“கடவுளே, நிரு.” ராதா தனது மகனை தன்னிடம் இருந்து தள்ளிவிட்டா. “ஐயோ. நீ… உன் நாக்க வைச்சு என்னை முத்தமிட்ட.” அம்மா கோபத்தோடு என்னை அறைந்தாள். அவங்க முகம் அதிர்ச்சியில் விறைத்து இருந்தது.” நான் திரும்பி மாடிக்கு ஓடுவதை அவள் பார்த்த அம்மா.
“உன் நல்லநேரம் உன் அப்பா வீட்டில் இல்லை.” அம்மா அவனைப் பின்தொடர்ந்து அழைத்தாள். அப்பா தனது நண்பர்களுடன் வெளியே சென்று இருந்தார். தன் மகனுக்கு என்ன ஆனது
என்று புரியாமல் ராதா குழம்பி இருந்தா.
தம்ப்! நான் படுக்கையில் இருந்து எழுந்தேன். ஜன்னலில் ஏதோ பலமாக மோதியது. ஜன்னலுக்கு வெளியே பார்த்தால் என்ன கிடைக்கும் என்று எனக்கு தெரியும். அதே குருவி. நான் படுக்கையில் இருந்து எழுந்து, ஜெர்சியை அணிந்து, கீழே சென்றேன்.
ஒவ்வொரு நாளும், நான் தோல்வியடைந்து வீட்டிற்கு வந்தபோது, அம்மாவுக்கு என் மீது அனுதாபம் இருந்தது. நான் போகாமல் விட்டால் அப்பா கோபப்படுவார். அப்படி கோபமாக இருந்தால் அவர் தனது நண்பர்களுடன் வெளியே செல்ல மாட்டார். எனவே, பெரும்பாலான நேரங்களில், நான் மேட்ச் விளையாட சென்றேன்..
“காலை, அம்மா.” கிச்சன் சின்க்கில் தன் அம்மா பாத்திரங்களைக் கழுவிக்கொண்டிருப்பார் என்று நிக் அறிந்திருந்தார். அவள் பச்சை நிற ஆடையில் அவளது இடுப்பு அசைந்தது அவள் தனக்குள் முனகினாள்.
“மார்னிங், நிரு. நான் உன்னை எழுப்ப வரலாம் என்டு இருந்தன். இன்னிக்கு மட்ச் இருக்கு எல்லா.” ராதா திரும்பி தனது 19 வயது மகனை ஒரு புன்னகையுடன் பார்த்தாள். அவங்க கருங்கூந்தல் இடுப்பு வரை இருந்தது, மேலும் அவங்க எந்த மேக்கப்பும் இல்லாமலே பிரகாசமாக இருந்தா. “சாப்பாடு ரெடி அகிட்டு வந்து சாப்பிடு.”
நேரம் கடந்தது, மாலையும் ஆனது, போதையில் இருந்த என் அம்மாவை நான் முத்தமிட போக அம்மா என்னை தள்ளிவிட்டு. “நீ என்ன செய்யிற, நிரு? உன் அம்மாவை இப்படி கிஸ் பண்ண கூடாது. உனக்கு ஏதாவது ஆசையிருந்தா ரேணுகாவ பார்க்க போவன்.”
“எங்களுக்க சின்ன சண்டை” என்றேன். நான் அம்மாவை உன்னிப்பாக கவனித்தேன். அந்தச் செய்தியால் அம்மாவின் முகம் நெகிழ்ந்தது. இது எனக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது. நாம் அறைக்கு வெளியே ஹாலில் நின்றோம். அம்மாவின் இமைகளிலும், அலைபாயும் உடலிலும் அவங்க துளிர்விடாமல் இருப்பதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது.
“சரி, இப்ப தான உங்களுக்கு சின்ன வயசு, அடிக்கடி சண்ட வரும். ஆனா நாளைக்கு எல்லாம் சரி ஆயிடும்.”
“அம்மா, நீங்க இண்டைக்கு ரொம்ப அழகாக இருக்கிறீங்க.” ஆனால் இந்த முறை இந்த வார்த்தைகள் வாயால் இருந்து வராமல் மனதால் இருந்து வந்தது எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது.. இதய வடிவிலான முகம், சிவந்த கன்னங்கள் மற்றும் கருத்த முடியுடன், எதுவும் அறியாத அப்பாவி பெண் போல அழகாகத் தெரிந்தா.
