நண்பன் அருணின் அரிப்பெடுத்த அம்மா.
பள்ளியில் படித்த அருண் ஓர் அய்யர் குடும்பத்தை சேர்ந்தவன். அவன் அம்மா, அப்பா, அக்கா எல்லாருமே நல்ல அழகா இருப்பாங்க. பள்ளிக்கு பின்னர் அவனை அதிகம் சந்திக்க முடியல. கல்லூரி முடித்த பிறகு என் வீட்டுக்கு பின்னாடி இருக்கும் பிளாட்ட வாங்கி அங்க குடிவந்தாங்க. அப்போ தான் மீண்டும் எங்க நட்பு தொடங்கியது. அருணின் அம்மா பெயர் ஜெயந்தி. ஜெயந்தி மாமி, ஜெயந்தி மாமி என்று பிளாட்டில் கூப்பிடுவார்கள். இரண்டாவது பிளோரில் அவங்க வீடு. தினமும் 7 மணிக்கே அவங்க குளிச்ச பின் துவைத்த புடவையை, ஜாக்கெட்டை, ப்ராவை காய போட மாடிக்கு வருவாங்க. நானும் என் வீட்டு மாடியில் பல் தேய்ச்சிட்டு இருப்பேன். அவங்க புருஷன் பேங்க் அக்கௌன்டன்ட். பையன் படிச்சதும் CTS ல வேலை கிடைச்சிருக்கு. நான் வேலை தேடிட்டு இருந்த சமயம் அது. அப்போ வயசு 24. அவங்களுக்கு எப்படியும் ஒரு 45 இருக்கும். பார்க்க குஷ்பூ மாதிரி தான் இருப்பாங்க. இன்னும் கொஞ்சம் குண்டு. முலை ரெண்டும் குஷ்பூவை விட பெருசு. அநேகமா ப்ரா போடாம ஜாக்கெட் மட்டும் தான் போட்டு இருப்பாங்க வீட்ல போல.
முதல் முதலில் அவங்க துணி காயபோடும்போது தான் அவங்க இடுப்பை பார்த்தேன். நல்லா கொழுக்கட்டை கலர்ல சும்மா ஷைனிங்கா இருந்துச்சு. அவங்க துணி காயப்போட கைய தூக்கும்போது எல்லாம் இடுப்பு இன்னும் நல்லா தெரியும். அதே போல முலை ஜாக்கெட் உள்ளே குலுங்கும். டெய்லி பல் விளக்குற சாக்குல மாடிக்கு வந்து அவங்களை சைட் அடக்கிறதும், இடுப்பை பார்த்து மூட் ஆகுறதும் தான் வேலை.
ஒருநாள் அப்படி நான் பல் விளக்கிட்டே அவங்கள பார்க்கிறத பார்த்துட்டாங்க. உடனே நானும் திரும்பிட்டேன். அதுவே தப்பாகிருச்சு. உடனே அவங்க சேலையை சரி செஞ்சிட்டாங்க. நான் அதுக்கப்பறம் அவங்க பக்கம் திரும்பல. கொஞ்சம் டைம் எடுத்து திரும்பி பார்த்தப்போ என்னை மொறச்சி பார்த்திட்டே பக்கெட்டை எடுக்கிட்டு போனாள். அதுக்கு அப்பறம் இருந்து நான் மேல போயி பல் விளக்குறது இல்லை. 1 வாரம் பிறகு ஒரு நாள் அருணை வரும் வழியில் பார்த்தேன். வழக்கம் போல பேசிட்டு வந்தேன். அவன்கிட்ட வேலைக்கு ரெஃபர் செய்ய சொல்லி இருந்தேன். செய்றேன் சொன்னான். அவன் கேட்டது மாதிரியே ரெசியும் அனுப்பி வச்சிருந்தேன். சனிக்கிழமை எனக்கு போன் செய்தான்.
‘டேய்… என்னடா இது ரெசியும்? ஒரு டீடைல் இல்ல.’ என்று பல குறைகளை சொன்னான்.
‘நீ வேணுனா சாம்பிள் குடு.. அது வச்சி ரெடி பண்றேன்’ சொன்னேன்.
‘அதெல்லாம் வேணாம்.. வீட்டுக்கு வா… சேர்ந்து எடிட் பண்ணலாம்..’ சொன்னான்.
‘டேய்.. நா வரல. உங்க வீட்ல ஆளுங்க இருப்பாங்க’ என்றேன்.
‘டேய்.. நானும் அம்மா மட்டும் தான் இருக்கோம். அவங்க என்ன சொல்ல போறாங்க இதுக்கெல்லாம்?’ என்றான்.
