“ஒக்காள, இதுல என்னடா தெரியணும். நீ ஆம்பிள இல்லை. உம் வயசில நான் என் அண்ணன் மாமியாரையே ஓத்துப்புட்டேன். சொர்ணம் கிட்டப் போனாலே காலை விரிச்சுப் படுப்பா. அதுக்குப் பொறவு எல்லாம் தானே வந்துடும்,” என்று கோபத்துடன் பேசினார்.
“இல்லை அய்யா, இது வரை நான் பொம்பளைய நிமிந்தே பாத்தது இல்லை. பயமா இருக்கு. அதுவும் அக்கா கோவப்படாதா? அதாண்ட எப்படி இதுனர்து, அதுதான் சொன்னேன். தப்புத்தே” என்று அவன் இழுத்ததும் அவர் அவன் வேட்டியில் கையை விட்டு அவன் விதைப் பையை அழுத்திப் பிடித்தார். அவனுக்கு வலித்தது..
“சரீங்க அய்யா. நீங்க சொன்னபடியே ஆவட்டும். வலிக்குது எனக்கு. ஆனா அக்கா ஒத்துக்குமா?” என்று அவன் இழுத்தான்.
“ஓத்தா, ஏண்டா உன் அக்காவையா ஓக்க சொல்றேன்? அவ உன் அக்காவும் இல்லை, ஆத்தாளுமில்லை. ஒரு பொம்புளை. அது போதும். அதாண்ட சொல்லிருக்கேன். அவ ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டா. ஒண்ணு புரிஞ்சுக்க சொர்ணமும் சரி, எந்தக் கமினாட்டியும் சரி. எம் பேச்சுக்கு மறு பேச்சுப் பேசினது கிடையாது. நீ பேசின, கொட்டைய அடிச்சுப்புடவேன் ராஸ்கோல்,” என்று அவர் சொன்னதும் அவனுக்கு வேர்த்து விட்டது. தலையை ஆட்டினான்.
அவர் கையை விலக்கவில்லை. “சரியா காலையில ஏளு மணிக்கு நான் வண்டிய எடுக்கறதுக்கு மின்னால வந்துடு,” என்று அவர் சொல்ல அவன் தலையாட்டினான்.
“ஒரு விசயம் கேட்டுக்க. நீ கண்ணை மூடிக்கிட்டு நான் சொன்னபடி ஏதோ ஏத்தினமான்னு ஊத்தினமான்னு வேலைய முடிக்கணும். பேச்சுப் பேசிட்டு அதுங்கூட குஜாலம் பண்ணக்கூடாது. மாருல கையப் போடறது வாய வெக்கறது அதெல்லாம் தொடப்படாது. விளங்கிச்சா,” என்று அவர் கொட்டையை மீண்டும் அழுத்தி சொன்ன போது வலியில் அவன் உஸ் என்று குரல் எழுப்பினான்.
அவர் போன பின்பு அவனுக்கு சிறிது நேரம் கைகால் ஓடவில்லை. மறுநாளை நினைத்தால் அவனுக்கு நடுக்கமாய் இருந்தது.
மறுநாள் காலை அவன் வந்த போது ராமசாமி வண்டியை ரெடி பண்ணிக் கொண்டிருந்தார். “ஏண்டா உனக்கு என்ன சொன்னேன். காலைல வரச் சொல்லலையா?” என்று முறைத்தார்.
அவர் கிளம்பிப் போகும் முன்னால், செர்ணத்தையும் அவனையும் கூப்பிட்டார். “ரெண்டு பேரும் கேட்டுக்கங்க. சொன்ன வேலைய சரியாச் செய்யாம வம்பு பண்ணினீங்க தொலைச்சுப்புடுவேன், ஆமா. கேட்டுக்கடி, அவன் விவரம் தெரியாத பையன். அதனால இதாச்சு அதாச்சுங்காத. நீதான் பார்த்துக்கணும்,” என்று அவர் சொன்னதற்கு அவள் மூஞ்சியைத் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு தலையாட்டினாள்.