“இண்டைக்கு என்ன நிரு நீ என்ன ஓவரா புகழ்ற?” ராதா நிருவின் வார்த்தைகளால் கொஞ்சம் குழம்பி போயிருந்தா. “சரி நேரமாச்சு போய்படு, ஏதோ நான் நல்ல மூட்ல இருக்கிற படியா நீ செஞ்சத அப்பாட்ட சொல்லமாட்டேன்.”
“ஆனால் அம்மா…” எனது அம்மாவின் சிவந்த , பிளவுபட்ட அழகிய உதடுகளைப் பார்த்தேன். என் மார்பில் அம்மாவின் மார்பகங்களை அழுத்தியதில் சிலிர்த்துப் போய் அவளை மீண்டும் முத்தமிட்டேன். அம்மா ஒரு வினாடி ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டா, ஆனால் பிறகு என்னை சுவருக்கு எதிராகத் தள்ளினா.
“கடவுளே! உனக்கு என்னடா ஆச்சு?” கோபத்தோடு எழுந்த அம்மா “உன் அப்பாட்ட சொல்லாட்டி சரி வராது” என்று முனுமுத்துக் கொண்டு தன் அறைக்குள் சென்று கதவை வேகமாக அடித்து சாத்தினா.
~~
மறுநாள் நான் மீண்டும் அக்காவின் உதவியை நாடினேன். காவியாவை இப்போது எத்தனையாவது முறையாக சமாதானப்படுத்தி, அவளுடைய உதவியைப் பெற முயல்கிறேன் என்பதையே மறந்து விட்டேன். என்னைப்போலவே, என்னைவிட அதிகமாக காவியா அம்மாவை அறிந்திருந்தாள்.
“சரி, நீ எல்லாத்தையும் சரியா செஞ்சது போல தெரியுது.” காவியா சிறிது நேரம் யோசித்து கொண்டு இருந்தாள். எனக்கு சில வேளைகளில் அவள் ஏன் நாள்முழுவதும் வீட்டில் இருக்கிறாள் என்று வினோதமாக இருந்தது, ஆனால் பெரும்பாலும் ஆறுதலாக இருந்தது.
இந்த சூழ்நிலையில் ஒரு மந்திரவாதி என்ன செய்வாள்? அம்மாவையும் மகனையும் சேர்த்து வைப்பானா?. ஆனா காவியா அப்படி இல்லயே.. “அம்மாவுக்கு சனிக்கிழமை காலை யோகா கிளாஸ் இருக்கு. அவங்க வீட்ட வந்ததும் உனக்கு பழக்க சொல்லு. பிறகு அவங்க பின்னாலயே திரி. உதவு. பாராட்டு. உனக்கும் ரேனுகாவுக்கும் நடந்த சண்டைய சொன்னாயா?”
“ம்ம்.” “அது பிரயோசன பட்டது.”
“சரி, அத இந்த முறை சீக்கிரம் சொல்லு. அப்பாவை வீட்டை விட்டு வெளியே போக வை. பிறகு அம்மாவ குடிக்க விடு.” அலிசன் விஷயங்களை யோசித்தார். இவற்றுக்கு ஒரு முத்தம் முடிவாக இருக்கும் என்று காவியா உண்மையில் நம்பினாள். ஆனால், மன்மதனின் கதை அப்படியல்ல. “ அவள் இப்போது நிரு பாவித்த பிரதியை உருவாக்கியது யார் என்று தேட வேண்டும்.” என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டாள்.
“சரி.” என்றேன். நான் இதில் பலதை முதலே முயற்சி செய்து விட்டேன் என்று அவளிடம் சொல்ல விரும்பவில்லை..
“சரி மேட்ச் டைம் ஆகுது போகலயா?” என்று அவள் கேக்க நான் தலையசைப்பதைப் பார்த்தாள். “சரி, அத போய் தூத்திட்டு வா அப்பதான அம்மா உன்னை பார்த்து வருத்தப்படுவா.” என்றவாறு காவியா கட்டிலில் சாய்ந்து எதையோ யோசித்தாள்.
நிருவிக்கு என்ன நேர்ந்தாலும் தன் வாழ்க்கை தொடர்ந்து போய்க் கொண்டே இருக்குமா அல்லது அவளை அறியாமல் தானும் ஒரே நாளில் தான் மாட்டிக் கொண்டாளா என்று யோசித்தாள். அந்த எண்ணம் அவளை கலங்க வைத்தது.
