நான்: சம்பளம்ளா இல்ல அவளுக்குனு யாரும் இல்லியா அதா ஏ கூடயே வச்சிருக்க.
அம்மா: ஏய் என்னடி நீ முன்ன பின்ன தெரியாதவங்கலயேல்லாமா வீட்ல வப்ப.
நான்: அம்மா நாதா அவள்ட ஒரு அம்மா பீலிங் வருதுனு சோல்ட்ர நீ என்னமோ தப்பா பேசுர
அம்மா: ஏய் காலொ கெட்டு கெடக்குடி. நம்மதா பாத்து பத்ரமா இருந்துகனும்.
நான்: அம்மா அதெல்லா இல்ல அவ ரொம்ப நல்லவ.
அம்மா: சரி அவள்ட போன குடு நா பேசுர.
பிறகு அம்மா நிலா பேசுனாங்க,அப்ரோ அம்மாவுக்கு நிலாவ புடிச்சு போச்சு, நிலா சொன்னா ஏ பொண்ணாட்டோ பாத்துகுறங்கனு. அப்ரோ அம்மா பேசுனா.
அம்மா: நல்லவங்க மாதிரிதா தெரியுது இருந்தாலு பாத்து இருந்துகோ.
நான்: சரிமா நா பாத்துகுற. எனக்கு பணம் வேனும் கொஞ்சொ போட்டுட்ரியா.
அம்மா: நா ஒழச்சி ஏ காசுலதா வாழ்வனு சொன்ன இப்போ என்னடி ஆச்சு.
நான்: அதா வேலையவே உட்டுடன்ல அப்ரோ என்ன. இப்பொ போடுவியா மாட்டியா.
அம்மா: ஒடனே கோச்சுகாதடி அம்மா சும்மாதா சொன்ன. போட்டுட்ர போட்டுட்ர.
நான்: ம்ம் ஒகெ.
அம்மா: கோவோ ஏது இல்லியே.
நான் அதெல்லா ஒன்னுமில்ல. அப்பாவ கேட்டதா சொல்லு நா அப்ரோ பேசுர.
அம்மா: ம்ம் ஒடம்ப பாத்துகோடி.
அப்படியே சில நாட்கள் செல்லச் செல்ல அவன நெனச்சு தெனமு அழ ஆரம்பிச்ச. எப்பொழுது அவன பாக்கனுன்னு தோன ஆரம்பிச்சுது , அவ இப்ப என்ன பன்னிட்டு இருப்பா, சாப்டானா, இல்லியா, நல்லாருக்கானா இல்லியா, உயிரோட இருப்பானா இல்லியா எந்த மாதிரி யொசனைகள் என்ன ரொம்ப காயபடுத்துச்சு.
தெனமு அவ கெடச்சுடுவான்ர சந்தோசத்துல தேட ஆரம்பிப்ப ஆனா ஏமாந்து போய் வீட்டுக்கு வந்து ராத்திரி பூரா அழுதுட்டே இருப்ப. ஒரு நாள் நா அழுகுரப்பொ நிலா வந்து ஏமா அழுகுரிங்க என்னாச்சுனு கேட்டா. நா இருந்த இதுல அவள புடிச்சு திட்டிவிட்டுட.
ஆனா அடுத்த நாள் காலைல வழக்கொ பொல பேசுனா. அதுக்ப்ரோ ஒரு 4 நாள் கழிச்சு விடியற்காலைல ஒரு 4 மணிக்கு பாத்ரூம் போரப்போ அவ ரூம்ல மொனகல் சத்தோ கேட்டுச்சு என்னனு பாத்தா அவ அழுதுட்டு இருந்தா. எனக்கு ஒன்னுமே புரியல இவ இன்னேரத்துக்கு அழுவுரா.
நான்: நிலா. ?
நிலா: என்னம்மா எதாவது வேனுமா.
நான்: (கண்ணிரை துடைத்தவாரு கேட்டால்) ஏய் ஏ இப்டி அழுகுர. என்னாச்சு.
