சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி…
மீண்டும் மனசாட்சியோடு…
“ஹே.. இருக்கியா?” கேட்டதும்..
“ம்ம். எங்கேயும் போகல. இங்க தான் இருக்கேன் பா. சொல்லு..”
“ஏதோ மதி திரும்பி மீட் பண்ண ஐடியா குடுக்குறேன் சொன்ன”
மீண்டும் அவளோடு 6→
“ஐடியா இல்ல..”
“ஹின்ட்.”
“ம்ம். அதான். என்ன ஹின்ட் அது?”
“அது ஒன்னுமில்லப்பா.. பொதுவா இந்த பொண்ணுங்க சொல்றது ஒருமாதிரி இருக்கும். நடந்துக்கிறது ஒருமாதிரியா இருக்கும். இப்ப உன் விஷயத்துல அப்படி தான் நடந்திருக்கு.”
“அப்படி என்ன நடந்திருக்கு.?”
“உன் மதி அடுத்த சந்திப்புக்கு நீ கேக்குறதுக்கு முன்ன அவளே உன்ன வர வச்சு பாக்கனும் நெனச்சியிருக்கா”
“அப்படியா சொல்ற.?”
“ம்ம்.. ஆமா. அதுல என்ன சந்தேகம்?”
“நீ எத வச்சு சொல்ற?”
“உன்னைய சும்மாவா அனுப்பிவிட்டா?”
“ம்ம்.. ஆமா.. நீ நெனக்கிற மாதிரிலாம் எதும் அவ தந்து அனுப்பிவிடல..”
“டே.. நீ காதலிக்கும் போதே உனக்கும் எதும் பெருசா கிடைக்கல.. இப்ப பாத்ததும் நீ நெனச்சதுல குடுத்துருவா வேற நெனப்பு இருக்கா உனக்கு.. இந்த பாரு.. அப்படி ஏதாவது மனசுல இருந்த அத இப்பவே டெலிட் பண்ணிடு.. சரியா?”
“ஸ்ஸ்ஸ். எப்பா மனசாட்சி ஏற்கெனவே நானே குழம்பியிருக்கேன்.. நீ வேற ஏன் இன்னும் கொஞ்சம் குழப்பிட்டு இருக்க..”
“சரி விடு.. நீ தான் ஓல்ட் டிக்கெட் ஆச்சே.. ஹின்ட் குடுத்தா புரிஞ்சுக்குவ பாத்த.. நீ ஏதோ இந்த ஜென்ரேஷன்ல லவ் பண்ற ஆளு மாதிரி பாத்ததும் எல்லாம் நடக்கனும் நெனக்கிற.. ம்ம்.. என்ன பண்ண உன்னை சொல்லி குற்றமில்லை.. என்னை சொல்லி குற்றமில்லை.. எல்லாம் காலம் செய்த கோலமடா” பாட்டு பாட
“ஹே.. மனசாட்சி தேவையில்லாம நீயா என் முன்னால வந்து எதை எதையோ பேசி கேட்டு குழப்பிவிட்டு இப்ப ஹாயா நின்னு பாட்டு பாடி இருக்க.. ஆனா சொல்றேன் சொன்ன விஷயத்தை மட்டும் தெளிவா சொல்லிடாத..” கொஞ்சம் கோவமாக பேச
“அட என்ன நீ இதுக்குலா போய் கோவிச்சா எப்படி லவ் சக்கஸ் ஆகும்.. சரி மேட்டர் என்னானு டேரக்ட்டாவை சொல்லிடுறேன்..” மனசாட்சி சொல்ல
“ம்ம். சொல்லு..”
“உன் மதி உன் கையில ஒன்னு குடுத்தவிட்டால..”
“ம்ம்.. ஆமா டப்பா. அது கூட இந்த சோபால தான் இருக்கு பாரு..”
“ம்ம்.. குடுத்தத திருப்பி குடுக்கனுமா இல்லையா?”
“ம்ம். ஆமா.. குடுக்கனும்.. அட ஆமால திருப்பி குடுக்கறப்ப ஒரு தடவ பாத்து பேசலாம்ல.”
“யப்பா.. இப்பயாச்சும் புருஞ்சுச்சே..”