“ஓ, படங்கள்ல கவர்ச்சி சீன் வந்தா அம்மா முகம் சுளித்து, நான் பார்த்திருக்கிறேன். வேணும் நா இண்டைக்கு நைட் அம்மாவோட ஏதாவது பாரன்.. நானும் நைட் வீட்ட விட்டு வெளிய போறேன். நீ ஏதாவது செக்ஸ் சீன் வருகிற படத்த போடு. கொஞ்சம் பழைய படமா போடு.”
“அதுக்கு நான் எங்க போறது?”
“ஒண்டும் தெரியாத மாதிரி நடிக்காத.” காவியா நக்கலாக சிரித்தாள். “சரி நீ மேட்ச்க்கு போ. நான் ரவிக்கு போன் பண்ணி ஒரு விசயத்த பத்தி விசாரிக்கனும்..” என்றபடி காவியா தன் விரலில் இருந்த நிச்சயதார்த்த மோதிரத்தை மனமில்லாமல் சுழற்றினாள்.
“நீங்கள் எப்போதும் செய்கிறீர்கள்.” நான் கதவை நோக்கி சென்றேன். “அம்மா இன்று இட்லி செய்தாங்க, இண்டைக்கு ரொம்ப நல்லா இருக்கும். அப்பா வந்து எல்லாத்தையும் சாப்பிடுறதுக்கு முதல்ல போய் சாப்பிடு.”
“உனக்கு எப்படி தெரியும்… ஓ, சரி.” என்றாள் காவியா.
“GOOD LUCK!!.”
நிரு சென்றதும் காவியா அவனைப் பார்த்து புன்னகைக்க முயன்றாள். நிரு இன்று சாதித்தால் காவியா இது அனைத்தயும் நாளை நினைவில் வைத்து கொள்வாள். அதற்காகவே அவன் சாதிக்க வேண்டும் என்று நினைத்தாள். நிரு நிச்சயம் வெற்றி பெறுவான் என்று அவள் உண்மையிலேயே நம்பினாள்.
~~
“நிரு, இண்டைக்கு மேட்ச் எப்படி??” அம்மா இன்னும் யோகா உடையில் தான் இருந்தா, இப்ப தான் கிளாஸ் முடிஞ்சு வந்து இருப்பா போல அதாலயே வியர்த்து இருந்தா.
“நாங்க தோத்திட்டம் ஆனாலும் நான் 50 அடிச்சன். “ நான் உண்மையைச் சொன்னேன். ஒரே விளையாட்டை மீண்டும் மீண்டும் விளையாடும்போது, ஒரு சராசரி ஆட்டக்காரன் கூட நன்றாக விளையாடுவான். நான் நினச்சா கேமை வின் பண்ணலாம்” என்ற நிலைக்கு வந்துவிட்டது. ஆனால், எனக்கு தோல்வியே தேவைப்பட்டது.
“நிரு, நான் உன்னைப் நினைச்சு பெருமைப்படுறன்.” அம்மா என்னை பார்த்து சிரித்தாள். ராதாக்கு அவளுடைய மகன் இன்று வித்தியாசமாகத் தெரிந்தான். நேர்மையான, அக்கறையுள்ள, ஒரு பாசமான மகனாக. “நீ இன்று ரேணுகாவ பார்க்கப் போகிறாயா?”
இதைக் கேட்டவுடன் எனக்கு கை கால் ஓடவில்லை. அம்மா என்னிடம் இதுவரை இப்படி கேட்டதில்லை. “இதான் நல்ல சகுணத்துக்கான அறிகுறியா? ஒருவேளை இதான் கடைசி நாள் போல” என்று மனதுக்குள் பெருமைப்பட்டேன். “இல்லை, ஒரு சின்ன சண்டை, அதால 2 நாளா கதைக்கல, அம்மா.”
“ஓ, நிரு sorry, நீ அத பத்தி கதைக்க விரும்பிறியா?”
“இப்ப வேணாம்.” நான் எனது கண்களில் சிறிது கண்ணீரை சிமிட்ட முயன்றேன். “அம்மா இண்டைக்கு இப்படியே என்னோட கொஞ்ச டைம் ஸ்பெண்ட் பண்றீங்களா? இந்த நேரத்தில அதான் தேவபடுது .”
“ஓ, நிரு இத கேக்கணுமா?.” அம்மா மனதுக்குள் மகிழ்ச்சியடைந்தா. தன் மகன் பல நாட்களுக்கு பிறகு தன்னுடன் நேரத்தை செலவிட விரும்புகிறான். அதுவும் அவன் மனமுடைந்து உள்ள நேரத்தில். “சரி என்ன செய்யலாம்?”
