“நீயும் ரெடியாயிடு… சந்த்ரு…” என்று சொல்லி தன் முடியை சீவ ஆரம்பித்தாள். பிரிய மனமில்லாமல் கடின மனதுடன் வெளியே வந்தேன். என்னுடைய அறைக்குச் சென்று அம்மா எனக்காக கொடுத்திருந்த உடைகளை போட்டுக் கொண்டு ஹாலில் உட்கார்ந்தேன். கொஞ்ச நேரத்தில் அம்மா வெளியில் வந்தாள். மீண்டும் ஒரு இன்ப அதிர்ச்சி…
என் மோகினி – Part 3→
வெளிர் சந்தன நிற புடவையை வெகு நேர்த்தியாக கட்டியிருந்தாள். இதை விட மெல்லிய புடவையை அம்மா கட்டி நான் பார்த்ததில்லை. ஜாக்கெட்டை போலவே உள்ளே உள்ள எல்லா சமாசாரங்களையும் வெளியே காட்டும் புடவை. பாதங்கள் வரை தழைய தழைய கட்டியிருந்தாலும் சிவந்த பாதங்களில் இருந்த கொலுசு நடக்கும் போது தெரிந்தது.
அதன் ஓசையே கிளுகிளுப்பை உண்டு பன்னியது. அம்மாவின் புடவை கட்டியிருந்த நேர்த்தி அவள் தொடைகளையும், பிருஷ்டங்களையும் அவைகளின் வடிவத்தை மாற்றாமல் உள்ளது உள்ளபடி தெளிவாக காட்டியது. வெண்ணெய் போல மடிந்திருந்த இடுப்பில் புடவை எந்நேரமும் வழுக்கி விடுமோ என்றிருக்கும்படி இறக்கி கட்டியிருந்தாள். முன் பக்கம் அம்மாவின் புடவை கொசுவம் இடுப்பிலிருந்து அபாயகரமாக இறங்கி தொப்புளுக்கு ஆறு அங்குலம் கீழே வழிந்து இருந்தது. கோதுமை நிறத்தில் இருந்த அம்மாவின் வயிற்றில் ஆழமான தொப்புள் நெடுவாக்கில் நீண்டும் அகலத்தில் குறைந்தும் ஒரு சிறிய புண்டை போல தோன்றியது. அதில் நாக்கை போட்டு துழாவுவதா இல்லை, விரலால் நோண்டுவதா, இல்லை என் தண்டால் புணர்வதா என்று பட்டி மன்றமே நடத்தலாம்.
தொப்புளுக்கும் ஜாக்கெட்டுக்கும் நடுவில் இருந்த சிவந்த சமதள பரப்பு புடவையின் ஊடாக செழிப்பாக இருந்தது. புடைத்திருந்த ஜாக்கெட் அம்மாவின் அழகிய முலைகளை நேராக நிமிர்த்தி புடவைக்குள் குத்திட்டுக் காட்டியது. ஜாக்கெட்டின் மேல் பக்கம் பாதி முலைகள் வெளியே பொங்கி வழிந்தன. அம்மாவின் கழுத்திலிருந்த தாலி இரண்டு பால்குடங்களின் மத்தியில் இருந்த பள்ளத்தாக்கில் தனியாக தொங்கியது இன்னுமொரு அழகு. கழுத்தை ஒட்டியிருந்த மெல்லிய அட்டிகை அம்மாவை இன்னும் சிறிய பெண்ணாக காட்டியது. காதில் தொங்கிய ஜிமிக்கிகள் அழகா இல்லை காதோரம் வழிந்த முடிகள் அழகா என்று தெரியவில்லை.
