைப் பார்த்தபடி கட்டிலில் படுத்து விட்டாள். ஒரு மணி நேரம் கழித்து நிருதிக்கு போன் செய்தாள்.
“ஹாய் ஸ்வீட்டி” என்றான்.
“எங்க இருக்கீங்க?”
“கிளம்பிட்டேன் இங்கருந்து”
“வீட்டுக்கு வரீங்களா?”
“ஆமா. ஏன்?”
“எனக்கு மச போர்..”
“கால் மணி நேரத்துல வந்துருவேன்”
“குட்டீஸ்க இருந்தா நல்லாருக்கும்”
“ஸாரி.. இது அவங்க முடிவு”
“அவங்க இல்லாம எனக்கு என்னமோ மாதிரி இருக்கு”
“சாப்பிட்டியா?”
“இல்ல ”
“பசியே இல்ல”
“ஏதாவது வேணுமா?”
“என்ன?”
“சாப்பிட”
“வேண்டாம். எனக்கு பசிக்கல. காலைல காபி குடிக்கறப்ப ஒரு பாக்கெட் பிஸ்கட் சாப்பிட்டேன். அதான்”
“வேற என்னமாவது வேணுமா?”
“ஒண்ணும் வேண்டாம்”
“லவ் யூ”
“வரீங்கதான?”
“கிளம்பிட்டேன்”
“சரி வாங்க”
“கால் மணி நேரத்துல வந்துருவேன். பை”
“பை..” போனை வைத்தாள்.
அவள் மனசு அலை பாய்ந்தது. ஒரு வேளை குழந்தைகளை ஊருக்கு அனுப்பியது கூட அவன் வேலையாக இருக்குமோ என்று நினைத்தாள். ஆனால் ஒருவகையில் அது நல்லது என்றும் தோன்றியது. அவனுடன் தனிமையில் இருக்கலாம். ஆனால் அதிலும் ஒரு சிக்கல் இருக்கிறது ஒரு ஆணை தனிமையில் சந்திப்பது அவ்வளவு நல்லதல்ல.
‘என்ன செய்யலாம்? கிஸ் கேப்பான். கட்டிப் பிடிப்பான். என்னை எல்லா இடத்திலும் தொடுவான். அவன் தொட்டால் நமக்கும் பிடிக்கிறது. ஆனால் பயமாக இருக்கிறது. குழந்தைகள் இருந்தால் அது சேஃப்டி. அவர்கள் முன்னால் ரகசியமாக மட்டுமே தீண்டி விளையாட முடியும். ஆனால் அவர்கள் இல்லாதபோது அந்த கட்டுப்பாடு இருக்காது. என்ன செய்யலாம்? நாமதான் பாதுகாப்பா இருந்துக்கனும்.’
நிருதி வந்து விட்டான். சுகன்யா எழுந்து போய் கதவைத் திறந்து அவனைப் பார்த்தாள்.
“ஹாய் ” சிரித்தான்.
“ஹாய் ” சன்னமாக முனகினாள்.
“இன்னும் சாப்பிடலயா?”
“ம்கூம்”
“பல் தேச்சியா?”
“ஓஓ..”