“சரி, நீங்க கன காலமா எனக்கு யோகா சொல்லி தாரன் என்டு சொன்னீங்க. நீங்கள் இப்ப யோகா டிரஸ் ஓட தான் இருக்கீங்க. அத சொல்லி தாரீங்களா?” நான் நம்பிக்கையுடன் புருவங்களை உயத்தினேன்.
“நான் குளிக்கப் போக இருந்தன், சரி நான் யோகா பழக்கிட்டு போறேன்.” அம்மா என்னை அவங்க அறைக்கு அழைத்தா. “நிரு வா, இது தொடக்கத்தில கஷ்டமா இருக்கும். ஆனா பழகினா யோகா எப்போதும் நல்ல நிம்மதிய கொடுக்கும்.”
நானும் அம்மாவும் வழியிலிருந்த மேசையை நகர்த்தி விட்டு யோகாவில் இறங்கினோம். அம்மா என்னை அடிப்படையில் இருந்து வழிநடத்தினா. எனது தன்னம்பிக்கை மற்றும் சகிப்புத்தன்மையை பாராட்டினா. நான் அம்மாவை எல்லாத்துக்கும் பாராட்டினேன்.
நான் ஒரு சிறிய கால்சட்டை மட்டுமே அணிந்து இருந்தேன், “அம்மா எனது விறைத்த சுன்னியை கவனித்து விடுவாவோ!” என்று பயந்தேன். நான் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும் என்னால் எனது சுன்னியை இலேசாக்க முடியவில்லை.
அம்மா அந்த இறுக்கமான லெக்கின்சில் அவங்க இடுப்பு மற்றும் குண்டியின் வளைவைக் காட்டும் போது என் நிலைமை இன்னும் மோசமானது.. ஆனா அம்மா அதை கவனித்ததாக தெரியவில்லை, ஒருவழியாக நான் தைரியமாக அதை கடந்து சென்றேன்.
பின்னர், தோட்டத்தில் அம்மாவுக்கு உதவினேன். அப்போது ரேணுகா எப்படி என் இதயத்தை எப்படி உடைத்தாள் என்று அம்மாவிடம் கூறினேன்.
உண்மையில், ரேணுகா என் இதயத்தை உடைக்கவில்லை. ஆனால் இந்த பொய் ஒரு உன்னதமான காரணத்திற்காக இருந்தது, அந்த கடவுள்-பயங்கரமான நாள் முடிவுக்கு வந்தது. ஒரு தாய் மகனுக்கு இந்த நேரத்தில் என்ன சொல்வாவோ அதையே என் அம்மா கூறினா, கடலில் அதிக மீன்கள் இருப்பதாக..
மாலையில், இரவு உணவை சமைக்க உதவினேன். என் அம்மாவின் முகத்தில் வந்த புன்னகையையும், என் முதுகில் தட்டியதும், வேலை செய்யும் போது என் கையை பிடித்து உதவியதும் என்னில் ஒரு புதுவித உணர்வை ஏற்படுத்தியது.
“இத்தனை நாள் ஏன் இதலாம் செய்யல” என்று என்னை நினைத்து வெக்கப்பட்டேன். என் இனிய அம்மாவுடன் ஒரு நாளைக் கழிக்க கட்டாயப்படுத்த ஒரு கடவுளின் சாபம் தேவையில்லை என்ற எண்ணம் என் மனதில் எழுந்தது.
வெங்காயத்தை நறுக்கிக் கொண்டிருக்கும் போது, இது மட்டும் ஒழுங்கா போனா, இது ஒரு முத்தத்தில் முடியும் என்று நினைத்துக் கொஞ்சம் நெளிந்தேன். அது வேல செஞ்சா, அம்மாவும் அதை நினைவில் வைத்திருப்பா. நாம் இருவரும் அந்த முத்தத்தை எங்கள் வாழ்நாள் முழுதும் நினைவில் வைத்திருப்போம். அதை நினைத்துப் பார்க்க பயமாக இருந்தது, ஆனால் எனக்கு வேறு வழியில்லை.
“என்ன ஆச்சு, நிரு?” ராதா டவலில் கைகளை துடைத்துவிட்டு, மகனின் முதுகில் தடவினா. நிருவின் t-shirtக்கு அடியில் உள்ள இறுக்கமான தசைகளை ராதாவால் உணர முடிந்தது. கிரிக்கெட் அவனை அவனது தந்தையைப் போல பெரிய ஆளாக்க இல்லை என்றாலும் , பெண்களை கவரும் வகையில் உடம்பு கட்டுக்கோப்பாக இருந்தது.