“ம்ம்.. ஓகே பட்.. இது கொஞ்சம் ஓல்ட் டெக்னிக்கா இல்ல..”
“ஆமா.. ஓல்ட் தான்.. ஏன்னா உன் லவ் ஓல்ட் தான.. அதுக்கு இந்த மாதிரி ஐடியா தான் ஓர்க்அவுட் ஆகும்..”
“இதையே கரைக்ட்டா பண்ணு.. அப்ப தான் அடுத்த தடவ மீட் பண்ண ஏதாவது இந்த மாதிரி ஹின்ட் குடுக்க சான்ஸ் இருக்கு.. ஓகே பெல்ஸ் ஆப் லக்” சொல்லி மனசாட்சி மறைந்தது.
மனசாட்சி மறைந்ததும் அடுத்த முறை மதியை சந்திக்க வழி கிடைத்துவிட்ட மகிழ்ச்சியில் கொஞ்சம் நிம்மதியாக உட்காந்திருந்தேன். மதி குடுத்த டப்பாவை எடுத்து திறந்து பார்த்தேன். அந்த டப்பாவிற்குள் 3பணியாரமும் அது மூழ்கும் அளவிற்கு கொஞ்சம் பாலும் ஊற்றியிருந்தது.
அந்த பணியாரத்தை எடுத்து பாதியாக பிய்த்து வாயில் வைத்து சாப்பிட்டேன்.. அது பாலில் ஊறியதால் மிகவும் மென்னையாக அதே சமயம் அருமையான சுவையுடன் இருந்தது. நீண்ட வருடத்திற்கு பின் இது மாதிரி அருமையான ஓர் உணவை சாப்பிடுகிறேன். இது மாதிரியான பால் பணியாரத்தை எல்லாம் என் மனைவி உயிருடன் இருந்த போது அவள் கையால் சாப்பிட்டது. அவள் இறந்த பிறகு பெரும்பாலும் சாப்பாத்தி தான்.
இப்போது தான் இதுமாதிரி சாப்பிடுகிறேன். அதுவும் மதி கையால் செய்த பணியாரத்தை சாப்பிடும் போதே மனதிற்குள் ஒருவிதமான சுகமான உணர்வு பரவியது.
அந்த உணர்வை அனுபவித்துக் கொண்டே அந்த பணியாரத்தை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த எனக்கு என்னுடைய காதல் நாட்களில் இது மாதிரி அவளின் கையில் செய்த பணியாரத்தை அவளே எனக்கு ஊட்டிவிட்டு இருக்கிறாள் என்ற அந்த காதல் நினைவுகள் நினைவுக்கு வந்ததுமே உணர்ச்சியில் உடலும் மனமும் உற்சாகத்தில் துள்ளி குதித்தது..
ஊருக்குள்ளே வரும் அந்த ஒத்தையடி பாதையில் இருபுறமும் சில பனைமரங்கள் இருக்கும். அதில் இடபுறம் இருக்கின்ற ஐந்தாவது பனைமரம் தான் எங்களின் காதல் ஸ்பாட். பெரும்பாலான எங்களின் சந்திப்பு இந்த ஐந்தாவது பனைமரத்திற்கு கீழ் தான் நடந்திருக்கிறது. அன்றும் அப்படிதான்.
அன்று மதிக்கு காலேஜ் இல்லை. இது மாதிரி விடுமுறை நாட்களில் சந்திப்பு எதுவும் இருக்கிறதென்றால் காலையில் எங்களின் கடைக்கு வருவது போல் வந்து என்னிடம் சொல்லிவிடுவாள். அன்றும் அப்படி தான் காலையில் கடைக்கு வந்து கண் ஜாடையிலே சொல்லிட்டு போனாள்.
நானும் அவளுக்காக சில நிமிடங்கள் காத்திருந்தேன். இதோ மதி சிகப்பு தாவணியில் தேவதை போல் வருகிறாள். அவளின் கையில் ஒரு சிறிய டிபன் பாக்ஸூம் இருந்தது.