எடுப்பான மூக்கும், அதில் இருந்த ஒற்றைக் கல் மூக்குத்தியும், செறிந்த அதரங்களும், செழித்த கண்ணங்களும், அளவான நெற்றியும் அம்மாவை தேவலோக ரதி, அப்ஸரஸ் போல மாற்றியிருந்தன. தலை முடியை சுற்றி பெரிய கொண்டை போட்டிருந்தாள். கொண்டை முழுக்க சுற்றியிருந்த மல்லிகை பூ அம்மாவின் அழகை இன்னும் பல மடங்கு கூட்டியது. இவ்வளவு நாள் நான் அம்மாவை இந்த அளவுக்கு அழகாகவும், கவர்ச்சியாகவும் பார்த்ததில்லை. அப்படியே சொக்கி போய் நின்றேன். அம்மா என் தோள்களை பிடித்து உலுக்கி, “சந்த்ரு… என்ன அப்படி பாக்கற?” என்றாள். அம்மாவின் குரல் கூட இன்று யாழிசை போல ஒலித்தது. “ஒன்னுமில்லைம்மா….இன்னிக்கி… நீ ரொம்ப அழகா இருக்கம்மா…” என்றேன். “அப்ப.. இவ்வளவு நாள் நான் அழகா இல்லையா?” அம்மா என்னை குறும்பாக பார்த்து சிரித்தாள். பின்னர் தயாராக இருந்த பூக்குடையை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினாள். பிரம்மையில் இருந்து விடுபடாதவனாக நான் அப்படியே நின்று கொண்டிருந்தேன். வாசல் வரை போன அம்மா நான் நிற்பதை பார்த்ததும், திரும்பி வந்து என் கையை பிடித்து அழைத்தாள். டிசம்பர் மாதமானதால் ஏழு மணிக்கே இருட்டியிருந்தது. ஆள் நடமாட்டமில்லாத தெருவில் அம்மாவின் பக்கத்தில் அமைதியாக நடந்தேன். அம்மாவிடமிருந்து சுகந்தமான வாசம் வந்தது. புற நகர் பகுதியானதால் ரொம்பவும் நெருக்கத்தில் வீடுகள் கிடையாது. அதுவும் தெருவிளக்குகள் இல்லாததால் அம்மாவின் இந்த செக்ஸியான உடையை யாரும் பார்க்க சந்தர்ப்பம் இல்லை. இரண்டு தெருக்கள் தள்ளி இருக்கும் ஒரு சிறிய கோவிலுக்குத்தான் அம்மா என்னை அழைத்து போனாள். கோயிலில் குருக்கள் உட்பட ஒருத்தர் கூட இல்லை. கோவிலின் உள் கதவு சாத்தியிருந்தாலும், வெளிக் கதவு திறந்தே இருந்தது. அம்மா, “அடடா… என்னடா சந்த்ரு…கோவில் நடை சாத்தியிருக்கே…?’ என்றாள் அம்மா. நான் அம்மாவின் அழகிலிருந்து இன்னும் விடுபடாதவனாக சும்மா இருந்தேன். அம்மாவாகவே, “பாவாயில்ல… சந்த்ரு..
