சென்ற அனைத்து பகுதிகளுக்கும் படித்து ஆதரவு கொடுத்திருந்த அனைத்து நல்லுள்ளங்களுக்கும் எனது நெஞ்சார்ந்த நன்றிகளை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். தொடர்ந்து ஆதரவு தாருங்கள். நீண்ட இடைவேளையின் காரணமாக சிலருக்கு கதை மறந்திருக்கலாம். அவர்கள் தயைகூர்ந்து முன் பகுதிகளை ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு வரும்படி பணிவுடன் வேண்டிக் கொள்கிறேன்.
அல்டிமேட் சூத்துக்காரி Part 14→
வாருங்கள் கதைக்குள் நுழையலாம்….
மாமிக்கிட்ட நா நல்லா சில்மிஷம் பண்ணிட்டு குளிக்க போய்ட்டேன். குளிக்கும்போது ஃபுல்லா எனக்கு மாமியோட நெனப்பு தான்! அவளோட அம்சமான ஒடம்பு என் மனக்கண்ண விட்டு மறையவே இல்ல. அதுவும் கடைசியா அவள அந்த டிசைனர் ப்ளவுஸ்ல பாக்கும்போது சும்மா அப்படி இருந்தா!!!!
நா வாங்கிக் குடுத்த புது சேலையில மாமி எப்படியிருப்பானு பாக்க ரொம்ப ஆசையா வெளிய வந்த எனக்கு பெரிய ஏமாற்றம்! காரணம்…… மாமி சாதாரணமா கட்டுற புடவையும் ப்ளவுஸும் உடுத்தியிருந்தா. இதப்பாத்த எனக்கு ஏமாற்றம் ஆகி, அதுவே கோபமா மாற ஆரம்பிச்சுது.
நான்(கோபமாக): என்ன மாமி இது?? புது புடவை கட்டலையா??
மாமி: அடப்போ வினோத்!! கோவிலுக்கு போகும்போது அத எப்படி கட்டுறது?? எனக்கு ரொம்ப கூச்சமா இருந்துச்சு!! அதான் இதுக்கு மாறிட்டன்.
நான்: ஆரம்பத்துல அப்படித்தான் மாமி இருக்கும். போக போக செட்டாகிடும். ப்ளீஸ் மாமி, அதையே கட்டுங்க மாமி!!!
மாமி: இல்ல வினோத்!! கோவில் எல்லாரும் வந்துப் போற எடம்!! அங்கெல்லாம் அத கட்டிக்கிட்டு என்னால வர முடியாது!!
நான்(கவலையாக): அடப்போங்க மாமி!! புதுப் புடவையில நீங்க எப்படி இருப்பீங்கன்னு பாக்கலாம்னு நா எவ்ளோ ஆசையா வந்தேன் தெரியுமா?? இப்படி பண்ணிட்டீங்க!!!!!
மாமி(சிரித்தபடி): அய்யோ டா…… இப்ப என்ன நா அத கட்டவே மாட்டன்னா சொன்னேன், கோவிலுக்கு வேணாம்னு தான சொன்னேன்!! அதுக்குப் போய் என்னமோ இப்படி கோச்சிக்குற?? வரவர ரொம்ப அடம் புடிக்குற வினோத் நீ!!! சரி சீக்கிரம் ரெடி ஆகு! கெளம்பலாம்.
மாமி சொல்லிட்டு பெட் ரூம்ல இருந்து வெளிய போக, நா வெறுப்பா ரெடி ஆக ஆரம்பிச்சேன். நா ரெடி ஆகிட்டே வெளிய கண்ணாடி முன்னாடி இருந்த மாமிய பாத்தேன். அந்த வெண்மஞ்சள் கலர் புடவையில மாமி சும்மா தங்கமா மின்னுனா!!!
உண்மைய சொல்லணும்னா, மாமியோட உடல்வாகுக்கு டிசைனர் புடவைகள விடவும் இந்த மாதிரி ட்ரெடிஷனல் ட்ரெஸ்ஸிங் தான் எடுப்பா இருந்துச்சு!!! குறிப்பா அவளோட இடுப்பு மட்டும் தனியா துண்டா தெரியும்போது…… நா அத பாத்துட்டே ரெடி ஆக, நா பாக்குறத மாமியும் பாத்துட்டா.