“வெங்காயம் வெட்டுறன்ல அதான்.” என் கண்கள் வடிந்து கொண்டிருந்தன.
“கொஞ்சம் இரு, உனக்கு ஒரு டிரிக்ஸ் காட்டுகிறேன்.” அம்மா என்னிடம் இருந்து கத்தியை வாங்கி, அதை தண்ணீருக்கு நனைத்து விட்டு, அப்படியே என்னிடம் தந்தா.
“வெங்காயத்தில் உள்ள ரசாயனங்கள் தண்ணீருக்கு ஏங்கும். அதனால தான் கண்ணால தண்ணி வருது. கத்தி ஈரமாக இருந்தால், அவை அந்த தண்ணியுடன் போயிடும்.” என்று நான் வெங்காயத்தை வெட்டுவதை புன்னகையுடன் பார்த்தா. பல ஆண்டுகளாக தன் மகனுடன் இப்படி நேரத்தை பகிர்ந்து கொள்ள விரும்பிய இருந்தா ராதா.
“ஆஹா, அம்மா நீங்க பெரிய ஆள்தான்.” நான் கண்களை சிமிட்டினேன். “இது வேலை செய்து.” நான் புன்னகையுடன் அம்மாவை பார்த்தேன். “ஆனா நான் அழல.”
“நான் எப்ப நீ அழுற என்டு சொன்னன்.” ராதா நிருவின் நெஞ்சில் தட்டினா. அவனது முதுகைப் போலவே, மிகவும் கடினமாகவும் வலிமையாகவும் இருந்தது. அம்மா என்னை பார்த்து. “ஒரு கிளாஸ் குடிப்பமா?” என்று கேட்டா. நான் பதிலுக்கு எதுவும் சொல்லவில்லை, “இதுக்காண்டியே ஒரு பாட்டில் உள்ள வைச்சு இருக்கேன்.” என்று தனக்குள் முனுமுனுத்தபடி, அலுமாரியை நோக்கி நடந்தா.
“அம்மா!’ எனக்கு 19 வயசுதான் ஆகுது.” என்று சொல்ல எனது கண்கள் அவளது முணுமுணுத்த பாடலுக்கு அசைந்த அவங்க வட்ட குண்டியை வெறித்துப் பார்த்தன. அம்மா என் முன்னே பாட்டிலைத் திறப்பது இதுவே முதல் முறை.
ராதா இதற்கு முன் ஒருபோதும் நிருவிக்கு குடிக்க கொடுத்ததே இல்லை. இப்படி திருப்பி திருப்பி நடக்கும் சனிக்கிழமையில் கூட இல்லை.
“ஒரு கிளாஸ் குடிக்கலாம்.” அம்மா குனிந்து அழுமாரியின் அடியில் தேடும் போது அவங்க சட்டை மேலே எழும்பி அவங்க உள்ளே போட்டு இருந்த PANTY தெரிந்தது. “இந்த பாட்டில் சரியா இருக்கும்” ஒரு பாட்டிலை எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் சமையலறைக்குள் கொண்டு சென்றா.
“ஆஹா.” ராதா பிரகாசமாக சிரித்தா. “என்ன ஒரு அருமையான நாள்.”
இரவு உணவின் போது உரையாடல் கலகலப்பாக இருந்தது. நான் இந்த சனிக்கிழமைகளில் வழமையாக செய்தது போல, இரவு ஒரு பிளேஆஃப் மேட்ச் இருப்பதாக நினைவுபடுத்தி அப்பா தனது நண்பர்களுடன் விளையாட்டை பாக்க தூண்டினேன்.
“இண்டைக்கு வேணாம். நான் அவங்களோட அடுத்த மேட்ச பாப்பன். இண்டைக்கு இங்க நல்லா போகுது. இண்டைக்கு இரவு உங்களோட தான்.” என்று தனது மகனைப் பார்த்து சிரித்தார்.
எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. இதற்கு முன்பு இப்படி நடந்ததில்லை. “இவ்வளவு கஷ்டப் பட்டது வீணா போய்ட்டு. நாளைக்கு முதல்ல இருந்து தொடங்கனும்” என்று மனதுக்குள் புலம்பினேன். என்னால இதுக்கு மேல முடியாது. அப்பாவை எப்படி ஏமாற்றுவது என்று யோசித்து கொண்டு காவியாவை சோகமாக பார்த்தேன், நிலமையை புரிந்து கொண்ட காவியா.
“அப்பா. நானும் ரவிய பாக்க போகனும். நீங்க போகும் போது என்னையும் கூட்டியண்டு போறீங்களா?” காவியா என்னை பார்த்து சிரித்தாள்.