இப்படியே ஸ்வாமிய சேவிச்சுக்கோ… என்று சொல்லி கற்பூரம் கொளுத்தி ஆராதனை காண்பித்தாள். பின்னர் பூக்கூடையிலிருந்து பூக்களை வெளியே எடுத்தாள். சரம் சரமாக பூக்களை எடுத்தாள். அதிலிருந்து ஒரு மல்லிகை பூ மாலையை எடுத்து என் கழுத்தில் போட்டாள். கல்யாணப் பெண் மாப்பிள்ளைக்கு மாலையிடுவது போல எனக்கு பட்டது. “என் கண்ணே பட்டுடும் போல இருக்கு… இந்த மாலையை போட்டதும் நீ கல்யாண மாப்பிள்ளை போல இருக்கே…” என்று அம்மா சொன்னதும், என்னுடைய எண்ணமும் அம்மாவின் எண்ணமும் ஒரே ரீதியில் இருந்தது எனக்கு மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது. நான் சட்டென்று இன்னுமொறு மல்லிகை மாலையை எடுத்து அம்மா கழுத்தில் போட்டேன். “மாலையும் கழுத்துமா நீயும்தாம்மா கல்யாணப் பெண் போல அழகா இருக்கே…” என்றதும் அம்மாவின் முகத்தில் பரவிய வெட்கமும், காமமும் எனக்கு புதிய இன்பத்தை கொடுத்தது. இருவரும் ஒருவர் எதிரில் மற்றவர், கழுத்தில் மாலையுடன் நிற்கும் போது கல்யாண பெண் மாப்பிள்ளை போலவே இருந்தது. அம்மாவின் உயரத்துக்கு நானும் இருந்ததால் கொஞ்சம் கூட வித்தியாசமே இல்லை. இருவரும் தம் தம் மாலையை கழட்டாமல் கோவிலை சுற்றி வந்தோம். அம்மா என் கையை பிடித்து அழைத்து போனாள். கல்யாணத்தில் மாப்பிள்ளை பெண்ணை அழைத்து கொண்டு ஹோம குண்டத்தை சுற்றி வருவது போல இருந்தது எனக்கு. சுற்றி வந்தவுடன் கொஞ்சம் ஒதுக்கு புறமாக இருந்த மரத்தின் அடியில் இருட்டான இடத்தில் அம்மா உட்கார்ந்தாள். “வா… சந்த்ரு…சித்த இங்க உட்காரேன்.” என்று என்னையும் அருகில் அழைத்தாள். நான் உட்கார்ந்ததும் என்னை இடித்துக் கொண்டு அருகில் நகர்ந்தாள். அம்மாவின் தொடையும் என் தொடையும் ஒன்றோடு ஒன்றாக உரசின. மெதுவாக தன் வலது கையை எடுத்து என் தோள் மேல் போட்டு என் கண்ணங்களை வருடி விட்டாள். ஏற்கெனவே என் தண்டு விரைத்திருந்தாலும் அம்மாவின் கை பட்டதும் இன்னும் விரைத்தது. “உனக்கு… இன்னிக்கி பர்த் டே… உனக்கு என்ன வேணுமோ அதை மனசார ஸ்வாமிகிட்ட வேண்டிக்கோ…ஸ்வாமி நிச்சயம் அதை செய்வார்…” என்று என் காதை வருடி விட்டுக் கொண்டே சொன்னாள். நான் மதி மயங்கி அம்மாவின் தோளின் மேல் சாய்ந்து கொண்டேன். “நீ… என்னம்மா வேண்டிக்கிட்ட?” என்று அம்மாவிடம் கேட்டேன். “உன்ன மாதிரி ஒரு பிள்ளை எப்பவுமே எனக்கு மகனாக இருக்கனும்னு வேண்டிகிட்டேன்.” என்றாள். அம்மாவின் பாசத்துக்கு இந்த உலகத்தில் ஈடு இணையில்லை. மனதிற்குள் எந்த ஜென்மத்திலும் இவளே எனக்கு அம்மாவாக, எனக்கு காதலியாக, என்னுடைய ரதியாக, எனக்கு காம கிழத்தியாக, என்னுடைய விந்தை தனக்குள் ஏற்றுக் கொள்ளும் பதிவிரதையாக இருக்க வேண்டும் என்று மனசார வேண்டினேன். அம்மாவின் வலது கை இப்போது என் உதடுகளை மெதுவாக வருடின. நான் என் இடது கையை எடுத்து அம்மாவின் இடது பக்க இடையில் வைத்து அழுத்தினேன். அம்மாவிடமிருந்து எந்த அசைவும் இல்லை. இடை மடிப்பை இரண்டு விரல்களால் பிடித்து மெதுவாக அழுத்தினேன்.