மாமி(முறைத்தபடி): பாத்தது போதும்!! ரெடி ஆகு!!
நா சிரிச்சுட்டே என்னோட ட்ரெஸ்ஸ எடுத்து போட்டுட்டு வெளிய வந்தேன். ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர ஒருத்தர் பாத்துட்டு அப்படியே நின்னோம். மாமி மேலருந்து வீசுன வாசம் என்ன கிறங்க வெச்சுது. நா அப்படியே அவள கட்டியணைக்க முற்பட, மாமி என்ன தடுத்தா.
மாமி: யப்பா ராசா…. கோவிலுக்கு போறோம். நீ பாட்டுக்கு என்ன அணச்சு பொடவைய கசக்கிடாத, சரியா??
மாமி சிரிச்சுட்டே சொல்லிட்டு நடக்க, நானும் சரினு தலைய ஆட்டிட்டு அவ பின்னாடி நடந்து போனேன். நா பைக்க ஸ்டார்ட் பண்ண, மாமி பைக்ல ஏறாம அமைதியா நின்னா. நா யோசனையோட அவள பாத்தேன்.
மாமி(தயக்கமாக): இல்ல…… கொஞ்சம் நடந்து போலாமா??
நான்(சற்றும் யோசிக்காமல்): ஹ்ம்ம் போலாமே……
நானும் வண்டியை விட்டு எறங்க ரெண்டு பேரும் நடக்க ஆரம்பிச்சோம். நடக்கும் போது மாமி ரொம்ப அமைதியா, ஒரு யோசனையோடயே நடந்து வந்தா. அவ முகத்துல ஒரு கொழப்பம் தெரிஞ்சது. நா பொறுமையா மாமியோட கைய புடிச்சன்.
ஆனா மாமி என்னோட பிடியிலிருந்து பொறுமையா தன் கைய எடுத்துட்டா. எனக்கது ரொம்ப ஆச்சர்யமா இருந்தது. நேத்து மதியத்துல இருந்து இப்ப வரிக்கும் மாமி என்னோட தொடுதல தவிர்க்கவே இல்ல, இதுதான் முதல் தடவ. எனக்கு கொழப்பமா ஆச்சு.
ஒருவேள யோசனையோட கொழப்பத்துல இப்படி பண்ணிருப்பாளோனு ஒரு சந்தேகமும் இருந்துச்சு. அதனால திரும்பவும் பொறுமையா அவ தோள்பட்டையில கை வெச்சேன். மாமி நெளிஞ்சு நாசுக்கா என்ன விட்டு விலகினா.
இந்த தடவ அவ தெரிஞ்சே தான் விலகிப்போறானு தெளிவா புரிஞ்சிக்கிட்டேன். ஆனா அதுக்கான காரணம் எனக்கு புரியல. அவ கிட்டயே கேட்டுறலாமானு யோசிச்சேன். நிச்சயமா இதுக்கு ஏதாச்சு காரணம் இருக்கும்னு தோணுச்சு. நா இப்படி யோசிச்சுட்டே நடக்க, கோவிலுக்கு வந்து சேர்ந்தோம்.
உள்ள நுழஞ்சதும் மாமி என்ன திரும்பி பாத்தா. அவ கண்ணுல சொல்ல முடியாத ஒரு உணர்வு. லேசான ஒரு பெருமூச்ச விட்டுட்டு, சாமி சந்நிதிய நோக்கி நடந்தா. ரொம்ப நேரமா வேண்டுனா. அப்படி என்ன வேண்டுனானு தெரியல.
ஆனா வேண்டி முடிச்சுட்டு கண்ண தொறக்கும்போது அவ கண்ணு ரெண்டும் கலங்கி இருந்தத மட்டும் நா கவனிச்சேன். அவ நா பாக்குறத பாக்காத மாதிரி அங்கருந்து உள்ள நடந்து போயி, ஒரு ஓரமா இருந்த தூண்ல சாஞ்சு உக்காந்தா. அவ முகம் வாடிப் போயிருந்தது.
