பதினைந்தாம் பாகம் 🙂 வெளியே சென்ற நந்தினியை சமாதானபடுத்த பின்னாடியே சென்றான் கார்த்திக். கார்த்திக் எவ்வளவோ முறை மன்னிப்பு கேட்டும் நந்தினி அதை கண்டுகொள்ளாமல் வீட்டிற்கு செல்ல பேருந்தில் ஏறி உக்கார்ந்தான்.

பதினான்காம் பாகம் 🙂 நந்தினியும் கார்த்திக்கும் அமர்ந்து சாப்பிட்டு கொண்டு இருந்தார்கள். கார்த்திக் நந்தினியை தன் அருகில் நெருக்கமாய் அமரவைத்து அவள் தோள் மேல் கை போட்டு அவளை அணைத்து வைத்து

ஐயா எல்லோருக்கும் வணக்கம் என் பேர் ரமேஷ் நானும் கைல பிடிக்க ஆரம்பிச்ச காலத்துல இருந்து இப்போ வரைக்கும் யேவ்வளவோ கதைகளை படிச்சிருக்கேன் அந்த ஆர்வதுல நாமளே ஏன் ஒரு கதை

நான் ரகு வயது 19 அம்மா திவ்யா வயது 45 செம்ம கட்ட medium மொல மா நிறம்மூடு ஏத்தும் முகம் அவ ஒரு teacher கதைக்கு போவம் என் ஊர்

பதிமூன்றாம் பாகம்:-) பேருந்து வந்து நிறுத்தும் முன்பே கார்த்திக் ஓடி வந்து பேருந்தில் ஏறினான். ஏறி வந்து நந்தினி அருகில் சென்று அமர்ந்தான். இருவரும் அருகருகே அமர்ந்து பயணம் தொடர்ந்தது…. /கார்த்திக்:

பனிரெண்டாம் பாகம் 🙂 கவிதா போன பின்பு சிறிது நேரம் யோசித்த நந்தினி எழும்பி சென்று தன் உடைகளை மாற்றி ஒரு அழகான fancy புடவை ஒன்றை அணிந்து அழகாய் ஒருங்கி

பத்தாம் பாகம் 🙂 வண்டி மார்த்தாண்டம் வந்ததும் நந்தியும் கார்த்திக்கும் இறங்கினர். அங்கிருந்து வீட்டுக்கு போக வண்டி இல்லாமல் என்ன செய்வது என்று யோசித்தனர். சாலையில் நின்று ஆட்டோக்களுக்கு கை காண்பித்து