அம்மா ஒன்றும் சொல்லவில்லை. அதற்கு மேல் இன்னும் தடவலாமா வேண்டாமா என்று யோசனை செய்யும்போது அம்மா எழுந்தாள். நான் அம்மாவின் இடையை சுற்றிய கையை எடுக்காமல் கூடவே எழுந்தேன். என் தண்டு ஜட்டிக்குள்ளிருந்து ஜீன்ஸ் பேண்டையும் மீறி முட்டியது. நானும், அம்மாவும் இணை பிரியாமல் தோளோடு தோள் உரசி, கைகளை உடலோடு சேர்த்து பிணைத்த படி, கழுத்தில் இருந்த மாலையை கூட எடுக்காமல், மெதுவாக தெருவில் இறங்கி நடக்கலானோம். இருவருமே ஒருவர் பிடியில் மற்றவர் மயங்கி பேச வார்த்தை இல்லாமல், ஒரு புரிந்துணர்வோடு நடந்தோம். அம்மாவின் மனதில் ஓடுவதை என்னால் இப்போது நிச்சயம் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. என் மனதில் இருந்ததை அம்மா அறிந்திருப்பாள் என்று நான் நிச்சயம் அறிந்திருந்தேன்.
அந்த இருட்டான மாலைப் பொழுதில், ஆள் அரவமற்ற தெருவில், நாங்கள் இந்த உலகத்தை கொஞ்சம்கூட பொருட்படுத்தாமல் காதலன் காதலியாக, ரதி மன்மதன், போல மேகத்தில் மிதந்து வீட்டை அடைந்தோம். வீட்டுக்கு வந்தவுடன் நான் மாலையை கழட்டபோனேன். “சித்த நேரம் அப்படியேதான் மாலயும் கழுத்துமா இரேன்…இப்ப ஏன் கழட்டனும்?” என்று அம்மா தடுத்தாள். “நீயும் உன் மாலையை கழட்டாத இருந்தா நானும் என் மாலையை கழட்டல…” என்றேன். அம்மா சிரித்துக் கொண்டே சமையல் உள்ளில் சென்று எங்களுக்கு சாப்பாடு எடுத்து வந்தாள். “நீ அப்படியே உட்கார்… இன்னிக்கி… என்னோட ராஜாவுக்கு அம்மாவே ஊட்டி விடறேன்…” என்று சொல்லி சாதத்தை ஊட்டிவிட ஆரம்பித்தாள். என் உதடுகளில் வழிந்த சாதத்தை அம்மா தன் விரல்களால் வழித்து ஊட்டினாள். ஊட்டும் போது அம்மாவின் விரல்களை சேர்த்து சப்பி தயிர் சாதத்தை உறிஞ்சினேன். அம்மாவின் விரல்களில் கூட என்ன சுவை! சட்டென்று கிண்ணத்திலிருந்து சாதத்தை எடுத்து நானும் அம்மாவுக்கு ஊட்டினேன்.