எனக்கு மாமிய அப்படி பாக்க ஒரு மாதிரி இருந்துச்சு. கண்டிப்பா அவ மனசுல ஏதோ பெரிய கவல இருக்குறது புரிஞ்சது. நா மெதுவா அவ பக்கத்துல போயி உக்காந்து, அவ தோள் மேல கை வெச்சேன். மாமி என்ன பாத்தா. அமைதியா இருந்தவ பட்டுனு என் தோள் மேல சாஞ்சுக்கிட்டா.
அவ கண்ணு கலங்க ஆரம்பிச்சுது. அவளோட கண்ணீர் துளி என் சட்டையில வழிஞ்சு ஈரமாக்குச்சு. நா என் கைய அவளோட தோள சுத்தி போட்டு அவள அணைச்சுக்கிட்டன். திடீர்னு எழுந்த மாமி என்ன பாத்து பேச ஆரம்பிச்சா.
மாமி: வினோத்!! என்ன டா இப்படி சொல்றேனேனு நெனைக்காத, கொஞ்ச நேரம் என்ன தனியா இருக்க விடு டா!!! ப்ளீஸ்….
நான் பதில் எதுவும் பேசாம அமைதியா எழுந்து அங்கருந்து வந்துட்டன். மாமிக்கு இப்ப ஒரு தனிமை தேவப்படுதுனு என்னால புரிஞ்சிக்க முடிஞ்சது. அதுக்கான காரணமும் ஓரளவு ஊகிக்க முடிஞ்சது. இருந்தாலும் நா எதுவும் பெருசா யோசிக்காம அமைதியா கோவில் வெளிய வந்து நின்னேன்.
வெளிய வந்து ரொம்ப நேரம் ஆகியும் மாமிய காணோம். சரி, ஏதோ யோசனையில இருக்கா, பொறுமையா வரட்டும்னு நானும் கண்டுக்காம விட்டுட்டன். கொஞ்ச நேரம் போனதும் மாமி வந்தா. என்ன பாத்ததும் வேகமா ஓடிவந்தா. அவ முகமெல்லாம் வேர்த்து விறுவிறுத்து, அப்படியே ரணகளமா இருந்துச்சு.
மாமி(கோபமாக): மனுஷனா டா நீ?? ஒரு பொம்பளைய இப்படியா பதற விடுவ?? ச்சஹ்……..
மாமிக்கு செமயா மூச்சு வாங்குச்சு. அவ நெஞ்சுல கைய வெச்சுட்டு கொஞ்ச நேரம் மூச்சு விட்டா.
நான்(குழப்பமாக): என்னாச்சு மாமி??
மாமி: என்னாச்சாவா??? அப்படியே ஒன்னு வெக்குறேன் பாரு!!! எங்கெல்லாம் டா உன்ன தேடுறது??
நான்: என்ன மாமி இது அநியாயமா இருக்கு??? நீங்க தான உங்கள தனியா விட சொன்னீங்க?? அதான் நா கெளம்பி வெளிய வந்துட்டன்.
மாமி: டேய் மண்டு….. தனியா விடுன்னா அப்படியே விட்டுட்டு வந்துடுவியா?? ஏன் உனக்கு இவ்ளோ பெரிய கோவில்ல நிக்குறதுக்கு கூட ஒரு எடம் கெடைக்கலயா??
மாமிக்கு என் மேல கோவம் உண்மையானு தெரியல, ஆனா அவ மனசுல இருந்த கொழப்பம் இப்ப தெளிஞ்சிடுச்சுன்னு மட்டும் தெளிவா புரிஞ்சிது. அவளோட முகத்துலயே அது தெரிஞ்சது. அவளோட இந்த கொழந்தத் தனமான கோவத்த பாத்ததும் எனக்கே தெரியாம சிரிக்க ஆரம்பிச்சுட்டன். நா சிரிக்குறத பாத்து மாமி கண்ணு இன்னும் செவந்துச்சு. செல்லமா என்ன தட்டுனா.
மாமி: மவனே சிரிக்குறியா நீ?? உன்ன தேடித் தேடி மொத்த கோவிலயும் நாலு தடவ சுத்திட்டன் டா……
நான்: பரவால்ல மாமி, கோவில சுத்தி வந்தா சாமி அருள் கெடைக்கும். நல்லது தான்
மாமி: வேணாம் டா வினோத்!!! வீணா அடி படாத!! ஆனாலும் நீ ரொம்ப மோசம் டா வினோத்!! நா எவ்ளோ பயந்துட்டேன் தெரியுமா??
