ராஜன் மீனுவின் கொழுத்த தொடைகளின் மீது நன்றாக அவளது ஸ்கர்ட்டை உயர்த்தியவாறு பக்கத்தில் இருந்த நிலைக்கண்ணாடியில் பார்த்த போது, அவனுக்கு அந்த பளிங்குத் தொடைகளின் நடுவே அவளது ஜட்டி சற்றே ஈரத்துடன் பொலிவுடன் தென்பட்டது. மீனுக்குட்டி முதலில் சாக்லேட் ஐஸ்கிரீம் சாப்பிடுவதில் மிகவும் மும்முரமாக இருந்தாலும் பின்னர் ராஜனின் கைங்கரியத்தில் அவளது உடம்பு முழுவதும் சூடு பரவத்தொடங்கியது. மெல்ல மெல்ல முனங்கியவாறே அவளது தொடைகள் அழகாக விரிந்து கொடுக்க ராஜன் மெல்ல அவளது ஜட்டியை விரித்துப் பார்க்க அங்கு மாசு மருவற்ற அவளது மன்மத மேடை பிரகாசமாக ஜொலித்துக் கொண்டு அவளது பிசு பிசுப்பில் வைர மோதிரம் போல ஒளியைப் பரப்பியது.அதுதான் தருணம் என்று ராஜன் ஒரு எக்ளேயர் சாக்லெட்டை எடுத்து அவளது பிளவில் மெல்லத் திணித்து சற்று நேரம் ஊறட்டும் என்று மீண்டும் அவளது ஜட்டியை சாதாரண நிலைக்குத் திரும்பக் கொண்டு வைத்து மீண்டும் அவளது முலைகளிலும் தொப்புளிலும் ஐஸ்க்ரீம் மேலும் பக்கத்தில் வைத்திருந்த “மில்க் மெய்ட்”-ஐயும் ஊற்றி அணு அணுவாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்.
அவனது தண்டு இதுவரை அறியாத அளவு விறைத்து நின்று அவனது லுங்கிக்குள் ஆட்டம் போட, அவன் மீனுவின் பூங்கரம் ஒன்றை மெல்லப் பிடித்து அதன் மீது வைத்தான். அவள் மெல்ல அவளது மீன் விழிகளை மெல்லத் திறந்து சற்று மிரட்சியுடன் கண்டாலும் ஆட்சேபம் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. அதனால் ராஜன் தனது லுங்கியை முற்றிலும் நீக்கி அவனது துடித்துக் கொண்டிருந்த ஆண்மையை அவளது மென்மையான உள்ளங்கையின் சூட்டின் கத கதப்பில் குளிர் காய வைத்து அந்த சுகத்தில் மயங்கியவாறு, மெல்ல “மீனுக்குட்டி, இன்னொரு ஐஸ்கிரீம் சாப்பிடுறியா…?” என்று கிசுகிசுக்க அவள் முகத்தில் இன்னும் பிரகாசம் அதிகமாகி உற்சாகமாகத் தலையாட்டினாள்.
ராஜன் இப்போது தான் படுக்கையில் மல்லாக்காகப் படுத்துக் கொண்டு பக்கத்தில் இருந்த இன்னொரு கோன் ஐஸ்க்ரீமை எடுத்துப் பிரித்து தனது தம்பியின் மகுடத்தில் கொஞ்சம் வார்த்து விட்டு “இப்போ டேஸ்ட் பண்ணிப் பாரேன்….” என்று அவளைத் தூண்டினான்.
கரும்பு தின்னக் கூலியா வேண்டும்..? அதுவும் அவனது இரும்பு போன்று துடித்துக் கொண்டிருக்கும் கரும்பின் மீது ஐஸ்கிரீம் வடிந்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்ததும் அவள் சப்புக் கட்டிக் கொண்டு அதையே ஒரு கோண் ஐஸ்கிரீமாக நினைத்துக் கொண்டு சுவைத்து நக்கி சப்பத் தொடங்கினாள். ராஜனுக்கு தான் சொர்க்க லோகத்துக்கே செல்லுவதாகத் தோன்றியது. அவள் ஒவ்வொரு முறை சப்பி சுத்தமாக்கியதும் கொஞ்சம் கூட ஐஸ்க்ரீமை அவன் தனது தம்பியின் உச்சந்தலையில் வைத்து அவளது நாவின் ஜலக் கிரீடையில் தன்னையே மறந்து இன்பத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்தான்.
