ஒரு நாள் சாயந்திரம் ஐந்து மணிக்கு “என்ன நல்லா ரெஸ்ட் எடுத்தியா?”என்று கேட்டவாரே அத்தை வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள். நான் அப்போது டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். “போர் அடிச்சிருச்சா, இரு காப்பிக்கொண்டுவரேன்” என்று சமையலறைக்குள்

எனது பெயர் மற்றும் என் மனைவியின் பெயர் மாற்றப்பட்டுள்ளது. ஆனால் இது என் வாழ்க்கையில் நடந்த உண்மை சம்பவம், எனது பெயர் விக்னேஷ். வயது 33 , நான் மற்றும் என்

ஹாய் என் பேரு விஜய் ,என் குடும்பம் சென்னையில் வாழும் குடும்பம். என் குடும்பத்துல அஞ்சு பேருங்க, அப்பா ரகுராம் , அம்மா மீரா ரகுராம் , அக்கா உமா ,

அவனது இதழ்கள் இமய மலைகள் போன்றிருந்த அந்த இரு முலைகளையும் மேய்ந்து விட்ட பிறகு மெல்ல மெல்ல அதன் சிகரத்தைச் சுவைக்க முற்பட்டன. அகிலாவிடமிருந்து பால்குடிக்க முனைந்தன. பேரீச்சம் பழம் போல

அவர்கள் (மாமாவும் மாமியும்) கிளம்பியதும் நான் கதைவை மூடிவிட்டு நந்தினிமேல் பாய்ந்தேன். அவளின் இடையைப் பிடித்துத் தூக்கினேன்.’ஐயையோ தலை சுத்துது, விடுங்க” என்று பதறினாள். என்ன நீ நாலு சுத்துக்கே தலை

நான் கார்த்தி. டி வி எஸ் கம்பெனியில் இஞ்சினியராக வேலை பார்கிறேன். எனக்கு வயது இருபத்தி ஏழு. இன்னும் கல்யாணம் ஆகா வில்லை. எங்க அம்மா மட்டும் சென்னை அடையாரில் எங்கள்

நான் ஒரு கல்லூரி மாணவன். படிப்பதற்காக கொழும்புக்கு வந்திருந்தேன். எனது அப்பாவுக்கு தெரிந்த ஒரு சிங்கள நண்பர் வீட்டில் நான் தங்கிப்படிப்பதற்காக ஏற்பாடாகி இருந்தது. கொழும்புக்கு எற்கனவே வந்திருந்தாலும் கொழும்பில் தங்குவதற்கு