ஹேய் மின்னலே
உங்கள் கருத்துக்களை பிடித்திருந்தால் இதில் கொட்டலாம் இல்லையென்றால் காரி துப்பலாம்.
ஹாய் எல்லாரும் எப்படி இருக்கீங்க ரொம்ப நாள் அப்பறம் என் வாழ்க்கைல கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி நடந்த அனுபவத்தை சொல்ல வந்துருக்கேன்.
என் பேர் ஹரி நான் சென்னைல இருக்கேன் எனக்கு கல்யாணம் ஆகி 12 வருஷம் ஆகுது ஏனோ என் மனைவி சொந்தமா ஒரு கம்பெனி நடத்திட்டு இருக்காங்க. நான் ஏதோ கொஞ்சம் அப்பப்ப வர வேலைய பாத்துட்டு இருக்கேன் அப்பப்ப பசங்களுக்கு டியூஷன் எடுப்பேன் என் மனைவிக்கு என் கூட பேச கூட நேரம் இருக்காது எப்பயும் காசு பணம் சம்பாதிக்கணும்னு இதே நெனப்பு தான். அதனால வாழ்க்கைல ஒரு என்ஜோய்மேன்ட் சுத்தமா இல்லாம போயிடு இருந்துச்சு. ஏதோ அப்பப்ப நண்பன் கூட வெளிய சுத்துறது அப்படியே போயிடு இருந்துச்சு. எனக்கு ஒரு பையன் 5 படிக்கிறான் தினமும் நான் தான் அவனை ஸ்கூல்ல விட்டுட்டு சாயங்காலம் கூட்டிட்டு வருவேன் அப்படி ஒரு நாள் சாயங்காலம் எனக்கு சீக்கிரமா வேல முடிஞ்சிதுன்னு அவனை கூப்பிட ஒரு 15 நிமிஷம் முன்னாடியே ஸ்கூல் போய்ட்டேன் அங்க என்ன மாதிரியே மத்தவங்களும் அவங்க பசங்களுக்காக காத்துட்டு இருந்தாங்க அப்போ தான் அந்த தேவதையை பாத்தேன் பாக்க கல்யாணம் ஆனவங்க மாதிரியே தெரியல அவ்ளோ அழகு அவ்ளோ ஒல்லியா பாக்க 20 வயசு பொண்ணு மாதிரி இருந்தாங்க பாத்ததும் அப்படியே சொக்கிட்டேன்.
பூமில வாழுற தேவதை நீ தானா….
எந்தன் வாழ்வே உன்னை காணத்தானா….
என்னமோ தெரியல அவளை பாத்ததும் மனசுக்குள்ள டக்குனு ஒரு கவிதை தோணுச்சு. சந்தானம் சொல்ற மாதிரி பட்டினில இருந்தவன் பிரியாணி பொட்டலத்தை பாத்த மாதிரி அவங்களையே பாத்துட்டே இருந்தேன். ஆனா அவங்க சுத்தமா என் பக்கம் திரும்பவே இல்ல ஆனா பொண்ணுங்க கண்ணு நம்ம வண்டில இருக்கிற கண்ணாடி மாதிரி யாரு அவங்கள பகிரங்கனு பாக்காம கண்டுபுடிச்சிடுவாங்க. அதுக்குள்ள நேரம் ஆச்சு ஸ்கூல் முடிஞ்சுது என் பையனும் வந்துட்டான் கொஞ்ச நேரம் அவன் கூட பேசிட்டே அவங்க போற வரைக்கும் நானும் நேரம் ஓட்டிட்டு இருந்தேன். அப்போ அவங்க 2 பசங்களும் வந்தாங்க எனக்கு செம்ம ஆச்சரியமா போச்சு என்ன டா நடக்குது இங்க இவ்ளோ சின்ன பொண்ணா இருகாங்க இவங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி 2 பசங்களா கல்யாணம் ஆனது கூட பரவால்ல ஆனா இவ்ளோ சின்ன வயசுல இவங்களுக்கு 2 பசங்களானு ஆச்சர்யம் கலந்த அதிர்ச்சியா இருந்துது.
நம்ம தான் 90 ‘ஸ் கிட்ஸ் ஆச்சே எப்படியாவது பின்னாடியே போய் வீட்டை கண்டுபுடிச்சிடணும்னு பையன வண்டில ஏத்தி உக்கார வச்சு அவனுக்கு ஒரு சாக்லேட் வாங்கி கொடுத்துட்டு அவங்க வண்டி எடுத்து போகும் போது அவங்க பின்னாடியே நானும் வண்டில மெதுவா போய்ட்டே இருந்தேன். அந்த ஸ்கூல்ல இருந்து 4 km தூரம் இருந்துச்சு அவங்க வீடு எப்படியோ அவங்க வீட்டை கண்டுபுடிச்சிட்டேன் அவங்களுக்கே தெரியாம அப்பறம் நான் என் பையன வீட்ல விட்டுட்டு நான் என் வேலைய விஷயமா வெளிய போய்ட்டேன் ஆனா எனக்கு என்னனு தெரில அவங்க முகம் அப்பப்ப என் நினைப்புல வந்து வந்து போயிட்டே இருந்துச்சு அப்பறம் எல்லா வேலையும் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு போலாம்னு கெளம்புனேன்.