நிலா: ஒன்னுமில்லமா.
நான்: என்ட சொல்லமாட்டியா. ? ( என்று நான்: வருத்தமாக கேட்க என்னை கட்டிபுடுச்சு அழ ஆரம்பிச்சிட்டா. )
என்னாச்சு நிலா ஏ இப்டி அழர.
நிலா: நீங்க அன்னகி என்ன சொன்னிங்க. என்ன உங்க அம்மா மாதிரினு சொன்னிங்கல.
நான்: ஆமா நிலா நீ எனக்கு அம்மா மாதிரி தா அதுகென்ன இப்போ.
நிலா: ஆனா உங்கல நா, ஏ பொன்னு மாதிரியெல்லாம் நெனைக்கல நீங்கதா ஏ பொன்னுனு நெனச்சு வாழ்ட்ர.
நான்: ஆமா நிலா நமக்குள்ள அந்த பாசோ இருக்கு. இப்போ நீ ஏ அழுகுற அத சொல்லு மொதல்ல.
நிலா: நீங்க தெனமு அழுதுகிட்டே இருக்குரத பாத்துட்டு என்னால மட்டு எப்டிமா நிம்மதியா இருக்கு முடியும்.
நான்: பிரியல.
நிலா: நா என்னதா உம்மேல பாசோ வச்சாலும் நீ எம்மேல அப்டி வக்கலனு தெரியுதுமா. ஆனா நா அதுக்காக மட்டு அழல நீ தெனோ அழறத பாத்துட்டு என்னால நிம்மதியா இருக்கவு முடில உன்ட கேட்கவு முடில. அதா என்ன பன்றதுனே தெரியாம அழுதுட்டு இருக்க.
நான்: இப்போ நா உம்மேல பாசோ வக்கலனு யார் சொன்னது.
நிலா: இதுவே ஒ சொந்த அம்மா கேட்டுருந்தா ஓ கஷ்டத்தயெல்லாம் சொல்லிருப்ப. நா ரோட்ல போரவதான
நான்: ( அவ அப்டி சொல்லவும் எனக்கு என்ன சொல்ட்ரதுனே தெர்ல. ஏன நா அவள ஏ அம்மாவாதா பாத்த அவ இப்டி சொல்லவும் என்னையு அரியாம அழ ஆரம்பிச்சுட) நிலா நா ஓகிட்ட அப்டியா நிலா: பலகுற ஒமேல வச்ச பாசத்தயெல்லா பொயின்ட்றா மாதிரி பேசுர.
நிலா: அப்டி இல்லமா.
நான்: நா ஓ கிட்ட சொல்லலனா அது ஒரு பொண்ணு, அம்மாகிட்ட சொல்லகூடாத விசயமா இருக்கலாமுனு நீ யோசிக்க மாட்டியா. சத்தியமா சொல்ட்ர ஓ மேல எனக்கு அவ்லோ பாசோ இருக்கு. இப்டி பேசி என்ன கஷ்ட படுத்தாத நிலாம்மா.
நிலா: இல்லமா நீ தெனோ அழரத என்னால பாக்க முடிலமா அதனாலதா. நீ என்ட எதுமே சொல்லவேனா. ஆனா மாசமா இருக்குர புள்ள இனிமே அழமா இருமா எனக்கு அது போதும்.
நான்: உனக்கு இப்போ நா ஏ தெனமு அழரனு தெரியனும் அதான. ?
நிலா: பரவால்லமா விடுங்க நீங்க அழாமா இருங்க அது போதும்.
நான்: இல்ல நா சொல்ட்ர வா.
அவளிடம் எல்லாத்தையும் தெளிவாக கூறினேன். என் கஷ்டத்த அவள்ட சொன்னது கொன்சொ நிம்மதியா இருந்துச்சு. அவளோ என்ன வியப்புல பார்த்தா.
நான்: நிலாமா என்னாச்சு.