“அவன எப்பயும் பாக்கலாம்,” அப்பா தனக்குள் முணுமுணுத்தார்.
“சரி நாங்க போய்ட்டு வாறம்.” காவியவிக்கு அப்பா விட்டுக் கொடுப்பார் என்று தெரியும்.
“சரி, மேட்ச் உம் தொடங்க போகுது, சீக்கிரம் வந்துடுவம்.” அப்பா எழுந்து, அம்மாவின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, காவியாவுடன் புறப்பட்டார்.
“போய்ட்டு வாறன்.” காவியா என்னை பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
அம்மா காவியா கண்ணடிப்பதை கவனித்தாலும்,அதைப் பற்றி அதிகம் யோசிக்கவில்லை. மீண்டும் கிளாஸை எடுத்துக் மதுவை அருந்தினா. காவியாவும் நிருவும் என்ன செய்தாலும், அவர்கள் சந்தோசமாக பழகுவதால் ராதா மகிழ்ச்சியாக இருந்தா. “எல்லாரும் குடும்பமா கடைச்சது நல்லா இருந்தது” ராதாவின் முகத்தில் சோகம் வந்து உடனே மறைந்தது”. நிரு இருக்கிறான் தானே என்று சந்தோஷப் பட்டா. “அம்மா படம் பாப்பமா?”. என்று நான் காயை நகர்த்த தொடங்கினேன்.
~~
“இந்த படம் வந்தபோது நீங்க பாக்கலயா?” நான் காவியா பரிந்துரைத்தது போல 80’களில் வந்த ஒரு படத்தை போட்டேன். அது கவர்ச்சியாகவும், வேடிக்கையாகவும், இடைஇடையே சில நெருக்க காட்சிகளோடும் இருந்தது.
“எனக்கு என்ன வயசு என்டு நினைக்கிற?” ராதா தனது காலியான கிளாஸை காபி மேசையில் வைத்துவிட்டு மீண்டும் சோபாவில் சாய்ந்து, பின்னால் இருந்த குஷனில் தலையை சாய்த்து கீழே சரிந்தாள்.
“எனக்குத் தெரியல, என்ன ஒரு 65 இருக்குமா.” நான் அம்மாவை பார்த்து நக்கலாக சிரித்தேன். அம்மா சிரித்துகொண்டு அவங்க சாய்த்து இருந்த குஷனை என்னை நோக்கி எறிந்தா. பிறகு நான் அவங்க தோளில் தலையை சாய்த்தேன். அம்மா அதை கண்டு கொள்வது போல தெரியவில்லை, அதனால் நான் என்னை மேலும் கொஞ்சம் சரிசெய்து, தலையை கொஞ்சம் கீழே நகர்த்தினேன்.
அந்த நிலையில் நான் அவங்க பச்சை நிற ஆடையால் உள்ளே பார்த்து அம்மாவின் மார்பின் இடுக்கை ரசித்தேன். படத்தில் போன காதல் காட்சிகளை விட இது மிகவும் நன்றாக இருந்தது. அம்மா படத்தில் வந்த காட்சியை பார்த்து ஒரு ஆழமான மூச்சை எடுத்து விட்டபோது, அவங்க முளைகள் எனது முகத்தை நோக்கி வந்து, பின் பின்னே சென்றது.
“ஓ. ஓ, கோட்.” அம்மா அவங்க மார்பில் கையை வைத்தாள். படத்தில் நாயகிகள் இருவரும் முத்தமிட்டு ஆடைகளை அவிழ்ப்பார்கள் என்று அவங்க எதிர்பார்க்கவில்லை. அவங்க உடம்பு சூடாக, அவள் உள்ளங்கைகள் வேர்க்க, அம்மா தொடைகளை ஒன்றாக தேய்த்தாள். “அவங்க …? ஓ, என். அவங்க …” அம்மா முணுமுணுத்து கொண்டு இருக்க படத்தில் லெஸ்பியன் காட்சி ஓடிக்கொண்டு இருந்தது.
நிரு தன் தோளில் இருந்து தலையை எடுப்பதை ராதா உணர்ந்தா. “எந்த மகன் தான் தாயுடன் இதைப் பார்ப்பான். அவனுக்கு சங்கடமா இருந்து இருக்கும்” என்று நினைத்தபடி நிருவை பாக்க முகத்தை திருப்ப, அவனது உதடுகள் ராதாவின் உதடுகளை சந்தித்தன.
