நானும் அம்மாவிடம் நான் இருப்பதை தெரிய படுத்த, அது எங்க, இது எங்க னு கேட்டுக்கொண்டே இருந்தேன். ஆனாலும் எனது தங்கை என்னை கவனிப்பதாய் தெரியவில்லை. வேதாளம் மறுபடியும் முருங்கை மரம் ஏறி விட்டது னு நினைத்து கொண்டேன். இரவு உணவை முடித்து கொண்டு, எல்லாரும் தூங்க சென்றோம். பாதி தூக்கம் பாதி குழப்பம், பாதி வருத்தம் என்றும் விடிந்தது. சரியாக தூங்க வில்லை என்று கண்கள் எரிந்தது, தட்டு தடுமாறி ஏந்திதேன். எனது தங்கையை தேடினேன்.
கிட்சேனுல் அம்மாவுக்கு உதவியாக சமைத்து கொண்டிருந்தாள். அவளின் முகமும் வீங்கி இருந்தது. இரவு சரியாக தூங்கி இருக்க மாட்டாள் என்று தெரிந்து கொண்டேன். இந்த முறை அவள் அவளை சமாதான படுத்தி கொள்ள வெகு நேரம் எடுத்து கொண்டாள். அவளின் உணர்வுகளை மதித்து நானும் அவளிடம் நெருங்க வில்லை. வேலைக்கு சென்றேன். நடந்த அனைத்தும் என்னை அவ்வப்போது கிளர்ச்சியுற செய்யும். தங்கையின் நிலையை நினைத்து மறக்க முயற்சித்தேன்.
எனக்கே இப்படி என்றாள் அவளின் நிலையையும் நான் நினைத்து பார்க்க வேண்டும் என்று அவளை தொல்லை பண்ணாமல் ஒதுங்கி போனேன் சில நாட்களாக. நாங்கள் இருவரும் இப்பொழுது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நார்மலா பேச ஆரம்பிடித்தோம், சிரித்து கொண்டோம். எனக்கு மீண்டும் வேணும் என்று துடித்தேன், அவளோ இனி வேண்டாம் என்று மறுத்தாள். எல்லாம் சிறுது காலம் தான். இருவருக்கும் வயதாகிவிட்டதா என்ன, காமன் எப்பொழுதும் தூகுவதில்லை. அதிலும் எங்களுக்குள் காமம் மீண்டும் மலர வெகு நாட்கள் ஆகவில்லை. எங்களுக்குள், பாசம் , காதல் மற்றும் காமம் முன்பை விட அதிகரித்தது.