உள்ளுக்குள்ள கொஞ்சம் பயம் இருந்தாலும் ஆண்ட்டியை கிட்ட பாக்க முடியுமே என்று கொஞ்சம் தைரியம் வர வச்சிக்கிட்டு போனேன்.
காலிங் பெல்லை அடித்தேன். அவனே வந்து திறந்தான். உள்ள நுழையும்போதே அவன் அம்மா இருந்தாங்க. என்னை பார்த்ததும் கண்டுபிடிச்சிட்டாங்க. முகத்திலேயே தெரிஞ்சது.
‘அம்மா, இவன் கார்த்திக். ஸ்கூல் பிரென்ட். முன்னாடி வீடு தான். ரெசியும் ரெடி பண்ணனும், அதான்.. வர சொன்னேன்’ அவங்க பெருசா ஒன்னும் கண்டுக்கல. காபி கொண்டுவரேனு சொல்லிட்டு போயிட்டாங்க. அவங்க வீடு முழுக்க சாமி படம். ஊதுபத்தி வாசனை. இந்த வீடு ரொம்ப பக்தியான வீடு போல என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
கொஞ்ச நேரத்தில் கையில் காபி டம்ளருடன் ஆண்ட்டி வந்தாங்க. ஒரு டம்ளர் எனக்கு கொடுத்து இன்னொரு டம்ளரை அருணுக்கு கொடுத்தாங்க. அதுக்கப்புறம் சமையல் வேலை பார்க்க போறதா சொல்லிட்டு போயிட்டாங்க. நானும் வரனும் ரெஸ்யூம் ரெடி பண்ண வேலையில் இறங்கினோம். கிட்டத்தட்ட 40 நிமிஷம் முடிந்த பிறகு ஓரளவுக்கு ரெஸ்யூம் அவன் நினைத்தது போல இருப்பதாக சொன்னான். முடித்த ரெஸ்யூமை பிரிண்ட் எடுத்து ஒரு காப்பியை என் கையில் கொடுத்தான். சேவ் பண்ணி வைத்த அந்த ரெஸ்யூமை எனக்கு மேலும் அனுப்பினான். பின்னர் அவன் பாத்ரூம் சென்றான் அப்போது ஜெயந்தி ஆன்ட்டி காபி குடிச்ச டம்ளர் எடுக்க வந்தாங்க. என்ன பார்த்து லேசா புன்னகை செஞ்சாங்க.
‘என்னப்பா கார்த்திக் எப்படி இருக்க முன்னாடி வீடு தானே நீங்க?’
‘ஆமா ஆன்ட்டி..’ சொல்லிவிட்டு வேறு எதுவும் பேசாமல் இருந்தேன்.
‘அருண் எங்கே?’
‘இதோ பாத்ரூம் போயிருக்கான் ‘
‘ ம் ம்.. எங்க ஆள கொஞ்ச நாளா காணோம் இல்லன்னா காலையில வந்துட்டு ஒரு அரை மணி நேரத்துக்கு பிரஷ் வச்சுட்டு வாயிலேயே நிப்பியே?’ சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.
‘அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல ஆன்ட்டி.. கொஞ்ச நாள் மேல வருவேன் கொஞ்ச நாள் மேல வர மட்டேன் அவ்வளவுதான்’
‘சரி சரி.. நானும் சும்மாதான் கேட்டேன்..’ என்று கூறிவிட்டு தமிழரை எடுத்துச் சென்றாள்.
அடுத்த நாள் காலையில் 7:10 இருக்கும். பல் விலக்கிக் கொண்டிருந்தேன் மாடியில். அவளும் சரியாக அந்த நேரத்துக்கு வந்தாள். மேலே வரும்போது என்னை பார்த்து விட்டாள். லேசா ஒரு புன்னகை, கை அசைத்தாள். நானும் பதிலுக்கு அசைத்தேன். இன்னைக்கு அவள் நடவடிக்கையில் ஒரு வித்தியாசம் தெரிந்தது. அவள் தனது இடுப்பை மறைக்கவில்லை. இத்தனைக்கும் அவளுக்கு நான் அவளைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது நன்றாக தெரியும். ஒரு ஐந்து நிமிடம் அவள் துணி காய போடுவதை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டு இரந்தேன். எனது கவனம் முழுவதும் அவளது வெண்ணை இடுப்பிலும் குலுங்கும் மார்பிலும் இருந்தது. துணி காய போட்டு முடித்தவுடன் அங்கிருந்து கிளம்பும்போது என்னை பார்த்து மீண்டும் கைஅசைத்து விட்டுப் போனாள். இப்போ அவள் பின்புறம் இரண்டும் ஆடும் ஆட்டத்தை ரசித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அன்னைக்கு குளிக்கும் போது முதல் முதலாக ஆண்டியை நினைத்துக் கொண்டு கையடித்தேன். சாதாரணமாக தெரிந்ததை விட அதிகமாக தெரிந்ததாக உணர்ந்தேன். ஆன்ட்டி மேல் வெறி ஏறியது. அவளை சீக்கிரம் அடைய வேண்டும் என்று துடித்தேன். அதே நேரம் அவள் எனது நண்பனின் அம்மா என்பதையும் மனதில் வைத்திருந்தேன். அவள் சிரித்துப் பேசுவதை வைத்து அவளிடம் தவறாக நடந்து எதுவும் சிக்கலில் மாட்டிக் கொள்ளக் கூடாது என்றும் தெளிவாக இருந்தேன். அந்த வாரம் முழுக்க இது போல மாமியை சைட் அடிப்பதும் அவள் அங்கங்களை பார்த்து மூட ஏருவது மாதிரி இருந்தேன்.