என்னருகில் வந்ததும் ஒரு சிரிப்பை மட்டும் உதிர்த்துவிட்டு அந்த மரத்தின் அடியில் அவளாகவே உட்காந்துக் கொண்டாள்.. நான் அவளை பார்த்ததும் அவள் ‘என்ன’ என்பது போல் புருவத்தை தூக்கி காட்டி அசைக்க ‘ஒன்றுமில்லை’ என்பது போல் தலையை அசைத்தும் நின்றுக் கொண்டிருக்க அவளே என் கையை பிடித்து கீழே இழுக்க அவளை ஒட்டி உட்காந்தேன்…
“மகாராணி டிரஸ் எல்லாம் புதுசா இருக்கே.. எதுவும் விசேஷமா?”
“ஏன் அப்படி கேக்குறீங்க..?”
“இல்ல தாவணி புதுசா இருக்கே அதான் கேட்டேன். எதவாது விசேஷமா?”
“ம்ம்.. விசேஷம் தான்.” சொன்னதும்
“உன்ன பொண்ண பாக்க வரப்போறாங்கள” கிண்டலுக்கு கேட்க
“இந்த கிண்டலு தான் வேணாம்ங்குறேன்..”
“சரி பின்ன என்ன விசேஷம் சொல்லு”
“இன்னிக்கு என் அம்மா அப்பா கல்யாண நாள்.”
“ஓ.. அப்டியா.. ம்ம்.. நம்ம கல்யாணம் எப்போ?”
“அது என் கையில இல்ல. உங்க கையில தான் இருக்கு..” சொல்லிட்டு என் கையை பிடித்துக் கொண்டாள்..
“என் கையில இருக்கா.. இங்க பாரு. என் கையே உன் கையில தானா இருக்கு..” சொன்னதும்
“அய்யோ.. உங்களுக்கு எப்ப பாரு கிண்டல் தான். சின்ன பையன் மாதிரி கிண்டல் பண்ணிட்டு இருக்காதிங்க.. கொஞ்சமாச்சும் ஆம்பள மாதிரி நடந்துக்க பாருங்க..”
“சரி உன் ஆம்பளையானுக்கு என்ன கொண்டு வந்திருக்க” கேட்டுக் கொண்டே அவளின் மடியில் தலையை வைத்து படுக்க செல்ல என் தோள்பட்டையில் கை வைத்து தடுத்து நிறுத்தி சுற்றியிலும் ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு பாவடையை கீழே நன்றாக இழுத்து விட்டு காலை நீட்டி என் தலையை மடியில் வைத்து படுக்கவிட்டாள்..
“அதான் ஆள் யாரும் வரலைல பின்ன ஏன் இப்படி பயந்து சாகுற..”
“எல்லாம் நம்ம காதலுக்காக தான். திடீர்னு ஆள் வந்து யாரும் நாம ஒன்னா இருக்குறத பாத்தா சிக்கல்ல முடிஞ்சிடும். அந்த பயம் தான் வேற ஒன்னுமில்ல..”
“சரி.. அந்த டப்பால என்ன இருக்கு..”
“இந்தாங்க.. பால் பணியாரம்..”
“பால் பணியாரமா?”
“ம்ம். ஆமா..”
“யாரு பண்ணது..”
“இதுல இருக்குறது நா பண்ணது.?”
“பார்ரா..?”
“எனக்காகவா பண்ண?”
“பின்ன வேற யாருக்காம்?”
“நா கூட வேற ஆம்பளைக்கு நெனச்சேன்.”
“ம்ம்.. நெனப்பிங்க.. நெனப்பிங்க.” சொன்னதும் அவளின் முகத்தை பார்த்தேன். அவளின் முகம் கோவமா எதுவும் இருக்கிறதா? என பார்த்தேன். அப்படி எதுவும் இல்லை. எப்போதும் போல தான் வைத்திருந்தாள்..
“என்ன என் முகத்தையே அப்படி ஊத்து பாக்குறீங்க.. ஏன் இதுக்கு முன்ன என் முகத்த பாத்ததேயில்லையா?”
“அது நெறைய தடவ பாத்தியிருக்கேன். ஆனா இப்ப பாத்தது நீ எதுவும் கோவப்பட்டு முகத்த தூக்கி வச்சிறிக்கிறியா? சும்மா பாத்தேன்.”
“எனக்கு எதுங்க உங்க மேல கோவமெல்லாம் வரப் போகுது..”
“அப்ப கோவமே வராதா?”
“வரும்.. ஆனா உங்க மேல வராது.”