ராதா அதிர்ச்சியில் விறைத்து, பின்னர் சுயநினைவுக்கு வந்தா. ராதாவின் மனம் ஏதோ தவறான உணர்வுகளாளும் அரைகுறை எண்ணங்களாலும் சுழன்றது. அவள் தன்னை உருக வைத்தாள், அவள் மனது மதுவின் ஓசையில் நீந்தியது, மற்றும் தருணத்தின் சிலிர்ப்பு. மீண்டும் முத்தமிட்டாள்.
டிவியில் படம் சத்தமாக ஓடியது. ஆனால் அம்மாவோ, மகனோ இதில் கவனம் செலுத்தவில்லை. அவர்கள் ஒரு இளம் ஜோடியை போல முத்தமிட்டு கொண்டு இருந்தனர். இதில் பாதி உண்மையாக இருந்தது. எனது முதல் முத்தத்தின் போது அம்மா பதற்றமடைந்தபோது, நான் இந்த நாளும் நாசமா போய் விட்டது என்றே எண்ணினேன்.
ஆனால் வழமைக்கு மாறாக அம்மா என்னை தள்ளுவதற்குப் பதிலாக, அல்லது அறைவதற்குப் பதிலாக, அம்மா செயலற்று போய் அமைதியாக இருந்தா. எனவே, நான் மேலும் தைரியமடைந்து, மீண்டும் முத்தமிட நெருங்கினேன்.
நான் எனது தாயை இந்த சாபத்தில் இருந்து வெளிவர பல நாட்களில் பல விதமாக அணுகி இருந்தேன். ஆனால் நான் எதிர்பார்க்காத அம்மாவின் அன்பை அனுபவிக்க தொடங்கினேன். அம்மாவை சுற்றி இருப்பது சந்தோசமாக இருந்தது. நாட்கள் போக போக அம்மாவின் அழகும் அதிகரித்து இருந்தது. இப்போது என் அம்மா என்னை காதலி போல வெறிகொண்டு முத்தமிட்டு கொண்டு இருந்தா.
“ம்ம்ம்ம்ப்ப்ப்ப்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்.” ராதாவால் தனது மகனின் கைகள் அவளது ஆடைக்கு உள்ளால் மார்பகங்களை நோக்கி தவழ்வதை உணர முடிந்தது.. ராதா முத்தத்தை நிறுத்த விரும்பவில்லை, ஆனால் தன் மகன் ஹார்மோன் காரணமாக எல்லை மீறி அவளது மா்பகங்களை தொடுவதயும் அனுமதிக்க விரும்பவிலலை. ராதா நிருவின் கைகளை நீட்டி தன் கைகளில் பிடித்தாள்.
சில வினாடிகள் தன் வியர்த்த உள்ளங்கைகளை நினைத்து வெட்கப்பட்டாலும் மீண்டும் ராதா முத்தத்தில் தன்னை இழந்தா. ராதாக்குகாலம் நேரம் சுகத்தில் கரைவது இருந்தது. ராதாவும் லக்ஷ்மனும் காதலித்த காலத்திலிருந்து ராதா வேறு யாருடனும் இப்படி நெருங்கி பழகவில்லை. நிருவின் நாக்கு மிகவும் ராதாவின் வாய்க்குள் விளையாடியது.
திரைப்படம் முடிந்தது, தொலைக்காட்சியின் ஸ்கிரீன் சேவர் இறுதியில் இயங்க. நான் எனது அம்மாவிலகிச் செல்வதை உணர அவங்க முத்தத்தை முடிக்க அனுமதித்தேன்.
“உம், படம் முடிந்தது.” அம்மாவின் கைகள் எனது தலைமுடியை நோக்கி நகர்ந்தன, அவங்க நெஞ்சில் நான் வைத்திருந்த தலையை கீழே இழுத்தா. அம்மா பெருமூச்சு விட்டபடி. “என்ன நடக்குது என்று எனக்குத் புரியல,” என்று அம்மா மென்மையான குரலில் முணுமுணுத்தா விட. ராதாவின் மனதில் பல எண்ணங்கள் சுழன்றன, அவற்றில் சில அவளை தொந்தரவு செய்தன. அவள் தோள்கள் பதற்றத்தால் செயலினந்தன..
“என்னோட டைம் ஸ்பேண்ட் பண்ணதுக்கு தாங்க்ஸ், அம்மா.” நான் கண்களை மூடினேன். அந்த குருவியின் மரணத்திற்கு நாளை விடிந்தால் ஒரு விடை கிடைக்கும் என்று நம்பினேன்.
