“ரோகினி இத உன் வீடா நினைச்சுக்கோ என்றார்..
நானும் சரி என்றேன்..
கீழே சென்றேன்..
மணி 5 ஆனது..
கீழே ஷோபாவில் உட்கார்ந்திருந்தேன்..
கீழே வந்த முதலாளி வேலைக்காரி சத்யாவை வீட்டிற்கு அனுப்பினான்..
கொஞ்ச நேரம் என்னுடன் உட்கார்ந்து டி.வி பார்த்தான்..
அப்பொழுது முதலாளி செல் சினுங்கியது..
அவர் அதை கையில் எடுத்து சொல்லு முருகன் என்றார்..
அடுத்து, இந்தா ஒ சம்சாரத்துகிட்ட பேசு என்று என்னிடம் கொடுத்தார்..
போன் பேசு, நான் குளிச்சுட்டு வாறேன் என்று சென்றார்..
ஹலோ, சொல்லுங்க என்றேன்..
ரோகினி நான் உங்கிட்ட ஒன்னு கேட்கனும், தப்பா நினைக்க மாட்டில”
“சொல்லுங்க, எங்கிட்ட என்ன”
“ஒன்னுமில்ல ஒரு வீடு அதன் மதிப்பு இப்ப 25 லட்சம், அத நம்மால இப்ப வாங்க முடியுமா..”
நான் செல்லை காதில் வைத்தவாறே முதலாளி காம்பவுன்டுக்குள் கார் நிறுத்தும் இடத்திற்கு சென்றேன்..
“அது எப்படிங்க முடியும், நீங்க 4 வருசமா சேர்த்த பணம் 60000, 25 லட்சத்துக்கு நாம எங்க போக”
“சரி ரோகினி ஒ சம்பளத்த சேமிச்சா எத்தனை வருசத்தில் அந்த வீட வாங்கலாம்..
“அடப்போங்க, நீங்க வேற, என் சம்பளத்த ஃபுல்லா சேர்த்தாலும் வருசம் 1.5 லட்சம் தான் வரும், அத சேமிச்சாலே 18 வருசம் ஆகும், அப்படியே சேமிச்சாலும் 18 வருசத்துல அந்த வீட்டு மதிப்பு அப்போ 1 கோடி ஆகிறும்”
“அப்ப நம்மால வீடு வாங்க முடியாதா”
“வாங்கலாம், பட் இப்ப இல்ல, இன்னும் 10 இல்ல 15 வருஷம் கழிச்சு, சின்ன வீடா?”
“சரி டீ ஒன்னு கேட்பேன் கோபப்படக்கூடாது”
“ஹம் சொல்லுங்க..”
“ப்ளீஸ் டீ..”
“சரி சொல்லுங்க”
“நம்ம முதலாளி ஒரு வீட்ட நம்ம பெயருக்கு எழுதி குடுக்குறாராம், அது மட்டும் இல்ல ரோகினி எனக்கு மிளகாய் பிசினஸ்ஸும் வச்சு குடுக்குறாராம்..”
“சந்தோசம்ங்க.. உங்க முதலாளி என் அப்பா மாதிரிங்க..”
“அதுக்கு இல்லமா, அவர் ஒன்னு கேட்குறாறு..”
“நம்மட்ட என்னங்க இருக்கு அவருக்கு குடுக்க..”
“அதான் உங்கிட்ட சொல்ல பயமா இருக்கு”
“ஏங்க..”
“ரோ…..ரோகினி..”
“என்னங்க, சும்மா சொல்லுங்க..”
“அவர் …”
“அவர்,,.. என்னங்க இழுக்குறீங்க, சொல்லுங்க..”
“அவர் உன்ன கேட்குறாரு ரோகினி..”
இதைக்கேட்டதும் எனக்கு தூக்கிவாறி போட்டது..
“ச்சேய்ய்ய்.. என்னங்க இப்படி சொல்லுறாரு..”
“ஆமாம் ரோகினி, நேத்து உனக்கு வேலை கிடைச்சது கூட அவர் ரெகமன்டேஷன்ல தான் பா..”
“அதுக்கு…”
“ரோகினி, அவர் கூட கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பன்னு டீ, ஒரு தடவ தான், நமக்கு சொந்தமா வீடு, பிசினஸ், நாமும் சந்தோசமா இருக்கலாம் மா..”
எனக்கு அழுகை வந்தது..
அப்பொழுது முதலாளி வந்தார்..
குளித்துவிட்டு துன்டு மட்டும் கட்டியிருந்தார்..
நேராக வாசலுக்கு சென்று கேட்டை பூட்டினார், கதவையும் பூட்டினார்..
உள்ளே வந்தவர் என் கையில் இருந்த செல்லை வாங்கினார்..
அதை லவுட் ஸ்பீக்கரில் போட்டார்..
“என்ன டா சொல்லிட்டியா என்று கேட்டார்..