“அப்போ நா தப்பு பண்ணாலும் கோவபடமாட்டியா?”
“என் செல்லத்த அப்படியல்லாம் தப்பு பண்ண விடமாட்டேன்.. சரியா?”
“சரி.. பணியாரத்த குடு..”
“இந்தாங்க சாப்பிடுங்க” டிபன் பாக்ஸை திறந்தாள்.
“ம்ம் குடு” என்றேன்..
“இந்தா தொறந்து இருக்குல எடுத்து சாப்பிடுங்க..”
“எத சாப்பிட சொல்ற?”
“ம்ம்.. பணியாரத்த தான் வேற எதும் கொண்டு வரல..”
“பணியாரம் மெதுவா இருக்குமா?”
“ஊறுனதுனால மெதுவா தான் இருக்கும்.. தாராளமா சாப்பிடலாம்.”
“அப்போ பணியாரத்த சாப்பிட சொல்ற அப்படிதான” நன்றாக அழுத்தி கேட்க
“என்ன பேச்சு எல்லாம் ஒருமாதிரியே இருக்கே சரியில்ல” என்றாள் மதி.
“என்ன சரியில்ல? நீ தான பணியாரத்த சாப்பிட சொன்ன”
“ஆமா.”
“பின்ன ஏன் இப்படி சொல்ற?”
“அதலாம் உங்கள பத்தி தெரிஞ்சு தான் அப்படி சொன்னேன்.”
“என்ன தெரியும்.?” கேட்டுக் கொண்டே அவளின் தலையை பிடித்து அழுத்தி இழுக்க
“ஏய் வேணாம்.. சொன்ன கேளுங்க..” அவள் சொல்லிட்டு இருக்கும் போதே தலையை தூக்கி அவளின் உதட்டோடு உதட்டை பொறுத்தி உறுஞ்சினேன். பின் வலுக்கட்டாயமாக உதட்டை பிடுங்கி கொண்டு
“ஸ்ஸ்ஷப்பா இப்படி கடிப்பிங்க உதட்ட..” சொல்லிக் கொண்டே உதட்டை பிதுக்கி பல் தடம் எதுவும் இருக்கிறதா என பார்த்தாள்..
“சரி.. நீங்க சீக்கிரம் சாப்பிடுங்க.. நேரமாச்சு.. நா கிளம்பனும்.”
“எத? தாவணிக்குள்ள இருக்குற பணியாரத்தையா சாப்பிட சொல்ற”
“ச்சீ நீங்க ரொம்ப மோசம்ப்பா.. நா அத சொல்லல.”
“டப்பால இருக்குற பணியாரத்த தான் சாப்பிட சொன்னேன்..”
“கடையில ஒன்னு சாப்பிட்டா ஒன்னு இலவசம் சொல்றாங்கள.. அது மாதிரி நீயும் தாவணிக்குள்ள இருக்குற பணியாரத்த இலவசமா தாயேன்.”
“இப்ப இந்த பணியாரத்த சாப்பிடுங்க. அது கெடைக்கும் போது கெடைக்கும்” சொல்லி ஒன்றை எடுத்து வாயில் ஊட்டிவிட்டாள்.. அதை வாயில் மென்றுக் கொண்டே
“எப்ப கெடைக்கும்” கேட்டுக் கொண்டே அவளின் காலுக்கிடையில் கையை கொண்டு போய் அவளின் மதனமேட்டை அழுத்த உணர்ச்சியில் துள்ளி இரு கால்களையும் சேர்த்து ஒரு கையால் என் கையையும் பிடுத்துக் கொண்டாள்..
“ஸ்ஸ்ஷப்பா இன்னிக்கு ரொம்ப சேட்டை பண்றீங்க.”
“நீ தானடி ஆம்பள மாதிரி நடந்துக்க” சொன்ன
“அய்யோ.. உங்கட்ட பேசி என்னால ஜெயிக்க முடியாது. இன்னும் ரெண்டு தான் இருக்கு.. சீக்கிரம் சாப்பாடுங்க.. கிளம்பனும்..”
“எப்படி சாப்பிட?” அதான் கையை இறுக்கி பிடிச்சிட்டியே சொல்ல பிடித்த பிடியை தளர்த்தி விட மீண்டும் ஒருமுறை அவளின் மதனமேட்டை அழுத்தி விட்டு கையை வெளியே எடுத்துக் கொண்டேன்.