அடுத்த நாள் சனிக்கிழமை அதே போல மாமி வந்து துணி காய போடுவார் என்று காத்திருந்தேன். ஆனால் மாமி டயத்துக்கு வரவில்லை. என்னவாக இருக்கும் என்று என் மனம் ஏங்கியது. 9 மணி வரைக்கும் காத்திருந்த நான் அதுக்கு மேல பொறுமையில்லாமல் சரி என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை வீட்டுக்கு போய் அருணை பார்க்கும் சாக்கில் மாமிக்கு என்ன ஆச்சு என்று பார்க்கலாம் என்று முடிவு செய்தேன். சீக்கிரமாக குளித்துவிட்டு அம்மாவிடம் வெளியே செல்வதாக கூறிவிட்டு வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தேன் நேராக கார்த்திக் வீட்டுக்கு போனேன். அருண் தான் வந்து கதவை திறந்தான். பின்னாடியே ஜெயந்தி மாமியும் ஓடி வந்தார். என்னைப் பார்த்ததும் அவர் முகத்தில் ஒரு பொன்முறுவல் இருந்தது. அருண் இடம் இன்டர்வியூ பற்றி கேட்க வந்தேன் என்று கூறினேன். அவனும் ஏதோ சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். என் கவனம் முழுக்க மாமியின் மீது தான் இருந்தது. மாமி அப்போது தான் குளித்து முடித்து இரக்க வேண்டும். காரணம் அவ்வளவு முடியில் இருந்த ஈரமும் அதனை அவர் கட்டியிருந்த விதமும். ஐந்து நிமிடம் போயிருக்கும் அப்போது மாமி துணி காயப்போட மாடிக்கு போனார். அருனிடம் ஒரு வேலை இருக்கிறது என்று கூறிவிட்டு நானும் அவசரமாக யாருக்கும் தெரியாமல் மாமியின் பின்னாலே மாடிக்கு போனேன். அங்கே மாமி துணியை காய போட்டுக் கொண்டிருந்தார். நான் படியேறி வரும் சத்தம் கேட்டு திரும்பி பார்த்து சிரித்தார்.
‘வா வா.. என்ன இன்டர்வியூ பத்தி கேட்க வந்தியா? என்ன ஆச்சு?’ என்ற அக்கறை ஆக கேட்டாள்.
‘அருண் ட்ரை பண்ணிட்டு இருக்கேன் சொன்னா ஆன்ட்டி’ என்றேன்.
‘ மம். . என்று சொல்லிவிட்டு துணியை காய போட்டுக் கொண்டிருந்தார். மாமாவின் அழகை ரசித்து கொண்டு நின்றேன்.
‘ஆன்ட்டி நெஜமாவே சொல்லனும்னா இன்னைக்கு உங்கள காணோம்னு தான் உங்கள பாக்கலாம்னு வந்தேன்’ என்று சொல்லி கிட்ட போனேன்.
‘டேய் பொய் சொல்லாத’ என்றாள்.
‘நிஜமாதான் ஆன்ட்டி.. ‘ என்று சொல்லிவிட்டு அவரது இடுப்பையே பார்த்தேன். நான் அங்கே பார்ப்பது அவள் பார்த்ததும் திரும்பிக்கொண்டேன். அவள் முகத்தில் எந்தவித உணர்வும் காட்டாமல் அவர் வேலையை அவள் செய்தாள். எனக்கு பூல் எந்திரிக்க ஆரம்பித்தது…
(தொடரும்..)
கதை பற்றிய கருத்துகளை என்ற முகவரிக்கு அனுப்பவும். நன்றி!