அந்த அளவு ரசித்துச் சுவைத்துக் கொண்டிருந்தாலும், மீனு திடீர் என்று தலையைத் திரும்பி சுவர்க்கடிகாரத்தைப் பார்த்தவாறு, “அம்மா ரெண்டு மணிக்கு வருவாங்க…. “ என்று சிணுங்கினாள். ராஜன் அவளை “இன்னும் டைம் இருக்கு…. நீ கவலைப் படாம ஐஸ் கிரீமை சாப்டுட்டே இரு….” என்று அறிவுறை கூறும் பாணியில் கூற மீனுவும் வேறு வழியின்றி தொடர்ந்தாள். அவள் குனிந்து அவனது தண்டில் வாயை வைத்து சுவைப்பதை ரசித்துப் பார்த்த ராஜன் நிலைக் கண்ணாடியில் அவளது பருத்த பின்னழகு பூசணிக்காய் போல் துருத்திக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டு ‘இந்த தர்பூஷிணிப் பழங்கள் எப்படித்தான் இந்த சீருடைக்குள் சென்றது?’ என்று மனதுக்குள் வியக்கவே செய்தான்.
பக்கத்தில் இருந்த கோன் ஐஸ் கிரீம் எல்லாம் தீர்ந்து முடிந்து விட்டதால் ராஜன் தனக்கு என்று ‘ரிசர்வ்’ பண்ணி வைத்திருந்த இரண்டு கப் ஐஸ் கீரீம் மட்டுமே பாக்கி இருந்ததால், அவன் மீனுவைப் பார்த்து “ஓகே மீனு, இனி நான் என்னுடைய ஐஸ்க்ரீமைச் சாப்ப்டட்டா…?” என்று கேட்க அவள் எல்லா ஐஸ்கிரீமையும் தனக்கே தருவான் என்று எதிர்பாத்துக் கொண்டிருந்ததால், சற்றே ஏமாற்றத்துடன் “சரி.. ஓகே ..” என்று கம்மிய குரலில் இழுத்தாள். ஆனால் அவன் சுவைப்பதிலும் தனக்கு ஒரு வித இன்பம் கிடைக்கும் என்பது அவளது மனதின் அடித்தளத்தில் நிச்சயமாகவே புலப்பட்டது.
ராஜன் அவளைப் படுக்கையில் மல்லாக்காகப் படுக்கவைத்து விட்டு அவள் கால்களை நன்றாக விரித்து வைத்து மீண்டும் அவளது ஜட்டியை விலக்கிப் பார்க்க, மீனுவின் மன்மதப் பிளவு ஊறியிருந்த சாக்லேட்டின் வடிந்து வந்த ஜீஸ் அவனது நாவில் ஜொள்ளு வடிய வைத்தது. ஏற்கனவே நனைந்திருந்த அவளது ஜட்டி இன்னும் சாக்லேட்டின் கறை படியக் கூடாது என்ற நல்லெண்ணத்தில் அவன் அவளது ஜட்டியை அவளது இடுப்பில் இருந்து மெல்ல கீழே இறக்கி அவிழ்த்து கீழே எறிந்தான்.
அந்தக் காட்சி அவனைப் பரவசம் அடைய வைத்தது. பிறந்த மேனியாகத் திகழ்ந்த அவளது யோனி.. அந்த திரிகோணப் பிரதேசம்.. முற்றிலும் சுத்தமான அந்த இளம் பிஞ்சு மாதுளம் கனி போல பிளந்து கொண்டிருந்த அவளது மன்மத மேடை.. வடிந்து குற்றாலம் அருவிபோல் வந்த சாக்லேட் ஊற்று…. ராஜன் தன்னையே மறந்து சில கணங்கள் பார்த்து ரசித்தாலும், கூடிய சீக்கிரமே வேண்டிய நடவடிக்கை எடுக்கா விட்டால், படுக்கையின் விரிப்புகளின் கறை படிய வாய்ப்பு இருக்கிறது என்று உணர்ந்து, அவன் தனது வாயை அவளது பிளவில் வைத்து சுவைத்து சப்பி துப்புரவாக்கத் தொடங்கியதும் மீனு “ஸ்… ஸ்… “ என்று முனகத் தொடங்கினாள்.