நான்: எதுக்கு மாமி பயப்படணும்?? நா என்ன கொழந்தையா?
மாமி: நீ எனக்கு கொழந்த தான் டா வினோத்!!
நான்: அதுக்குனு இப்படியே நெனச்சா ப்ரச்சன தான மாமி??
மாமி: ஆமாமா, நீ சொன்னது நெஜம் தான்! உன்ன கொழந்தையா நெனச்சது தான் ப்ரச்சனயே…….
மாமி உள் அர்த்தத்தோட சொல்லிட்டு நமுட்டு தனமா முணுமுணுத்தா
மாமி: நீதான் இப்ப சரியான ஆம்பளை ஆகிட்டியே??!!!!!!
மாமி சொன்னதும் எனக்கு உடம்பு அப்படியே சிலிர்த்து, என்னோட ஆண்மைய தூண்டி விட்டுச்சு. இது மட்டும் கோவிலா இல்லாம வீடா இருந்திருந்தா, என் மொத்த ஆண்மையயும் மாமிக்கு காட்டிருப்பன். நா மாமிய பாக்க, அவ கண்ணுல திரும்பவும் அந்த பழைய வெக்கம் தெரிஞ்சிது. அவளால என்ன நேருக்கு நேரா பாக்க முடில. திரும்பவும் அந்த வார்த்தைய கேக்க என் மனசு துடிச்சது.
நான்: என்ன மாமி சொன்னீங்க?? திரும்ப சொல்லுங்க…..
மாமி(வெட்கத்துடன்): அதெல்லாம் ஒரு தடவ தான் சொல்ல முடியும்!!
நான்: இன்னும் ஒரேயொரு வாட்டி சொல்லு மாமி, ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்!!!!!
மாமி(சிணுங்களுடன்): சும்மா இரு வினோத்!!! சரி வா, எனக்கு பசிக்குது, எதாச்சு சாப்பிடணும்!!
மாமி சாதாரணமா சொன்னாலும், எனக்கு அது டபுள் மீனிங்காவே தோணுச்சு. அப்படியே அள்ளி அணச்சுக்கலாம்னு இருந்துச்சு. ஆனா இருக்குற எடம் சரிப்படாதனால எந்த ஒரு சில்மிஷமும் செய்யாம அமைதியா நடக்க ஆரம்பிச்சுட்டன்.
வழியில ரெண்டு பேரும் எதுவும் பேசிக்கல. ஹோட்டலுக்குள்ள போயி எதிர் எதிர்ல உக்காந்தோம். ரெண்டு பேர் வாய்ல இருந்தும் வார்த்தைகள் வரல. ஆனா ரெண்டு பேரோட கண்ணும் ஒன்னோட ஒன்னு ஊடுருவிட்டே இருந்துச்சு.
மாமி சாப்பிடும்போது அவளோட உதட்டசைவு பாக்க பாக்க….. ப்பாஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!!!! அப்படியே மென்னு விழுங்கிடலாம்ன்ற அளவுக்கு மூடாச்சு. என்னோட மூட என் கண்ண பாத்தே தெரிஞ்சிக்கிட்ட மாமிக்கும் இப்ப மூடு வர ஆரம்பிச்சது. அவ கண்ணுல காமமும், உதட்டுல லேசான ஒரு வெட்கச் சிரிப்பும் இருந்துச்சு.
இப்படியே ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர ஒருத்தர் ரசிச்சுட்டே சாப்பிட்டு முடிச்சோம். ஹோட்டல்ல இருந்து பொறுமையா நடக்க ஆரம்பிச்சோம். இப்பவும் ரெண்டு பேரும் எதுவும் பேசிக்கல, ஆனா ஒருத்தர் கைய ஒருத்தர் இறுக்கமா பிடிச்சிக்கிட்டு, ரெண்டு பேரோட தோளும் ஒண்ணோட ஒண்ணு ஒட்டி நடந்து வந்தோம்.
மாமி அவ தலைய என் தோள்ல சாய்க்க, நா அவ கைய விட்டுட்டு, அவ தோள சுத்தி என் கைய போட்டேன். வழியில ஒரு வண்டிக் கடையில கொஞ்ச நேரம் ஷாப்பிங் செஞ்சோம். அங்க இருந்த கண்ணாடி வளையல், ஸ்டிக்கர் பொட்டு, கம்மல், ஹேர் க்ளிப்…..
