அந்த தருணத்தில் என் கட்டுப்பாட்டையும் மீறி என்னுடைய கைகள் அவரை இருக்கமாக கட்டிபிடித்துக் கொண்டது. அதே நேரத்தில் என்னுடைய உதடுகள் அவருடைய மேல் உதட்டை சப்பத் தொடங்கின. முன்பு சொன்னது போலவே என்னுடைய கட்டுப்பாட்டில் என் உடல் இல்லை என்பது மட்டும் தெரிந்தது. என் உணர்வுகள் மறைந்து காம உணர்ச்சிகள் மட்டுமே தலை தூக்கி, அதற்காக மட்டுமே என்னுடைய உடல் முழுவதும் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தது புரிந்தது.
நான் அவரை இருக்கமாக கட்டிபிடித்துக் கொண்டு அவருடைய மேல் உதட்டை இன்னும் அழுத்தமாக சப்ப, அவருக்கும் உணர்ச்சி அதிகரித்திருக்கும் என்பதனை அவர் என் பிறப்புறுப்பில் வலது கை நடுவிரலின் வேகத்தினை கூட்டி, உள்ளேயும் வெளியேயும் விட்டு விட்டு எடுப்பதிலிருந்தே தெரிந்து கொண்டேன். என் இதழை சுவைப்பதிலும் அழுத்தம் முன்பை விட அதிகரித்திருந்ததை நன்றாகவே உணர்ந்தேன். ஒரு சில நிமிடங்களில் எனக்குள் ஒரு வகையான மாற்றம், என் உடல் முழுவதும் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. அவரை இருக்க அணைப்பதை விட்டு விட்டு, அவர் முதுகை தடவிக் கொண்டே, சிறிது சிறிதாக என் கைகளை அவருடைய தலைக்கு எடுத்துச் சென்று, அவருடைய முடிக்குள் என் கைகளை விட்டு துளாவ ஆரம்பித்தேன். அப்பொழுது ஏற்பட்ட சுகத்தை என்னால் சரியாக விளக்க முடியவில்லை. அவரும் சிறிது சிறிதாக என் உதட்டின் அழுத்ததை தளர்த்தி மென்மையாக சுவைக்க ஆரம்பித்தார். அவருடைய வலது கையும், என் பாவாடையிலிருந்து வெளிவந்து, இரு கைகளையும் என் கூந்தலில் விட்டு மென்மையாக என் இதழ்களை சுவைக்க ஆரம்பித்தார்.
[/b]
சிறிது நேர முத்தத்திற்கு பிறகு லேசாக கைகளை தளர்த்தி, என் மீதிருந்த கருஞ்சிவப்பு நிற தாவணியை உருவி கீழே போட்டார். பின் தன் வலது கையை என் இடது மார்பில் வைத்து லேசாக, மென்மையாக தடவிக் கொண்டே, என்னுடைய மார்புக் காம்புகளை வலிக்காதது போல கசக்கி என்னை அதிகமாக சூடேற்றினார். அவருடைய வலது கை என் இடது மார்பில் விளையாடிக் கொண்டிருக்க, அவருடைய வாயினை என் வலது மார்பிற்கு எடுத்து வந்து, ஜாக்கெட்டுடன் முத்தமிட்டு விளையாட ஆரம்பித்தார். என்னுடைய உணர்ச்சிகள் அதிகமாக, என்னுடைய கைகளை அவருடைய முடியில் விட்டு மென்மையாக வருடிக் கொண்டிருந்தேன்.