என் கனவர் மெல்லிய குரலில் ஹம் என்றார்..
நான் எழுந்து நின்றேன், வெளியே சென்று விடலாம் என்று நினைத்தேன்..
ஆனால் கதவை பூட்டி சாவி அவர் கையில் இருந்தது..
“இங்க பாரு முருகா, ஒ பொன்டாட்டி சம்மதிச்சா உனக்கு பிசினஸ் ஆரம்பிச்சு குடுக்குறேன், ஒ பொன்டாட்டிக்கு வேலை, நல்ல வீடு, இல்ல”
அப்படியே திரும்பி என் முகத்தைப்பார்த்து”இப்பவே பணத்த களவாந்துட்டு நீ ஓடிட்டேனு ஒ மேல போலிசுல கம்ப்லைன் குடுப்பேன், ஒ பொன்டாட்டிக்கும் வேலை கிடைக்காது சறியா” என்று என்னைப்பார்த்து மிரட்டலாக சொன்னார்..
“அய்யோ முதலாளி, அவ நீங்க சொல்லுறத கேட்பா, செல்ல அவகிட்ட குடுங்க ” என்றார் என் கனவர்..
“ஏய் வெண்ண, ஸ்பீக்கர் போன்ல தான் போட்டுருக்கேன் அப்படியே பேசு என்றார் முதலாளி..
“ரோகினி அவர் சொல்லுறத கேளு மா.. ப்ளீஸ் என்றார்..”
எனக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை..
அழுதுகொன்டே சரி என்றேன்..
“சரி டா, நேரா திருப்பதி கோவிலுக்கு போ, சாமி கும்பிட்டுவிட்டு, அப்படியே சென்னை வா, அங்க ஒ பொன்டாட்டிக்கு நல்ல புடவையா வாங்கிக்கோ, அப்படியே கன்யாகுமாரி, ராமேஷ்வரம்னு போ, பணம் தீந்தா சொல்லு ஒ அக்கவுன்ட்ல போட்டு விடுறேன், ஒரு 4 இல்ல 5 நாள் கழிச்சு நான் சொல்லும் போது வா என்றவர் அவர் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் செல்லை கட் பன்னினார்..”
நின்று அழுதுகொன்டிருந்த என்னை பார்த்தார்..
இங்க வா என்றார்..
நான் அவர் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தேன்..
ஒ வீட்டு பக்கத்துல எனக்கு ஒரு வீடு இருக்கு தெரியுமா என்று கேட்டார்..
நான் அழுதுகொன்டே தெரியும் என்றேன்..
அவர் கட்டியிருந்த துன்டை உறுவினார்..
அவர் அம்மனமானேன்..
அவர் பூல் பாஸ்கர் பூலை விட பருசாக இருந்தது..
இந்தா கண்ண துடை என்று துன்டை நீட்டினார்..
நான் கண்ணை துடைத்தேன்….
சொல்லு அந்த வீடு எவ்வளவு போகும் தெரியுமா என்று கேட்டார்..
நான் தெரியாது என்று சொன்னேன்..
மினிமம் 25 லட்சம், அத நாளைக்கு ஒ நேம்ல ட்ரான்ஸ்ஃபர் பன்னுறேன் ஒகேவா என்றார்..
நான் அமைதியாக இருந்தேன்..
எழுந்தார். என் கையை பிடித்து என்னை உள்ளே ஒரு ரூமுக்குள் கூட்டிச்சென்றார்..
அங்கு இருந்த ஒரு பீரோவைத்திறந்தார்..
அதில் இருந்த ஒரு பட்டுப்புடவையை எடுத்துக்கொடுத்தார்..
நான் ஏற்கனவே அங்கு 4 நாள் தங்கக்கூடிய அளவுக்கு சேலைகளை எடுத்து வந்திருந்தேன்..
இந்த பட்டுப்புடவைய கட்டிக்கோ என்றார்..
அது எப்படியும் 30000 இருக்கும்..
என் கண்கள் கழங்கி இருந்தது..
மேலும் சில பட்டுப்புடவைகளை எடுத்துக்குடுத்தார்.. இத ஒ பேக்ல வச்சுக்கோ என்றார்..
மேலும் அங்கிருந்த ஒரு டிராவைத்திறந்தார்.. அதில் இருந்து ஒரு நகைப்பெட்டியை திறந்தார்.. அதில் ஒரு நெக்லஸ், மற்றும் ஒரு செயின், இரண்டு மோதிரங்கள், 4 வளையள்கள், ஒரு ஜோடி தோடு ஆகியவை இருந்தன..
“இது ஃபுல்லா சேர்த்து 78 கிராம், சுத்த தங்கம், இதையும் ஒ பேக்ல வை என்றார்..”
நான் பேசாமல் நின்றேன்..
கதவைப்பூட்டியவர், என்னை வெளியே அழைத்துவந்தார்..