இப்படி ஒவ்வொண்ணா எடுத்தெடுத்து மாமி அவ முகத்துக் கிட்ட வெச்சு நல்லாருக்கா நல்லாருக்கா ன்னு கேக்கும்போது, மாமியோட பெண்மைய தாண்டி அவளோட கொழந்தத் தனம் என்ன ஈர்க்க ஆரம்பிச்சது. எல்லா பொருளும் வாங்கிட்டு நடக்க ஆரம்பிச்சோம்.
மாமி: என்ன வினோத், ஷாப்பிங்னு சொல்லி ரொம்ப கடுப்பேத்திட்டேனா??
நான்: ச்சே இல்ல மாமி, நீங்க ஷாப்பிங் பண்றத பாக்க ஏதொ ஸ்கூல் பொண்ணு பண்ற மாதிரி இருந்துச்சு. உண்மைலயே நீங்க இவ்ளோ சைல்டிஷ்ஷா இருப்பீங்கன்னு நா நெனைக்கல
மாமி: என்னோட இயல்பு இதுதான் வினோத். உன் மாமாவுக்கு நா இந்த மாதிரி இருந்தா சுத்தமா புடிக்காது. ஏதோ அர பைத்தியத்த பாக்குற மாதிரியே பாப்பாரு!! சும்மா தண்ட செலவு செய்யுறேன்னு சொல்லுவாரு!
மாமி ஏக்கமா சொன்னதும் எனக்கு என்ன பதில் சொல்றதுனே தெரியல. மாமாவும் நல்லா சம்பாதிக்குற மனுஷன் தான். அப்புறமும் ஏன் இவ்ளோ கெடுபிடினு எனக்கு புரியல.
மாமி: அவரு சொல்றது கூட பரவால்ல டா. சம்பாதிக்குற மனுஷன் ஏதோ கோவத்துல சொல்றாரு. நா பெத்து வெச்சுருக்கனே ரெண்டு, அதுங்களுக்கு என்னவாம்??? அப்படியே என்னவோ ரொம்ப ஆடுவாங்க டா!! எனக்கு வர ஆத்துரத்துக்கு….. நல்லா அந்த கடையில இருக்குற சீப்பாலயே அடிக்கலாம்னு தோணும்.
நான்: ஒருவாட்டி அடிச்சு தான் பாருங்களேன் மாமி?? என்ன பண்ணிடுவாங்க?? உங்க பசங்க தான?
மாமி: இல்ல வினோத், என்னன்னாலும் தோளுக்கு மேல வளந்த பசங்கள அடிக்குறது தப்பு!
மாமி சொல்ல, நா அமைதியா யோசிச்சுட்டே வந்தேன்.
மாமி: இப்படி எல்லாரும் எதாச்சு சொல்லி சொல்லியே, என்னால நெனச்சாலும் என் இயல்புல இருக்க முடியல. ஏன் வினோத், நா தெரியாம தான் கேக்குறேன், வயசாயிட்டா நம்மளோட சின்ன சின்ன ஆச, சந்தோஷம் எல்லாத்தயும் தூக்கி போட்டுடனும், எப்பவுமே குடும்பம் குடும்பம்னு தான் இருக்கணும்னு ஏதாச்சு சட்டமா டா??
நான்: அப்படியெல்லாம் இல்ல மாமி.
இங்க உலகமே ஒரு எந்திரமாட்டும் ஓடிட்டு இருக்கு. எல்லாருமே ஏதோ ஒரு காரணத்துக்காக மிஷின் மாதிரி வாழ்ந்துட்டு இருக்காங்க. அப்படி இருக்கும்போது நீங்க மட்டும் வாழ்க்கைய ரசிச்சு வாழுறீங்களேன்னு வயித்தெறிச்சல்!!! அவ்ளோதான். நீங்க எதயும் கண்டுக்காம இப்படியே இருங்க மாமி. அதான் உங்களுக்கும் நல்லது! உலகத்துக்கும் நல்லது!!
