அடுத்த நாள், படுக்கையில் இருக்கையில் வேறு மாதிரி பேசி பார்க்க முடிவு செய்து, நான் என் மனைவியிடம், “ப்ரியா, என் பிரண்ட் வசந்த் பார்த்திருக்கிறியா, வெளிநாட்டில் இப்போ இருக்கான், ஆள் பார்க்க

வினோத் தட்டில் இருந்த ஒரு வாழைப்பழத்தை எடுத்து வந்ததும், வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் அணிந்து மெத்தையில் படுத்துக் கிடந்த ஷோபனா “என்ன பசிக்குதா?” என்றாள் “ம்….எனக்கில்லை…..உங்க தங்கச்சி குட்டி ஷோபனாவுக்கு!”

அந்த குளிரூட்டப்பட்ட அறையிலும் நிஷாவின் உடல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. அந்த சம்பவம் திரும்பத்திரும்ப ஆக்ஷன் ரீப்ளே போல் அவள் மனத்திரையில் ஓடியது. கடந்த இரண்டு வருடமாய் தன் நிம்மதியை கெடுத்த அந்த

ஆள் நடமாட்டமேயில்லை! அது சரி! மண்டை பிளக்கும் சென்னை K.k. நகர் வெய்யிலில் இந்த பார்க்கிற்கு யார் வரப்போகிறார்கள். அவர்களுக்கு என்ன தலையெழுத்தா! கை கடிகாரத்தை பார்த்தேன் … மணி 3.45.

என் பெயர் துஷி என்கின்ற துஷ்யந்தன் . என் அப்பாவுக்கு இரண்டு பொண்டாட்டி. முதல் பொண்டாட்டி கோயம்புத்தூரில் இருக்கா . அவளுக்கு முப்பது வயசுல ஒரு பையன். அவனுக்குக் கல்யாணமாகி மூன்று

மீராவின் இடுப்பை பின்னால் நின்று இறுக்கி அணைத்தபடி அவள் தோளில் என் நாடியை வைத்தபடி யன்னலால் கடற்கரையைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ‘ஜ ஆம் கோயிங் ரூ மிஸ் திஸ் பிளேஸ்” என்று

முந்தைய இரவில் நாங்கள் பேசியபடி இருட்றையில் நுழைந்தேன். உடனே எனது உடைகளைக் களைந்தேன். கட்டிலில் அவர் மங்கலாகத் தெரிந்தார். கட்டிலில் என்னை படுக்க வைத்தார். அவரது தண்டை எனது உடலில் தடவிக்