கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எல்லோரும் பழகிவிட்டனர். மாலை வந்துவிட்டது. பெண் அழைப்புக்கு. ஏற்பாடுகள் நடந்தது. கலை கு பட்டி டிங்கரிங் பார்த்து. ஓரளவுக்கு தேர்த்தி இருந்தனர். மாப்பிள்ளையும் சுமார் தான். கலை என் அருகில் வந்தாள்)
எப்படி இருக்கேன் டா ?
சூப்பர் டி. புடவை நல்லா இருக்கு.
வேலை செஞ்ச எடுத்துள்ள வாங்கி தந்தங்களாம். சித்தி குடுத்தா.
ஹ்ம்ம்.
நீ தானே கணக்கு வழக்கு பாக்கற ?
ஆமாம் . ஏன் ?
எனக்கு வேற யார் மேலயும் நம்பிக்கை இல்ல. நீயே எல்லாம் கவனிஜிக்கோ.
ஹ்ம்ம் சரி. (ராத்திரி இவலயா. ஓத்தோம் என்று சந்தேகம் வந்தது. அப்படி ஒன்னு நடந்த போலவே. காட்டி கொள்ள வில்லை. (நடிக்கணும்னு முடிவு பண்ணிட்டா பொம்பளைங்கள அடிச்சிக்க முடியாது).
பெண் அழைப்பு. வழக்கமான. கலாட்டாக்களுடன் அரங்கேறியது. அந்த சின்ன பெண் பெரும்பாலான நேரம் என்னுடனேயே இருந்தால். அவள் பெயர் நித்யா. அவள் அப்பா ஒரு ரயில் விபத்தில் இறந்து விட்டதாகவும். அம்மாவும் அவளும். மாமாக்கள் உடன் இருப்பதாகவும் சொன்னாள். அவள் பார்வையே. அவள் கபடதாரி என்று சொன்னது. இருக்கறவளுங்களையே. போட முடியல இவள் வேறயா என்று நினைத்து கொண்டேன்.
எல்லாம் முடிந்து வீட்டுக்கு வரும் போது. வீட்டுக்குள் அனைவரும் படுத்திருந்தனர். பெண்கள் வீட்டுக்குள் இருந்ததால் நானும் சித்தப்பா வும் வெளியே மரத்தின் கிழே உட்கார்ந்தோம்.
அகி ஏன் வரல னு தெரியுமா பா ?
ஹ்ம்ம். சித்தி சொன்னாங்க (நான் அமைதியாக பார்த்தேன்)
அவ படிப்பை முடிக்கட்டும் னு பாக்கறேன். சொந்தக்காரனுங்க விட மாட்றானுங்க.
கரெக்ட் சித்தப்பா. அவ நல்லா படிக்கற பொண்ணு. இவங்க சொல்றதாலம் கேட்காதீங்க.
ஹ்ம்ம். இன்னைக்கு கூட 2 பேர் கேட்டாங்க. படிப்பு முடியட்டும் னு சொல்லிட்டேன் (சித்தி எங்களிடம் வந்தாள்)
என்ன உங்க 2 பேருக்கும் தூக்கம் வரலியா ?
எங்கடி. படுக்கவே இடம் இல்ல. நான் இங்க கூட படுப்பேன். இவனுக்கு என்ன பண்றது.
தோட்ட வீடு ரெடி பண்ணி இருக்கேன். அங்க போலாம்.
சின்ன குடிசை. சித்தப்பாவின் ஒரே சொத்து. சில பாத்திர பண்டங்கள் தவிர ஏதும் இல்லை. சித்தப்பா திண்ணையிலும். சித்தி வாசல்படியில் அருகிலும் படுத்துகொண்டனர். நான் சித்திடம் இருந்து கொஞ்சம் தள்ளி படுத்தேன். இருந்த ஒரு விளக்கையும் பூச்சி வரும் என்று சித்தி அணைத்துவிட்டாள்.
இருவரும் அகி கல்யாணம் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தனர். சித்தப்பா அதிகாரம் பண்ணி கொண்டு இருந்தார்.
சித்தி ஒரு அடிமையை போல அவர் சொல்வதை எல்லாம் சரி என்றாள். அனால் அவள் கை என் தலையை தடவி கொண்டு இருந்தது. நானும் அவளுக்கு நெருங்கி படுத்தேன்.
என்னடி. நான் சொல்றது சரி தானே ? (சித்தப்பா கேட்டார்).
சரிங்க. அவ படிப்பு முடிஞ்சதும் பண்ணலாம். (சித்தி என் முகத்தை அவள் மார்பில் அழுத்தினாள்).
ராமசாமி. பையனுக்கு கேக்கறான். காலைல இருந்து என்கூடவே சுத்திட்டு இருக்கான். (சித்தப்பா குரலில் பெருமை).
அவன் படிக்கலைனு சொன்னாங்களே. (சித்தி புடவையை தளர்த்தி. ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை கழட்டினாள்)
ஆமாம். படிச்சவன்லாம். கிழிக்கறானுங்க. இவனுக்கு நிறைய சொத்து இருக்கு. ஒரே பையன். கசக்குதா உனக்கு
உங்க பொண்ணுக்கு சரி நா. எனக்கும் சரிதான். (ப்ரா இல்லாத முலை சட்டென்று வெளியே வந்தது. நானே அதை சப்ப ஆரம்பித்தேன்).
பையன் தூங்கிட்டானா? (என்னை தான் கேட்டார்).
தூங்கிட்டான் போல. பாவம். காலைல இருந்து எவ்ளோ வேலை செஞ்சான் (முலையை சப்ப வைத்து கொண்டே என்னை அணைத்தாள்).
ஆமாம். அவனுக்கும் பொண்ணு தரேன்னு சொல்றாங்க. அவன் அம்மா கிட்ட பேசணும்.
அதெல்லாம் அவன் அம்மா பார்த்துப்பாங்க. (குழந்தைக்கு பால் கொடுப்பது போல. என்ன அணைத்து கொண்டாள்).
நீ யும் அவன் அம்மா தானே. நீயே பேசி முடி. (சித்தப்பா கிண்டலடித்தார்).
என் புள்ளைக்கு. எப்படி பொண்ணு பாக்கணும் னு எனக்கு தெரியும். நீங்க சும்மா இருங்க. (எனக்கு சித்தியின் பேச்சு இன்னமும் மூட் ஏற்றியது. சில அடி தூரத்தில் புருஷன். அவனுடன் பேசிக்கொண்டே என்னுடன் கலவி செய்கிறாள். இவள் படிக்காதவன். ஒன்றும் தெரியாதவள் என்று சித்தப்பா நினைத்து கொண்டு இருக்கிறார். மனிதர்க்கு எத்தனை முகங்கள்).