மாமி: அழகா பேசுற வினோத் நீ!! கடைசி வரிக்கும் நீயும் மாறாம இதே மாதிரி இருந்தீன்னா நல்லாருக்கும்!! உலகத்த பத்தி எனக்கு தெரியாது, ஆனா நா சந்தோஷமா இருப்பேன்!!!!
மாமி சொல்லிட்டு என் தோள்ல சாய, நா அவ இடுப்ப அணைச்சு பிடிச்சன். ரெண்டு பேருக்குமே நாங்க இருக்குற எடம் மறந்து, ஒரு உணர்ச்சி தூண்டலுக்கு ஆளாகி, ஒருத்தர ஒருத்தர் இறுக்கமா அணைச்சோம். அப்பதான் கவனிச்சோம், மாமியோட வீடு இருக்குற தெருவுக்கு வந்துட்டோம்னு. மாமி லேசா விலக, நானும் அமைதியா வந்தேன்.
ரெண்டு பேரும் வீடு போயி சேர்ந்தோம். உள்ள போனதும் மாமி அவளோட தலை முடிய அவிழ்த்து விட, அந்த லூஸ் ஹேர்ல பாக்க செம்மயா இருந்தா. நா அப்படியே மெய் மறந்து பாக்க, அவ என்ன பாத்து சிரிச்சுட்டு நடக்க, என்னோட பார்வ அவ பின்னழகுல பதிஞ்சுது.
அவளோட அழகான பெருத்த குண்டி ரெண்டும் ஆட ஆட அவ நடக்குற அழகுல நா சொக்கிப் போனேன். வேகமா நடந்து போயி அவள பின்பக்கமா கட்டிப் பிடிச்சேன். நா சட்டுனு இப்படி பண்ணதும் மாமி பதறிட்டா.
மாமி: டேய்…… வந்ததும் உன் வேலைய ஆரம்பிச்சுட்டியா?? விடு டா…..
மாமி சிணுங்களா சொல்ல, நா அவள என் பக்கமா திருப்புனன்.
நான்: இவ்ளோ நேரம் நா சும்மா இருந்ததே பெரிய விஷயம் மாமி!! நீங்க என் பக்கத்துல இருக்கும்போது…… அய்யோ என்னால சத்தியமா முடியல மாமி!!!
நா சொல்லிட்டு பட்டுனு என்னோட ஃபேவரைட் இடுப்ப பிடிச்சு அமுக்க, மாமி உடல் சிலிர்த்து துள்ளினா. கோவில்லயும் ரோட்லயும் மாமி பேசுனது எனக்கு தைரியத்த கொடுக்க, நா கொஞ்சம் துணிச்சல வர வெச்சு, மாமியோட பஞ்சு கன்னத்துல முத்தம் கொடுத்தேன்.
மாமியோட கை ரெண்டும் இப்ப என் முதுகுல நல்லா பதிஞ்சு இருந்துச்சு. பொதுவா மாமி கிட்ட இருக்குற நடுக்கம் இப்ப கொறஞ்சு இருந்துச்சு. நா அவ கன்னத்துல இருந்து அப்படியே கீழ எறக்கி, அவ கழுத்துல ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன், அழுத்தமா!!!
மாமி: ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்!!!!!
மாமியோட முனகல் என்ன இன்னும் வெறியேத்த, நா பொறுமையா அவளோட குண்டிய பிடிச்சு பெசைய ஆரம்பிச்சேன். நா பெசைய பெசைய மாமியோட புடவை லூசாகி, விழுற மாதிரி போச்சு. மாமி பட்டுனு என் கைய தடுத்தா.
மாமி: என்ன வினோத் நீ, இப்படி பண்ற??
நான்: நா என்ன மாமி பண்ணுவேன்?? உங்கள மாதிரி ஒரு மெழுகு பொம்மைய பக்கத்துல வெச்சுக்கிட்டு……
மாமி(சிரித்துவிட்டு): இப்டி பேசி பேசி தான் டா என்ன இவ்ளோ தூரம் கொண்டு வந்துட்ட!!! சரி நா எங்கயும் போயிட மாட்டேன். மொதல்ல என்ன ட்ரஸ் சேஞ்ச் பண்ண விடு.
மாமி இப்படி வெளிப்படையா பேச, நா லேசா அதிர்ந்தன். ஆனாலும் அவ கிட்டருந்தே ஒப்புதல் கெடைக்குறது சந்தொஷம் தான?? அதனால அமைதியா நின்னேன்.