அம்மாவும் வாங்கிக் கொண்டாள். ஒருவருக்கொருவர் சாதம் ஊட்டிக் கொள்ளும்போது எங்கள் இருவரின் கண்களும் ஆயிரம் செய்திகளை பேசிக் கொண்டன. அம்மா முகத்தில் கொஞ்சம் வெட்கம், நிறைய ஆசை, உதடுகளில் குறும்பாக சிறு புன்னகை என்று என்னை சிதறடித்தாள். எனக்கோ அளவு கடந்த காமம், அம்மா மேல் மோகம், அடக்க முடியாத ஆர்வம், ஆனாலும் பயம், என்று கலவையாக உணர்ந்தேன். சாதத்தை அம்மாவின் வாயில் ஊட்டும் போது அம்மாவும் என்னைப் போலவே என் விரல்களை ஒவ்வொன்றாக என் கண்களை நேரடியாக பார்த்துக் கொண்டே சப்பினாள். அம்மாவின் பார்வையில் தெரிந்த காமம் என்னை சுட்டது. அம்மா அப்படியே என் தண்டை சுவைப்பது போல கற்பனை செய்தேன். குறைந்த பட்சம் ஜீன்ஸ் பேண்டைகழட்டிவிட்டால் கூட பரவாயில்லை என்று தோன்றியது. என் குஞ்சு முட்டி மோதியதில் வலி கூட உண்டானது. ஆனால் அந்த வலியிலும் ஒரு சுகம் இர்க்கத்தான் செய்தது. இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்ததும் நான் ஹாலில் உட்கார்ந்தேன். அம்மா கையில் ஒரு தட்டில் எதையோ வைத்து மூடி தன் அறைக்கு எடுத்துச் சென்றாள். போகும் போது என்னைப் பார்த்து சீண்டலான சிரிப்புடன் கண்ணை அடித்து விட்டு சென்றாள். பின்னர் அவள் அறை வாசலில் நின்று கொண்டு, “நம்ப ரெண்டு பேர் பர்த் டேக்கும் சேர்த்து அம்மா கேக் பன்னியிருக்கேன்…வா சாப்பிடலாம்…” என்று அழைத்தாள். அம்மா அழைத்தது அவள் செய்த கேக் சாப்பிடவா இல்லை, அவளுடைய கேக்கை சாப்பிடவா என்று மனதில் நினைத்தேன். கதவோரத்தில் கழுத்தில் மாலையுடனும், உதடுகளில் குறும்பு புன்னகையுடனும் அம்மா நின்றிருந்த விதம் கல்யாணப் பெண் முதலிரவு அறையில் தயாராக நிற்பதைப் போல எனக்கு தோன்றியது. அம்மாவின் பின் நான் உள்ளே சென்றதும் அம்மா கட்டிலில் ஏறி சாய்ந்து ஒய்யாரமாக உட்கார்ந்தாள்.
முந்தாணை அப்பட்டமாக விலகி ஒரு பக்க மார்பு முழுவதுமாகவும், இன்னொரு பக்க மார்பு கொஞ்சமாகவும் ஜாக்கெட்டுடன் வெளியே தெரிந்தது. உட்கார்ந்திருந்ததால் கோதுமை நிற வயிற்றில் திரிந்திருந்த இரட்டை மடிப்புகள் அதீத கவர்ச்சியாக இருந்தது. அப்போதுதான் கவனித்தேன். கோவிலுக்கு போகு முன்பு இருந்த தாலி இப்போது அம்மாவின் கழுத்தில் இல்லை. கழுத்தை சுற்றியிருந்த மெல்லிய அட்டிகையும், மாலையும் மட்டுமே அம்மாவுக்கு புது அழகை கொடுத்தன. நான் அம்மாவுக்கு எதிரில் திக் திக்கென்று அடிக்கும் இதயத்துடன் உட்கார்ந்தேன். கையிலிருந்த தட்டை மூடியிருந்த பேப்பரை திறந்தாள். தட்டில் தனித் தனியாக சிறு சிறு துண்டுகளாக ஐஸ் கேக் இருந்தது. அம்மா தட்டை என்னிடம் நீட்டினாள். நான் எடுக்கப் போகும் போது அம்மா என்னை தடுத்து, “ஆஹாங்… கையால எடுக்க படாது… கை பட்டா ஜலம் விட்டுடும்…அப்படியே வாயால கவ்வி எடுத்துக்கோ…” என்றாள். எனக்கு கொஞ்சம் புரிந்தும் புரியாத மாதிரி இருந்தது. குனிந்து ஒரு துண்டை வாயால் கவ்வி எடுத்தேன். அதை சாப்பிடாமல், அம்மா பக்கம் இன்னும் நகர்ந்து உட்கார்ந்து அம்மா வாயருகில் கொண்டு சென்றேன்.
பிடிச்சிருந்தா கதை எப்படினு கமெண்ட் பண்ணுங்க ப்ரெண்ட்ஸ்….♥♥♥ Anjali ♥♥♥
அருமையா காமம் வரக்கூடிய கதை