நான் அடி… கூதி ட்ரெஸ் போட்டு இருக்கும் போது பார்த்தாலே எனக்கு எப்படி மூடு ஆகுது 1000 பேரும் உன்னை அம்மணமா பார்த்த யாரு டி விடுவா
ரேஷ்மி நானு அம்மண குண்டி மாடல் டா புண்டை கிழித்த வரைக்கும் தான் மவுசு புண்டை மட்டும் கிழுஞ்சு போச்சுன்னா எவனும் மாடல் ஷோக்கு கூப்பிட மாட்டான்
நான் தாலி கட்டி இருக்க ……
ரேஷ்மி எப்போ என்ன என்னை பத்தி தெரியனுமா இதுவரைக்கும் யாருமே கேட்டது இல்ல நீ தான் கேட்டு இருக்க அதனால சொல்லுறேன் என் வாழ்க்கையோட சோக கதையை………..
இப்போ அடி வாங்கிட்டு போனான் தானே அவன் வேற யாரும் இல்லை அவன் தான் என் புருஷன்
நான் என்னனனனனன…….. என்று அதிர்ச்சி ஆனேன்
ரேஷ்மி ம்ம்ம்ம்……. எனக்கு அப்போ 21 வயசு காலேஜ் படிச்சு முடிச்ச சின்ன பொண்ணு எங்க வீட்டில் வசதி இல்லை அதனால என்னை 21 வயசு ஆகும் போதே கல்யாணம் பண்ணி வெச்சுட்டாங்க
ரேஷ்மி அந்த அடிமைக்கும் உனக்குமா….
ரேஷ்மி ம்ம்ம்… அவன் துபாயில் பெரிய கம்பெனியில் வேலை செய்யறேன் அதனால கல்யாணத்து தான் மாப்பிளையாள வர முடியும்ன்னு சொன்னக நிறைய சொத்து இருக்கு எல்லாம் உங்க பொண்ணுக்கு தான் என்று சொல்லி எங்க ஏழை அம்மா அப்பாவை ஏமாத்தி என்னை கல்யாணம் பண்ணிவெச்சங்க
மணமேடையில் பார்க்கும் போது அந்த அடிமை நல்ல அழகா கலரா இருந்தான் எனக்கு ரொம்ப நல்ல தான் இருந்தது அனா நடக்க போற கொடூரம் தெரியாம அவனை கல்யாணம் பண்ணிட்டு
எந்த உண்மையும் தெரியாமல் சந்தோஷமா எங்க ஊரில் இருந்து அவங்க ஊருக்கு போனேன்
வீட்டுக்குள் நுழையும் போது வலது காலை எடுத்து வெச்சு உள்ளே போ என்று ஒரு பொண்ணு கேட்டது
ரேஷ்மி யார் என்று பார்த்தேன் நல்ல கவனிச்சு பார்த்த அந்த குரல் நான் கல்யாணம் பண்ண மாப்பிள்ளை உடையது அப்படியே ஷாக் ஆகி நின்றேன் அப்போ சுத்தி இருந்தவங்க எல்லாம் போ மா..போ…மான்னு சொல்ல நான் ஒன்னும் புரியாமல் வீட்டுக்குள்ளே காலை வைக்க போகும் போது
நிறுத்துங்கன்னு……. ஒரு சத்தம் திரும்பி பார்த்த பேங்கில் இருந்து வந்து இருந்தாங்க வீடு கடன்ல இருக்கு அதனால ஜப்தி பண்றோம் என்று சொல்லி என்னையும் என் புருசனையும் வெளியே அனுப்பிட்டங்க அடுத்த10 நிமிசத்தில ஒருத்தன் கூட எங்க இல்ல
நானும் என் புருஷனும் தனியா நடு ரோட்டில் நின்னுட்டு இருந்தோம் அப்போ என் புருஷன் சினிங்கி…சினிங்கி என் கிட்ட வந்தான்
ரேஷ்மி அவனை பார்த்தேன்
அவன் பசிக்குது ரேஷ்மி சாப்பிட ஏதாவது வாங்கி தா என்றான்
ரேஷ்மி அய்யோ… பொம்பள மாதரி பேசுவான்னு மட்டும் தான் நினைச்சேன் அனா இவனுக்கு புத்தி கூட இல்லையா என்று கண்ணில் கண்ணீர் பொங்க… பொங்க அழுகை வந்தது
கல்யாண கோலத்தில் நடு ரோட்டில் நின்று கொண்டு இருந்த எங்களை பார்த்து ஒரு வயசான 66 வயசு கிழவன் வந்தான்
கிழவன் எனக்கு எல்லாம் தெரியும் மா வாங்க என்கூட என்று கூட்டி கொண்டு ஒரு குடிசை வீட்டுக்கு போனேன்
அங்கே இருந்த எதையோ எடுத்து என்க்கு கொடுத்தான் எனக்கு சாப்பிட மனசு இல்ல அதை என் புருசனுக்கு சாப்பிட கொடுத்தேன்
அறிவு கெட்ட முண்டம் அதையும் சாப்பிட்டான் என்னை எண்ணி எனக்கு அழுகை வந்து கொண்டே இருந்தது
வெளியே போன கிழவன் 4 மணிக்கு வந்தான்
ரேஷ்மி ரொம்ப நன்றி தாத்தா என்றேன்
கிழவன் இவனை வெச்சுக்கிட்டு என்னமா பண்ண போற என்றான்
ரேஷ்மி என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் நின்றேன்
கிழவன் என்கிட்ட ஒரு யோசனை இருக்கு அனா சொல்ல கொஞ்சம் தயக்கமா இருக்கு அனா நிறைய காசு கிடைக்கும்
ரேஷ்மி பரவலை தாத்தா சொல்லுங்க யாரையும் எமத்தமா காசு வரும்னா பண்ணறேன்
கிழவன் நான் ஒரு ஓவிய டீச்சர் இன்னைக்கு எங்க ஸ்கூலில் ஓவிய போட்டி இருக்கு
ரேஷ்மி அதுக்கு நான் என்ன பண்ண முடியும்
கிழவன் நீ வந்து போஸ் கொடுத்த 5000 கிடைக்கும்
ரேஷ்மி 5000மா வர்றேன் தாத்தா
கிழவன் அனா அது கொஞ்சம் வேற மாதிரி போஸ்
ரேஷ்மி என்ன மாதரி போஸ் தாத்தா
கிழவன் கொஞ்சம் ட்ரெஸ் இல்லாம இருக்கணும்
ரேஷ்மிக்கு திக்…. என்று ஆனது ஆனாலும் 5000 இப்போ அவளுக்கு ரொம்ப தேவை என்பதால்