இது எனக்கும் என் வேலை பார்த்த பழைய அலுவலுக தோழிக்கும் இடையே நடந்த கதை.
நான் நந்தகுமார், என்னை தொடர்புகொள்ள, என்கிற hike மூலமாக தொடர்புகொள்ளலாம்.
நான் புது நிறுவனத்தில் இருந்து நல்ல சம்பளத்தில் வேலை கிடைத்ததும், நான் மாறினேன். என் அலுவலுகத்தில் பெரும்பாலும் பெண்கள் தான் இருப்பார்கள். அதில் ஒருத்தி எனக்கு கொஞ்சம் நன்றாக பழக்கம் ஆனால். அவள் பெயர் செல்வி. நான் சேர்ந்தபோது தான் புதியதாக திருமணம் ஆனவள். என்னோடு அவ்வப்போது என் இருக்கையில் வந்து அருகில் நின்று பேசுவாள்.
ரகசியமாக குரல் கம்மியாய். ஹஸ்கி குரலில் செக்ஸ்யாய் பேசுவதை கேட்டால், எனக்கு மூடு ஏறும். தினமும் எப்படியும் அவளோடு ஒரு மணி நேரமாவது கடலை போடுவேன். நான் அழைக்காவிட்டால் கூட, அவளே ஏதாவது வேலையை எடுத்துக்கொண்டு என்னிடம் வந்து பேசுவாள்.
நான் வேளைக்கு சேர்ந்து ஒரு வருடம் கழித்து நடந்த கதை.
ஒரு நாள் அவ்வாறு பேசும் போது, என் தோள்களை செல்லமாக அடித்தாள். பிறகு அவள் பயந்து மன்னிப்பு கேட்டாள். “மன்னிக்க மாட்டேன் திரும்ப அடிக்கணும்”
“மேலே வேணாம், கீழே எவ்ளோ வேணும்னாலும் அடிச்சிகோங்க” என்றால். அப்படி சொல்லிவிட்டு நாக்கை கடித்து ஸ்ஸ்ஸ் என்றால்.
“கீழே இங்க வச்சி அடிக்க முடியாது, அப்புறம் எல்லாரும் ஒரு ரவுண்டு கேட்பாங்க” என்றேன்.
வெட்கப்பட்டு மறுபடியும் தோளில் அடித்துவிட்டு அவள் இருக்கைக்கு சென்றால்.
நான் அவளுக்கு வாட்ஸாப்ப் செய்தேன் “இரண்டு முறை அடித்து விட்டாய், நான் எப்போது?” என்றேன்.
“சீக்கிரமே…” என்று முத்தம் கொடுப்பது போல ஸ்மைலி அனுப்பினாள். அதை பார்த்ததும் எனக்கு சீக்கிரம் அவள் படுக்கைக்கு வந்துவிடுவாள் என்று புரிந்தது. அவளை கட்டிலில் வைத்து புணரவேண்டும் என்று எண்ணியதும், என் சுண்ணி எழுந்து நின்று கொண்டான். நான் மெதுவாக அழுத்தி அவனை ‘அடங்கு, சீக்கிரம் நாடந்துவிடும்’ என்று அவனை சமாதானம் செய்தேன்.
அதன் பிறகு நாங்கள் வேலையில் முழுங்கினாலும், அவள் வழக்கம் போல மெசேஜ் செய்து கொண்டு வேலை செய்தால், நடுவே நான் இரண்டு மூன்று முறை சென்று அவளிடம் வேலை கொடுப்பது போல, எப்படி செய்ய வேண்டும் என்று பேசிட்டு வந்தேன்.
அவள் மறுபடியும் கூப்பிட போது, அங்கே வரச்சொன்னேன். “மாட்டேன் வந்த, நீங்க சீண்டுவிங்க” என்றால்.
“நான் வா” என்று மட்டும் பதில் அனுப்பினேன்.
அவள் நான் கொடுத்த பைலை எடுத்து கொண்டு வந்தாலள். எனக்கு நன்றாக நினைவு இருக்கிறது, அன்று அவள் மஞ்சள் நிற சுடி அணிந்து வந்திருந்தாள்.
அவள் மெதுவாக என் அருகில் வந்து, கொஞ்சம் தள்ளி நின்றே சந்தேகங்களை கேட்டாலள். நானும் அவளை தொடாமல் பேசி அனுப்பினேன்.
அவள் மேஜைக்கு சென்று, “எதுவும் செய்யல, பயமா?” என்று கேட்டாள்.
“நீ ஏதோ…. தள்ளியே நின்ன அதான்” என்றேன்
அவள் இன்னொரு பெண் வந்ததும் அவளிடம் பேசிவிட்டு, மறுபடியும் எழுந்து வந்தாலள், அப்போது அது மதிய நேரம் என்பதால், மற்றவர்கள் உணவு சாப்பிட எழுந்து சென்றார்கள்.
அவள் வழக்கம் போல என்னை இடித்துக்கொண்டு என் அருகில் முன்னை விட இன்னும் நெருக்கமாய் என் அருகில் வந்து நின்றாள், நான் பேசிக்கொண்டே, கையை கீழே கொண்டு சென்று, அவள் கால்களை வருடினேன், அவள் அப்படியே உறைந்து போனாள். அவள் மூச்சு வேகமாக வாங்கியது. நான் தடவ தடவ அவள் முகம் சிவந்து, உடல் முருகியது.
கால்களை நடுவே தடவ, முதலில் கால்களை நன்றாக இறுக்கி வைத்தவள். பின் நான் பின் தொடையில் தடவ தடவ கால்களை விரித்தாள். நான் கையை அவள் தொடைகளுக்கு நடுவே கொண்டு சென்று மெதுவாக தடவினேன், அவள் கால்கள் நடுங்கி, முன்னே சரிய. கையை மேஜை மீது ஊனிகொண்டு நின்றாள்.
“போதும் யாரும் வந்துரப்போறாங்க” என்றால், மூச்சு வாங்க.
இருவருக்கும் தெரியும் மதியம் சாப்பிட போனால், கண்டிப்பாக அரை மணி நேரம் யாரும் வர மாட்டார்கள். நடுவில் யாரும் வந்தாள்?
ஒரு வித பயம் இருந்தாலும், அந்த ஒரு நிமிட த்ரில்லில், இருவரும் அசையாமல் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தோம்.