“நல்ல காரியத்துக்கு மின்னால மூஞ்சியத் தூக்கி வெச்சுக்காத. சிரிடி.” என்று சொல்லிக் கொண்டே போனவரைப் பார்த்த சொர்ணம். “ஆமா அதுக்குத்தான் கொறைச்சல்” என்று தோளில் இடித்துக் கொண்டாள்.
டிராக்டர் மறைந்த பின்பு இருவரும் சற்று நேரம் மௌனமாய் இருந்தார்கள். அவளை நிமிர்ந்து பார்க்கவே சீனிவாசனுக்கு வெட்கமாய் இருந்தது.
“இதைப் பாரு. இதில எனக்கு முளுசா இஸ்டம் கிடையாது. ஆனா அவரு கோவக்காரரு. ஏற்கனவே ஒரு கொலையைப் பண்ணி செயில்ல மூணு மாசம் இருந்துட்டு வந்தவரு. உன்னைப் பத்தி எனக்கு ஒண்ணும் தெரியாது, அதனால ஓன் நல்லதுக்கு சொல்றேன். சொன்னதைச் சேஞ்சுட்டுப் போ. பங்கம் வராது, ஆனா அதுக்குன்னு வேற ஏதனாச்சும் அதுக்கு மேல ஆரம்பிச்ச அவராண்ட சொல்லி போட்டுறுவேன்” என்று அவனை முறைத்துப் பார்த்துக் கொண்டே சொன்னாள்.
“ஆமா அக்கா…” என்று ஆரம்பித்தவனை அவள் தடுத்து நிறுத்தினாள். “பேச வேணாம். அதெல்லாம் அப்புறம் மொதல்ல போயி அவர் சொன்னபடி வேலிய சரிபண்ணு. கிடா மடக்கணும். நிலம் புதறா வளந்து கிடக்கு அதையெல்லாம் வெட்டிப் போடு. வேலையப் பாரு. உச்சைக்கி ஆக்கி வெக்கறத தின்னு, தெரிஞ்சுதா, வேற பேச்சே வேணாம்,” என்று அவள் சொன்னதும் அவன் அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.
அவன் தொடர்ந்து வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். இடையில் ஒரு தடவை அங்கே தலையில் புடவையைப் போர்த்திக் கொண்டு வந்த சொர்ணம்
“பீடி ஓணுமா? அவரு வெச்சிருக்காரு” என்று நீட்டினாள். அவன் அவளைப் பார்க்காமலே வேண்டாமென்று தலையாட்டினான்.
“பீடி பிடிக்காம இருக்கிறது நல்லதுதான். ஆனா மனுசி வெயில்ல தேடிட்டு வந்த கேட்டாளேன்னு அக்கறையில்லாம தலையாட்டினா எப்படி. உன் ஆம்பிள கருவத்தை என்னாண்ட காட்டாதே நிமிந்து மூஞ்சியப் பாத்துப் பேசு” என்று அவள் அதட்டிப் பேசியதைக் கேட்டுத் திகைத்தான். பயத்தில் ஒரு பீடியை எடுத்து பற்ற வைத்துக் கொண்டு இழுத்தான். அதன் காரத்தில் இருமினான். பதிலுக்குக் காத்திராமல் அவள் போய்விட்டாள்.
வெயில் தலைக்கு மேல் ஏறிக் கொண்டிருந்தது. கிணற்றில் யாரோ தண்ணீர் சேந்துவதைக் கேட்டு தலை நிமிர்ந்து பார்த்தான். சொர்ணம் கிணற்றடியில் குளித்துக் கொண்டிருந்தாள். அக்குளுக்கு அடியில் பாவாடையை இழுத்துக் கட்டிக் கொண்டு தண்ணீரைத் தலையில் ஊற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.
அவள் திடமான தோள்கள் மேலே போகும் போது அக்குள் முடி தெரிய அவனுக்கு இதயம் வேகமாய் அடித்துக் கொண்டது. அவள் காலைத்தூக்கி துணி தோய்க்கும் கல்லில் வைத்துத் தேய்த்துக் கொண்ட போது, அகன்ற தொடை தெரிய அவன் இடுப்படியில் ரத்த ஓட்டம் அடியில் அதிகரித்தது. நனைந்த பாவாடை அவள் மார்பு வட்டங்களை எடுத்துக் காட்டியது.
