எனது செல்போன் அலறியது. எடுத்துப் பார்த்தால் புது எண்ணாக இருந்தது. யாராக இருக்கும் என்ற நினைப்பில் ஆன் செய்தேன். எதிர் முனையில் ஒரு பெண் குரல். “ஹலோ,…ஹலோ..” “ஹலோ….யார் நீங்க. சொல்லுங்க”

பேருந்து நிருத்ததில் யாருமே இல்லை. ஏனெனில் இன்று பந்த். ஒரு கடையும் இல்லை. ஒரே ஒரு பெண் மட்டும் நின்று கொன்டு இருந்தாள். நான் மிகவும் மகிழ்சியாக பேருந்து நிருத்தம் நோக்கி

டேய் தம்பி என்னைடா பன்னறே,கை அடிக்கறையா இங்கே வா நான் அடித்து விடறேன் என்றாள் அதை கேட்டு எனக்கு இன்பம் தலைக்கு ஏறியது என் அக்கா என் சுன்னியை கையில் பிடித்து

என் சித்தியின் பெயர் சித்ரா. பெயருக்கு ஏற்றார் போல நம்ம ஊரு நடிகை நல்லெண்ணெய் நடிகை மாதிரி குண்டு முலையுடனும் பருத்த குண்டியுடன் இருப்பாள். அவள் குனிந்து நிமுரும் போது ஜாக்கெட்டுக்குள்

மஞ்சுளாவுக்கு கல்யாணம் ஆகி ஆறு மாதங்கள் கூட ஆகவில்லை. அவள் கணவன் ஒரு சாப்ட்வேர் கம்பனியில் வேலை பார்கிறான். அசைன்மேண்டுக்காக சிக்காகோ போய் இருக்கிறான். இவளுக்கும் விசா கிடைக்கவில்லை. அவன் வர

உலகத்தில் மிகவும் கடினமான காரியம் எது தெரியுமா ?! நான் சொல்கிறேன். ஒன்றும் செய்யாமல் இருப்பதுதான். ஒரு சோம்பேறித்தனமான சனிக்கிழமை மத்தியான வேளையில் நான் இப்படிப்பட்ட கடினமான

நான் ராஜா . 24. சென்னையில் ஒரு பெரிய தனியார் கம்பெனியில் வேலை செய்துக் கொண்டு நண்பர்களோடு ஒரு வீடு எடுத்துத் தங்கி இருந்தேன். வேலை விடுமுறை என்றால் அருகில் இருந்த