“ஓ, பரவால, நிரு.” ராதாவின் தோள்கள் தளர்ந்து, அவர்கள் இருவரும் திடீரென்று எவ்வளவு நெருக்கமாகிவிட்டார்கள் என்று நினைத்தா. ராதா குஷனில் தலையை வைத்துக்கொண்டு நிருவின் முதுகில் கையால் தடவினாள். அவங்க போதையில் இருந்ததால், தன் மகனுடன் கொஞ்சம் மிகவும் நெருக்கமாக பழகி இருந்தா. நாளை அதை மறந்து விடுவா. நிரு தூங்கப் போகிறான் என்பதை அவனது சுவாசத்திலிருந்து ராதாவால் அறிய முடிந்தது. “குட்நைட், நிரு,” அவள் கிசுகிசுத்தா.
நிரு கொட்டாவியால் பதிலளிக்க. சில நிமிடங்களில், அவனை கவனமாக தன் தொடையில் இருந்து இறங்கி, அவனை ஒரு போர்வை மற்றும் தலையணையுடன் சோபாவில் படிக்க வைத்து விட்டு, நடுக்கத்துடன் மாடிக்கு நடந்தாள்.
“ஹாய், ராதா.” லக்ஷ்மன் சமையலறை மேசையிலிருந்து நிமிர்ந்து பார்த்து, அவளுக்கு வணக்கம் சொன்னான். “நானும் ப்ரெண்ட்ஸ் உம் பாரில ரொம்ப நேரத்தைக் கழித்தோம், பிறகு நான் காவியாவ ஏத்தியண்டு வீட்டிற்கு வந்துட்டேன். “நீயும் நிருவும் என்ன செஞ்சீங்க? பட இரவா?”
“என்ன?” ராதா அவனைப் பார்த்து கண் சிமிட்டினாள், பின்னர் தன் மகளை முட்டாள்தனமாகப் பார்த்தாள். அவள் தன் மகனுடன் கிஸ் பண்ணும் போது அவங்க இங்க இருந்தாங்களா? அவள் செய்த திகில் குளிர் மூடுபனி போல அவளுக்குள் ஊடுருவியது. பிடிபடுவதற்கு அவள் எவ்வளவு நெருக்கமாக இருந்தாள் என்ற எண்ணம்.
காவியாவின் முகத்தில் ஒரு வித்தியாமான பார்வை இருந்தது. அப்போது, அவள் உதடுகளில் சிரிப்பு விளையாடியது.
லக்ஷ்மன் தன் மனைவி ‘என்ன’ என்பதைத் தவிர வேறு ஏதாவது சொல்வதற்காகக் காத்திருந்தார். அவள் செய்யாதபோது, அவன் நின்று அவளிடம் சென்றான். “சரி, காவியா, இன்றிரவு நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தேன். ஆனால் உங்க அம்மா ரொம்ப குடிச்சு இருக்கிற மாதிரி தெரிகிறது. நான் அவள கொண்டே படுக்க வைக்கனும்.”
“OK, குட்நைட்..” அவர்கள் மாடிக்கு போகும் போது காவியா யோசித்தாள். நிரு பண்ணி இருப்பானா? அம்மாவின் முகத்தில் இருந்த வெளிறலால் காவியா நடந்து இருக்கும் என்று நம்பினாள்..
~~
தம்ப்! நிரு திடுக்கிட்டு எழுந்தான். ஆனால்… அந்தத் இந்த முறை அது மிகவும் சத்தமாக இருந்தது. எழுந்து சுற்றிலும் பார்த்தேன். நான் ஹாலில் இருந்தேன். என்னை எழுப்பிய சத்தம் நான் சோஃபா வில் இருந்து கீழே விழுந்தால் வந்தது என்று புரிந்து கொண்டேன் நான் கடிகாரத்தை பாக்க மணி காலை 6:17.
“YES!!” என்று கத்தி கொண்டு, சந்தோசத்தில் துள்ளினேன். நான் அதை முடித்துவிட்டேன். . “fuck you மன்மதா நீயும் உன் சாபமும்.” என்று மேலே பாத்து கத்தினேன்.,
நிரு இறுதியாக தனது வாழ்க்கையை மீண்டும் தொடர முடியும். இன்று தனது அம்மாவிக்கு உணவு தயாரிப்பதில் உதவி செய்யலாம் என்று நினைத்து கொண்டு பாத்ரூமுக்கு சென்றான். ஆனால் அப்போது அவனுக்கு தெரியாது கதையே இப்ப தான் தொடங்குது என்று.