நீங்க நெனைக்கிறது சரி தான் அவங்க வீடு வழியா தான் நான் போனேன். நல்ல கொஞ்சம் பெரிய வீடு தான் பால்கனிலாம் இருந்துச்சு வெளிய வந்து நிக்க மாட்டாங்களானு ரொம்ப எதிர் பாத்தேன் நான் ஒரு 10 நிமிஷம் அவங்க வீடு பக்கத்தில ரோடுல நின்னு வராத போன்ல பேசுற மாதிரி பேசிட்டே இருந்தேன் ஆனா அவங்க வெளிய வரவே இல்ல சரி நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்னு அரைகுறை மனசோட அங்க இருந்து கெளம்புனேன்.
வீட்டுக்கு போய் என் வேல கொஞ்சம் இருந்துச்சு எல்லாம் முடிச்சிட்டு சாப்டுட்டு படுத்தாச்சு படுத்ததுக்கும் தூங்குறதுக்கும் நடுல ஒரு கேப் இருக்கும் அது தான் நம்ம சந்தோசமா இருந்த நேரத்தை நெனச்சு பாக்கிற நேரம் அந்த நேரம் முழுசா அவங்க நெனப்பு தான் ஓடிட்டே இருந்துச்சு அவங்க பேர் என்னவா இருக்கும் எப்படியாவது அவங்க கூட பேச வாய்ப்பு கிடைக்குமானு யோசிச்சிட்டே அப்படியே தூங்கிட்டேன். அடுத்த நாள் காலைல பையன விட்றதுக்கு போயிருந்தேன் அப்போ அவனை உள்ள அனுப்பிட்டு வெளிய நின்னு போன் நோண்டிட்டே அவங்க வந்ததும் அவங்கள பாத்துட்டு போலாம்னு காத்திடு இருந்தேன் ஆனா ரொம்ப நேரம் ஆகியும் அவங்க வரவே இல்ல.ஒரே ஏமாற்றமா போச்சு. சரி நம்ம கொடுத்து வச்சது அவ்ளோ தான்னு நெனச்சு கிளம்பிட்டேன். அன்னிக்கு பொழுது எனக்கு சரியாவே போல. ஏதோ எல்லா வேலைலயும் எந்த வேலையும் செய்ய முடியாத மாதிரி ஒரு பீல் இருந்துட்டே இருந்துச்சு ஆனா அவங்க கிட்ட எந்த தப்பான எண்ணம் தோணல. அவங்க கூட நல்ல நண்பனா பழக வாய்ப்பு கிடைக்குமான்னு தான் எனக்கு அவ்ளோ ஆசையா இருந்துச்சு.
அன்னிக்கு சாயங்காலம் பையன கூப்பிட போயிருந்தேன். சோகமா ஸ்கூல் உள்ள போனேன் அப்போ ஒரு பொண்ணு நல்ல சிரிச்சு பேசிட்டு இருந்த சத்தம் கேட்டு நிமிந்து பாத்தேன் பாத்த ஒரு நிமிஷம் என் கண்ணுல அவ்ளோ ஒரு சந்தோஷம். நான் பாக்கணும்னு துடிச்சிட்டு இருந்த என் செல்ல தேவதை தான் அங்க மத்த அம்மாங்களோட பேசிட்டு இருந்தாங்க. பேசிட்டே ஒரு நொடி தான் திரும்பி என்ன பார்த்தாங்க அந்த சிரிச்ச முகத்தோட எனக்கு சந்தோஷம் தாங்கல. அப்படியே மனசுக்குள்ள ஒரு பாட்டு ஹே மின்னலே ஹே மின்னலே னு இது கொஞ்சம் அதிகமா தெரியுதோ பரவால்ல கொஞ்சம் கண்ட்ரோல் பண்ணிக்கிறேன்.
அடுத்த பார்ட்ல எப்படி அவங்க கிட்ட பேச ஆரமிச்சேன் அதுக்கு அப்பறம் எப்படி எங்க நட்பு தொடர்ந்துச்சுனு சொல்றேன்.
உங்கள் கருத்துக்களை விருப்பம் இருந்தால் இதுல கொட்டலாம்.
நன்றி