சிறிது நேரம் கழித்து புடவையைச் சுற்றிக் கொண்டு வந்தவள், “ஏய் அறிவு இருக்கா. ஓத்தா, பொம்பளை குளிக்கச்சே வேடிக்கையா பாக்கற. அக்கா தங்கச்சி கூடப் பொறந்தவன்தானே? உங்க வூட்ல இப்படித்தாம் பண்ணுவியா? கையக் கழுவிட்டு வா, சோத்தப் போடறேன்“ என்று அவள் சொன்னதும் பயத்தில் உறைந்து விட்டான்.
அவன் வீட்டின் உள்ளே நுழைந்த போது அவள் தரையில் குத்திட்டு உட்கார்ந்திருந்தாள். அவன் எதிரில் தட்டை எடுத்து வைத்து, சோத்தைக் குவித்து குழம்பை ஊற்றினாள். இரண்டு வெங்காயத்தையும் ஒரு பச்சை மிளகாயயையும் வைத்தாள்.
“உக்காந்து துண்ணு,” என்றவள் கையைத் தூக்கித் தண்ணீர் குடித்த போதுதான அவள் ரவிக்கை போடாமல் புடவையைச் சுற்றிக் கொண்டிருந்தாள் என்று அவனுக்கு புரிந்தது.
“என்னா பாக்கற” என்ற அவள் கேள்விக்கு, “இல்லீங்க வந்து…” என்று இழுத்தான் சீனிவாசன்.
“ஏம் பாத்தா புடிக்கலையா, பெரிய மன்மத ராசான்னு நெனப்பு,” என்று அவள் தோளில் இடித்துக் கொண்டதும், “இல்லீங்க, அப்படி ஒண்ணுமில்லை. பளக்கமில்லியா, அதுதான்…இருக்கு…” என்று அவன் சொன்னதும் அவள் சிரித்தாள்.
“என்னைப் பார்த்து பயந்து போற மனசன் நீ ஒத்தன்தான் ஐயா. அது சரி அப்படி மரத்தடில படு. வெயில் இறங்கட்டும் அப்போ மீதி வேலைய முடி,” என்று சொல்ல அவன் அங்கிருந்த வேப்ப மரத்தடியில் படுத்தான். அப்படியே தூங்கி இருக்க வேண்டும், ஏனெனில் யாரோ அவன் காலை அசைப்பது கேட்டது.
“என்ன ரொம்ப தூக்கமா? சோம்பேரி, சோத்தை அதிகம் போட்டேனா? எந்திரு போய் அந்த ஆடுங்களை இழுத்துட்டு வா. பாலைக் கரக்கோணம்,” என்று அவள் உத்தரவிட அவன் ஓடினான். ஆனால் அவனால் ஆட்டம் காட்டிய ஆடுகளை பிடிக்க முடியவில்லை.
அவள் ஓடிவந்து ஆடுகளைப் பிடித்துக் கட்ட முடித்தாள். ஓடி ஆடி களைக்க மூச்சு வாங்கிக் கொண்டிருந்தவனைப் பார்த்து, “ஆடு மடக்கவே தெரியலையே, நீ பொம்பளைய என்னத்தை மடக்கப் போற? கலியாணம் கட்டி என்னத்தையா செய்யப் போற?” என்று அவள் கழுத்தைத் தலைப்பால் துடைத்துக் கொண்டே சிரித்த போது தெற்றுப் பல் தெரிந்தது.
“வேலை பண்ணினது போதும். உடம்பு நாறுது. போய் குளி மொதல்ல. அப்புறம் வா உள்ள சோத்தை வெக்கறேன்” என்று அவனைக் கிணத்தடிக்கு அனுப்பினாள்.
அவன் குளித்துக் கொண்டிருக்கும் போது வந்தவள் “இந்தா சோப்பைப் போட்டுக் குளி ஒடம்பு நாறப்படாது,” அங்கே நின்று அவனைப் பார்த்தாள்.
“வயசவிட வளத்தி அதிகமாத்தான் இருக்கு” என்று சொன்னவள் பார்வை அவன் கோவணத்தின் மீது இருப்பதைக் கண்டதும் அவன் கையால் தன்னை மறைத்துக் கொண்டான்.