சிறிது நேரத்தில், அவருடைய இரண்டு கைகளும் இணைந்து என் முன்புறமிருந்த பொன்னிர பிளவுசின் ஊக்குகளை ஒவ்வொன்றாக கழற்றி பிளவுசிற்கு விடை கொடுத்தது. அவருடைய ஒவ்வொரு செயல்களிலும் அவருடைய இரசனையுடன், மென்மையும் புகுந்திருந்தது. எந்த அளவிற்கு அவர் இரசனை கர்த்தாவாக இருக்கிறார் என்று எனக்கு ஒரு நிமிடம் வியப்பாக இருந்தது. அவரின் ஒவ்வொரு விளையாட்டினையும் பார்த்து இரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். நான் போட்டிருந்த ஸ்கின் கலர் பிராவிலும், அவருடைய கையும், வாயும் தன் வித்தைகளை நிறுத்தாமல் அறங்கேற்றிக் கொண்டிருந்தது. அவருடைய வலது கையை என் இடது மார்பிலிருந்து எடுத்து பின்புறமாக கொண்டு சென்று என் பிராவிற்கும் விடையளித்தார். பின் என் இரண்டு கணிகளையும், மாம்பழம் சுவைப்பது போல ருசித்து குடிப்பது போல சப்பி எடுத்தார். இதற்கு மேலாக என்னால் அமர்ந்திருக்க முடியவில்லை. லேசாக அந்த இருக்கையில் சாய்ந்து கொண்டேன். அது அவருக்கு இன்னும் வசதியாக அமைந்தது போலும். அவரும் என் மீது சாய்ந்து, என் வாயருகே அவர் வாயினை எடுத்து வந்து என் இதழில் முத்தமிட்டுக் கொண்டே, அவர் நாவினை என் வாயிற்குள் விட்டு, அவர் நாவினால் என் நாவினையும், பின் பற்களையும் வருடினார். அப்படியே நான் சொக்கியிருக்கும் நேரமாக பார்த்து என் நாவினை அவர் வாயிற்குள் இழுத்து அதனை குட்சி ஐஸ்ஸை சப்பி சுவைப்பது போல சுவைத்தேடுத்தார். அவருடைய கையை என் பாவாடை பட்டாவிற்கு கொண்டு வந்து அதன் முடிச்சை அவிழ்த்தார்..
இன்று,
படார்… படார்… என கதவு தட்டும் சத்தம்…. மாலதியும், சந்தியாவும் சுய நினைவிற்கு வருவதற்கே ஒரு சில நாளிகைகள் ஆனது.
அவர்களுடைய கதவு தட்டும் சத்தம் தான் என விளங்கியது.
சந்தியா : ச்ச… யாருடா.. இடையிலே டிஸ்டபன்ஸ்ஸா…..
மாலதி : போய் கதவ திற டி…
சந்தியா மாலதியின் மடியிலிருந்து தலையை எடுத்து எழுந்து போய் கதவை திறந்தாள். அங்கு அருண் நின்று கொண்டிருந்தான்.
அருண் : அக்கா எத்தனை நேரமாக கதவை தட்டுவது. நைட் 8 ஆகுது. எனக்கும் ஐஸ்வரியாவிற்கும் பசிக்குது. டிபனும் ரெடி பண்ணவும் இல்ல..
சந்தியா ஏதோ சிந்தனையில் அவனை பார்க்க, அருண் அவளை லேசாக தட்டி,
அருண் : என்ன ஆச்சுக்கா
சந்தியா : (சுய நினைவிற்கு வந்து) ஒன்னும் இல்ல, சொல்லுடா…
அருண் : இத்தனை நேரம் என்ன சொல்லீட்டு இருந்தோம். நைட்டுக்கு டிபன் என்ன?
சந்தியா : அம்மா உன்கிட்ட சொல்லலையாடா.. கடைல வாங்கிகலாம். போய் வாங்கீட்டு வாடா…
அருண் : என்னகா வாங்கி வரது.
சந்தியா : (அதை பற்றி யோசிக்கும் சிந்தனையில் இல்லை) உனக்கு பிடித்ததை வாங்கி வாடா.
அருண் : இப்படி தான் சொல்லுவ, அப்புறம் வாங்கி வந்ததும், அது வாங்கி இருக்கலாம், இது வாங்கி இருக்கலாம் நு சொல்லி என்ன கடுப்பேத்துவ.. நீயே சொல்லு..
சந்தியா : இல்ல டா.. இன்னைக்கு அப்படியெல்லாம் சொல்ல மாட்டேன். போய் வாங்கி வா…
அருண் பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினான். சிறிது நேரத்தில் திரும்ப வாங்கி வர, அவன் அப்பாவும் அங்கு இருந்தார்.
அருண் : அப்பா வாட் அ சர்ப்ரைஷ்.. இன்னைக்கு நேரத்திலேயே வந்துட்டீங்க..
மாணிக்கம் : ஆமாம் டா.. இன்னைக்கு காலையில் உங்க அம்மா போகும் போதே.. பிள்ளைகள் உங்களை பார்க்கவே முடியமாட்டீங்குது நு சொல்லியே அனுப்பினா, சோ வேளைகளை தள்ளி வைத்து விட்டு உங்களுக்காக சீக்கிரம் வந்துட்டேன்.
அருண் : ஐ ஜாலீ….
அனைவரும் ரொம்ப நாளைக்கு பிறகு ஒன்றாக அமர்ந்து சாப்பிட்டு விட்டு, சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு அவர் அவர் ரூமிற்கு படுக்க போனார்கள்…..