நண்பர்களே, உங்கள் கருத்துக்களுக்கும், வாழ்த்துக்களுக்கும்.. நன்றி. இது என் முதல் கதை என்பதை பணிவுடன் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். மேலும் உங்கள் கருத்துக்களை உரிமையோடு பகிருங்கள்… அதுவே எனக்கு இன்னும் சிறப்பாக எழுதுவதற்கு

முதல் பாகத்தின் தொடர்ச்சி நான் அன்று அவசர வேலை முடிந்து திரும்பி கொண்டு இருந்தேன் என் அம்மாவின் கடைசி தங்கை சுப்ரியா காரை நிறுத்தி வைத்து இருந்தால். அத்தையோட கிப்ட் சித்தியோடு

“இல்லையக்கா பயப்பிடாதே நான் யாருக்கும் சொல்ல மாட்டேன்” என்று தடவியவாறே அப்பிடி கதைகள் எல்லாம் படிக்கிறாள். ஒரு வேளை என் கூட ஒக்க சம்மதிப்பளோ. என எண்ணியவாறு மெல்ல கையை இறக்கி

என் குடும்பத்தில் நான்,அம்மா, என்னோட அப்பா. எங்க குடும்பம் ஒரு நடுத்தர குடும்பம். என் அம்மா பேரு பத்மா என் பேரு சேகர். நாங்க இருக்கிறது கிராமத்துல அதுவும் எங்க வீடு

நான் நாகர்கோவில் அருகே ஒரு தனியார் கம்பெனியில் வேலை பார்த்து வந்தேன். அங்கு எனக்கு கிடைத்த ஒரு நல்ல தோழன் தான் சரவணன். அவனுக்கு ஒரு அம்மா மட்டும் அவள் பெயர்

வணக்கம் நான் திருச்சி யை சேர்ந்தவன்.. என் பக்கத்து வீட்டு உஷாவுக்கும் எனக்குமான கணக்குதான் இந்த கதை… படிச்சிட்டு உங்க கருத்த சொல்லுங்க… அன்று அவள் வீட்டில் யாரும் இல்லை அவ

ரதி, கலைக்காக என் சுன்னிய தடவிட்டுக்கிட்டே காத்திருந்தது தான் மிச்சம். ரொம்ப நேரமாகியும் வருல. முதல்ல பயங்கர கடுப்பான நான், ரெண்டு பேருமே இங்க வரணும்ன்னு துடிச்சிக்கிட்டு தான் இருப்பாளுக. இருந்தாலும்