“என்னத்தை சொல்ல அப்படியே மயங்கி போய் நிக்கிறேன். என்ன சொல்லறதுன்னு தெரியலை. கல்யாணப் பொண்ணு கணக்கா இருக்கே. மாப்பிள்ளையைத்தான் காணலை. அத்தனை அழகா இருகேடி நீ இன்னைக்கு”.
“ஏன்டா மாப்பிள்ளையை காணலை அதுதான் நீ இருக்கியே”.
“போடி உனக்கு எப்பவும் விளையாட்டுதான்”.
“இல்லைடா ஒரு நாள் நான் சொன்னது நினைவு வருதா, இப்படியே போனா உனக்கு நானும் எனக்கு நீயும்ன்னு சொன்னது? அதை நினைச்சு சொன்னேன்டா”.
அப்படி அவ சொன்னதும் எனக்கு ரொம்பவும் தாங்க முடியலே. “ஆடோவா பைகா”ன்னு கேட்டேன்.
“ஏன்டா பைக்லே போகலாம்ன்னு சொன்னா. சரின்னு பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணிட்டு உக்கார்ந்னு சொன்னேன். நான் கொஞ்சம் கூட எதிர் பார்க்கல்லே அவ ரெண்டு பக்கமும் கால் போட்டு உக்கருவான்னு. ரெண்டு பக்கமும் கால் போட்டு உக்கார்ந்துட்டு என்னை லேசா கட்டிப் பிடிச்சா, அப்ப எனக்கு எலெக்ட்ரிக் ஷாக் அடிச்ச மாதிரி ஆச்சு.
நல்ல ஸ்பீடா ஓட்டிட்டு போகும் போது சிக்னல்லே போய் நின்னேன். ப்ரேக் வேகமா அப்பளை பண்ணியதிலே சித்தி என் முதுகு மேலே மொத்துன்னு வந்து மோதினா. எனக்கு சொல்ல முடியாத சுகம். அப்ப “என்ன மெது மெத்துன்னு இருக்கு, பஞ்சுல செஞ்ச தலையணை கூட எத்தனை சாப்டா இருக்காது”ன்னு நானா முனகிட்டேன்.
“ஹேய் என்ன ராஜா சொன்னே சொல்லுடா”ன்னு சொன்னதும் எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டுருச்சு.
“ஒன்னும் மில்லை சித்தி”னேன் .
“டேய் போய் சொல்லாதே, எனக்கு பிடிக்காது. அதோடு, இனிமேல் என்னை சித்தின்னு கூப்பிடறதை நிறுத்து எப்பவும் போல சுதான்னே கூப்பிடு சரியா. இப்ப சொல்லு என்ன சொன்னே”ன்னு கேக்க,
“ஹேய் எதுவும் சொல்லல்லைடீ சும்மா ஒரு பாட்டை ஹம் பண்ணினேன்”.
“டேய் இது நல்லால்லேன்னு சொல்லச் சொல்ல கிரீன் சிக்னல் விழ, நேரா கோவிலுக்கு போய் சாமி கும்பிட்டு வரும் போது மணி 8.30 ஆச்சு. ராஜா நல்ல ஹோட்டெலா பார்த்து போடா, இப்பவே மணி 8.30 இனிமேல் வீட்டிலே போய் எப்ப டிபன் பண்றது. லேட் ஆயிடும்ன்னு சொன்னா. சரின்னு நல்ல வெஜ் ஹோட்டலுக்கு போனோம்.
“ராஜா பாமிலி ரூமுக்கு போகலாம்டா”ன்னா. சரின்னு பாமிலி ரூமுக்கு போய் வெயிட்டர் கிட்டே ஆர்டர் கொடுத்த பின்னாடி, “சரி இப்பவாது சொல்லு எதுடா மெது மெத்துன்னு இருந்துச்சு’ன்னு மறுபடியும் கேக்க, ஒன்னும் இல்லை சுதா சும்மா ஏதோ நினைப்புலே சொல்லிட்டேண்டி. ப்ளீஸ் விடுடி”.
“எப்படி விட முடியும் நீ சொன்னாதான் நான் விடுவேண்டா”.
“ஐயோ உன்னோட பெரிய ரோதனையா போச்சுடி”.
“நீ சொல்லுவாயா மாட்டாயா? இதுவரைக்கும் எதையாவது நான் மறைச்சு இருக்கேனா, எல்லாத்தையும் ஒப்பனாதானே பண்றேன். அப்புறம் ஏன்டா மறைக்கிறே?. என்ன விஷயம் சொல்லுடா?”.
“டீ சொன்னா நீ என்னை தப்ப நினைப்பேடி. இப்ப உனக்கு மேரேஜ் வேறு ஆயிருச்சு. ப்லீச்டீ வேண்டாம்டி”.
“டேய் என்னைக்காவது நான் உன் அம்மாவோட தங்கை மாதிரி நடந்திருக்கேனா? உன் ச்லோசே பிரெண்ட் போலதாண்டா இருக்கேன். சொல்லுறதுன்ன சொல்லு இல்லாட்டி போடான்னு கோவமா சொன்னா”.
“சரி சரி சொல்லி தொலைக்கிறேன்டின்னு தலையை கீழே குனிஞ்சுட்டே, அது வந்துடி உன் இட்லி மேலே கருப்பு திராட்சைடீ”.
“இட்லி மேலே திராட்சையா, அப்படினா என்னடா? ஒன்னும் புரியலைடா ப்ளீஸ் தெளிவா சொல்லித் தொலைடா”.
“கருமம்டி எப்படியும் என் வாயை புடுங்கரதுன்னு முடிவு பண்ணிட்டே. அது வேறு ஒன்னும் இல்லைடி. உன் மில்க் போட்டிலேஸ் இருக்குல்லே அதோட மூடி தாண்டி அதுதான் உன் நிப்பிள்ஸ் போதுமாடி”.
“ஓஹோ அதுவா விஷயம். ஆமாம் உங்க அம்மாவுக்கு என்ன கலர் திராட்சைடா? ஏதாவது ஐடியா உண்டா?”
“ஹேய் உனக்கு ரொம்ப லொள்ளுடி. எனக்கே இன்னைக்குதான் தைர்யம் வந்து பேசி இருக்கேன். அம்மாட்ட போய் அம்மா உங்கள் திராட்சை என்ன கலர்னு கேட்ட என்னாகும் செத்தேன்”.
“சரிங்க அய்யா, உங்களக்கு பிரவுன் கலர் திராட்சைன்னா பிடிக்காதா?”
” ஏன் சுதா அப்படி கேக்குறே?”
“சும்மா சொல்லுடா உனக்கு ப்ளாக் கலர் மட்டும்தான் பிடிக்குமா?”
“ஐயோ லூசே நான் எந்த கலரையும் பார்த்தது கூட கிடையாது. காலேஜ்லே பசங்க சொல்லி கேட்டு இருக்கேன். அவ்வுளவுதான்”.
“நிஜமாளும்டா சொல்லுறே?”