“உங்கள..”
“என்ன?”
“எப்படா எதடா அமுக்க சந்தர்ப்பம் கெடைக்கும் காத்திட்டே இருப்பிங்களா?”
“ஆமா.. எனக்கு சொந்தமானத எப்படி இருக்கு. நல்லா இருக்கா அமுக்கி பாக்குறேன். இது தப்பா?”
“ஸ்ஸ்ஷப்பா தப்பெல்லாம் இல்ல.. நீங்க சாப்பிடுற மாதிரி தெரியல. இந்தாங்க வாய தொறங்க..” சொல்லி அடுத்த பணியாரத்தை ஊட்டிவிட்டாள். மீதம் இருந்த ஒன்றையும் குடுத்துவிட்டு அதிலிருந்த பாலை வாயில் ஊற்றினாள்.. அவள் ஊற்றியதில் என் உதட்டை சுற்றி பால் இருந்தது. அதோடு அவளின் உதட்டை உறுஞ்ச பார்க்க இந்த முறை சுதாரித்து உதட்டை தரவில்லை.
“சாப்படாச்சுல.. எந்திரிங்க போலாம்..”
“இருடி.. நாம பாத்துக்கிறதே எப்பயாச்சும் தான்.”
“இதுல அவசரம் வேற.. போலாம் இரு..”
“இல்லீங்க.. ஆள் யாராவது பாத்துட்டா வம்பு அதான்.”
“வாயை தொறச்சு விடு.. போலாம்.” சொல்ல இடுப்பில் சொருகியிருந்த தாவணி எடுத்து வாயை துடைத்துவிட்டாள். அப்போது அவளின் கைக்கு அடக்கமான முலையும், கொழுப்பில்லாத வயிறும், அதன் நடுவில் அழகான தொப்புள் குழியும் கண்ணுக்கு தெரிய அவளின் தொப்பிளை சுற்றி விரலால் கோலமிட்டு உள்ளே நுழைக்க உணர்ச்சியில் ஒருவினாடி மூச்சை உள்ளிழுத்து பின் சுதாரித்து என்னை தள்ளிவிட்டு எழுந்து நின்றுவிட்டாள்.
“ஏய் என்னடி தள்ளிவிட்ட”
“பின்ன கைய வச்சுட்டு சும்மா இருக்கீங்களா?”
“நீங்க பண்றது எனக்கு என்னமோ மாதிரி இருக்கு..”
“சரி கோவிச்சுக்காத செல்லம்..” சொல்லிக் கொண்டே எழுந்து அவளின் கையை பிடித்து இழுக்க அவளின் பரிசம் என் மீது மோதியது. நான் மரத்தில் சாய்ந்து நின்று கொண்டு அவளின் சுற்றி வளைத்து பிடித்திருக்க,
“மதி உனக்கு என்னைய பிடிக்கும்ல”
“ம்ம் பிடிக்கும்..”
“அப்ப நா என்ன சொன்னாலும் செய்வியா?”
“ம்ம்..”
“நா குடுத்தத அதே மாதிரி திருப்பி குடு”
“என்ன குடுத்தீங்க?” புரியாமல் கேட்க
“உன் உதட்டுல குடுத்தேன்ல முத்தம் அத தான் குடுக்க சொல்றேன்..”
“ச்சீ.. போங்கப்பா.. இன்னிக்கு நீங்க ரொம்ப மோசம்..”
“நா கேக்குறத குடுத்திட்டு நீ கிளம்பி வீட்டுக்கு போலாம்..”
“என்னப்பா இன்னிக்கு இப்படி பண்றீங்க?”
“நா உன்ன ஒன்னும் பண்ணல.. குடுத்தத திருப்பி கேக்குறேன்.. அவ்வளவு தான்.” சொல்லிட்டு அவளின் முகத்தை பாக்க மதி சுற்றியிலும் ஆட்கள் யாராவது கண்ணுக்கு தென்படுகிறார்களா என பார்வை பார்த்துவிட்டு என் தலையை சாய்த்து உதட்டோடு உதட்டை பொறுத்தி உறுஞ்சினாள்..
மீண்டும் அவளோடு வருவேன்…