சற்று நேரம் சுவைத்தவுடன், ராஜன் ஒரு கப் ஐஸ் க்ரீமை எடுத்து அவளது கால்களுக்கு நடுவே கவிழ்த்து அந்த பிரதேசம் முழுவதும் ஒரு இமாலயம் போல பனி மலையாக்கச் செய்தான். சில கணங்கள் அந்தக் குளிரில் திக்கு முக்காடிப்போய் அந்த இடம் மரத்துப் போய் விட மீனுக்குட்டி “ஐய்யோ….” என்று முனகினாள். ராஜன் மீண்டும் அந்தக் காட்சியை ரசித்து தரிசனம் செய்ய அவனுக்கு மனதில் ஞாபகம் வந்தது இந்தக் கவிதையின் வரிகள்தான்…… வெள்ளிப் பனி உருகி மடியில் வீழ்ந்தது போல் இருந்தேன் பள்ளித் தலம் வரையில் செல்லம்மா பாடம் பயின்று வந்தேன் காதல் நெருப்பினிலே எனது கண்களை விட்டு விட்டேன் மோதும் விரகத்திலே செல்லம்மா… ம்… ம்… … சின்னஞ்சிறு வயதில் எனக்கோர் சித்திரம் தோணுதடி…….மீனுக்குட்டி மடியில் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த அந்தக் குளிரை நீக்குவதற்காக அவனது நாவின் சூடு அந்த மேட்டை முழுவதும் நக்கிச் சப்பி மீண்டும் இன்பத்தில் எல்லைக்குக் கொண்டு போய், சற்று நேரம் கழித்து மீண்டும் ஐஸ் க்ரீம் வழிபாடு… ப்ளோ ஹாட்… ப்ளோ கோல்ட்…. ஐஸ் க்ரீம்+சாக்லேட்+ அவளது மதன ஜீஸ் எல்லாம் சேர்ந்த காக்டெயில் டேஸ்ட்-இல் சற்று போதையுடன் ரசித்து சுவைத்து அவளைச் சற்று நேரம் இன்பச் சித்திரவதை செய்து விட்டு, கீழே தனது தம்பியும் இனியும் தாக்குப் பிடிக்க மாட்டான் என்பதை உணர்ந்த வண்ணம், கடைசிப் படலத்தையும் முடித்து விடலாம் என்று துணிந்து, அவளுக்குத் தெரியாமல் தலையணையில் அடியில் மறைத்து வைத்திருந்ததையும் அவிழ்த்து அவளது இன்பப் பெட்டகத்தில் திணித்து விட்டு அவள் மீது படர்ந்தான். அவளது கோவை இதழ்களை மீண்டும் சற்று நேரம் சுவைத்து விட்டு, பின்னர் அவளது விரிந்த கால்களின் நடுவே மண்டியிட்டு தனது செங்கோலை அவளது பெண்மையின் முகப்பில் வைத்து மெல்ல நீவினான். மீனு இப்போது இன்பத்தின் போதையின் சிகரத்தை நோக்கிப் பறந்து கொண்டிருந்தாள்.
அவனது ஆண்மையின் திண்மை அவளுக்குச் சற்று அச்சத்தை உண்டாக்கினாலும் இப்போது அவள் தனது பெட்டகத்தை அவனது தண்டு ஆக்கிரமிப்பதை வரவேற்கவே செய்தது. மெல்ல மெல்ல முன்னேறி ஊடுருவத் தொடங்கிய அவனது தம்பி சற்று நேரத்தில் அவளது ஓட்டை முழுவதும் துளைத்துக் கொண்டு அவளது அடி வயிற்றில் சென்று இடிக்க மீனு சொர்க்கத்தின் உச்சிக்கே செல்வது போல் சிறகடித்துப் பறக்கத் தொடங்கினாள். அவளது பூங்கரங்கள் அவனது மேனியை மாலையாக்கி வளைத்துப் பிடித்து இன்னும் இறுக்கமாக அணைக்க, ராஜன் தனது இயக்கத்தை மெதுவாக தொடங்கி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகத்தைக் கூட்டினான். சற்று அவன் திரும்பி ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபோது ராஜனால் தன்னையே நம்ப முடியவில்லை.
அவனது கீழே படுத்திருந்த சீருடை அணிந்திருந்த அந்த உருவத்தை ஒரு முகப்பில் பார்த்த போது தான் பத்தாம் க்ளாஸ் படித்துக் கொண்டிருந்த போது தன் வீட்டின் எதிர் வீட்டில் படித்துக் கொண்டிருந்த புவனாவின் ஞாபகம் தான் வந்தது. அவள் காண்வெண்ட் யூனிஃபாரம் அணிந்து செல்வதை தினமும் ‘ஜொள்ளு’ விட்டுக் கொண்டே அவன் பார்ப்பது வழக்கம். இப்போது அவள் ஞாபகம் வந்து விட, நிலைக் கண்ணாடியில் தெரிந்த அந்த உருவம்.. சற்றுகூட கொழுத்து செழுமையுடன் திகழ்ந்த அந்தப் பெண்..