மாமி: ப்பாஹ்ஹ்ஹ்!!! கொஞ்ச நேரத்துல பொடவைய எப்படி கசக்கிட்ட பாரு??!! சரி வினோத் எனக்கொரு ஹெல்ப் பண்ணு, நா உள்ள போறேன். நீ நாம நேத்து வாங்கிட்டு வந்த புது நைட்டியில ஒண்ண எடுத்துட்டு வந்து குடுக்குறியா???
மாமி கேக்க, நானும் போனேன். ஆச்சர்யமா இருந்தது. முழுசா 24 மணி நேரம் கூட ஆகல. அதுக்குள்ள எனக்கும் மாமிக்கும் இடையில இவ்வளவு நிகழ்ச்சி நடந்துருச்சு. ஒருவேள மொதல்ல இருந்தே நா மாமிக்கூட இருந்திருந்தா….. அய்யோ இத்தன நாள வீணாக்கிட்டோமேனு தோணுச்சு.
அதுலயும் முக்கியமா…. நா மாமி மேல இருக்குற ஆசைய எப்படி சொல்றதுனு யோசிச்சிட்டு இருந்தது மாறி, இப்ப மாமியே அவ ஆசைய எங்கிட்ட வெளிப்படையா சொன்னத நெனைக்கும்போது தான் செம த்ரில்லா, கிக்கா இருக்கு!!!
ஆனா உண்மையிலேயே மாமி ஆசையில தான் இதெல்லாம் சொன்னாளா?? அதுவும் முக்கியமா இப்ப வீட்ல சொன்னது?? “நா எங்கயும் போயிட மாட்டேன்!!” இதுக்கு உண்மையிலேயே என்ன அர்த்தம்?? அர்த்தம் எதுவா இருந்தாலும் பரவால்ல, நாம முன்னாடி முடிவு பண்ண மாதிரி, அவசரப்படாம மாமியோட ஏக்கத்த தீத்துட்டு தான் என் ஆசைய பத்தி யோசிக்கணும்னு தீர்மானமா முடிவு பன்ணிட்டு, அந்த புது நைட்டிய எடுத்தேன். எடுத்துட்டு திரும்பும்போது தான் பக்கத்துல இருந்த புது ப்ரா & பேண்டி செட்ட பாத்தன்.
ஆஹா!!!! மாமிய வெறும் இந்த ப்ரா பேண்டில மட்டும் பாத்தா எப்படி இருக்கும்?? அதுவும் அவளோட உடலமைப்புக்கு, அவளோட வளைவுகளுக்கு, குண்டு முலை, குட்டி தொப்பை, பெருத்த குண்டினு ஒவ்வொன்னும் இந்த இன்னர்ஸ்ல தெரியும்போது….. அய்யய்யோ நெனைக்கும்போதே இப்படி இருக்கே!!?? உண்மையிலேயே என்னைக்கு நடக்குமோனு நா யோசிச்சுட்டே பாத்ரூம் உள்ள நுழஞ்சேன்.
ஆனா அங்க நா கண்ட காட்சி, மாமிய இப்பவே அனுபவிக்கணும்னு எனக்கு வெறியேத்துற மாதிரி இருந்துச்சு. என்னோட நெனப்பு இவ்வளவு சீக்கிரம் நிஜமாகும்னு நா நெனச்சு கூட பாக்கல. அங்க, மாமி வெறும் ப்ராவும் பேன்டியும் மட்டும் போட்டுட்டு நிக்குறத பாத்த எனக்கு…… மூச்சும் வரல!! பேச்சும் வரல!!!!
அடுத்த பகுதியில்!!!
நண்பர்களே!!!!! கதையை படித்துவிட்டு தங்கள் பொன்னான கருத்துகளை பதிவிடுங்கள். நிறை குறைகளை வெளிப்படையாக கூறுங்கள். தங்களின் கருத்துகளே என்னை மீண்டும் மீண்டும் எழுத தூண்டுகின்றன. இக்கதையை பொறுத்தளவில், இது காமத்தை மட்டும் மய்யப் படுத்திய தொடர் அல்ல. எனவே, கதையோட்டத்துக்கு தகுந்தபடியே தொடரை கொண்டு செல்கிறேன்.