எங்கள் மருமகள் கயல் எங்களது வீட்டுக்கு வந்தது முதலே, மகள் தேன்மோழி வித்தியாசமாகத்தான் நடந்து கொள்ள ஆரம்பித்திருக்கிறாள். கயலுக்கு நானும் என் மனைவி சீதாவும் அதிக இடம் கொடுத்து, இவளை கண்டுக்காமல் விட்டுவிட்டதாக நினைப்பு.
“அப்பா, கயல் பேச வந்தாலும் இவ கண்டுக்கிறதில்ல ன்னு கயல் ரொம்ப வருத்தப்படறாப்பா…” , என் மகன், தேன்மொழியின் அண்ணன், இப்போது கயலின் கணவன் வருண்.
“டேய்… அவ சின்னப்பொண்ணுடா… அதை நீ பெருசுபடுத்தாத… நான் பாத்துக்கிறேன்…” , சிரித்துக்கொண்டே நகர்ந்துவிடுவேன்.
“அம்மா கயல்… தேனு இப்படில்லாம் நடந்துக்கிறாளேன்னு நீ எதுவும் வித்தியாசமா நினைச்சுக்காத… அவளை விட்டுட்டு உனக்கு நாங்க ரொம்ப முக்கியத்துவம் குடுக்கிற மாதிரி அவளோட எண்ணம்…”
“அய்யோ… அப்படி ல்லாம் நான் எதுவும் நினைச்சுக்கல மாமா… இந்தாங்க காஃபி..” , என்று சொல்லி சென்றுவிடுவாள் மருமகள்.
நானும் சீதாவும் பலமுறை தேன்மொழியிடம் பேசமுயன்று தோற்றுத்தான் போனோம்.
அந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை பார்த்து கயலின் பிறந்தநாளும் வர, கோயமுத்தூர் ஹாஸ்டலில் தங்கிப்படித்துக்கொண்டிருந்த இரண்டாவது மகன் தருணும் வீட்டிலிருக்க, சந்தோஷமாய் இருந்தோம். காலையில் குளித்து முடித்து எனது கையைப்பற்றிக்கொண்ட தேன்மொழி கையை விடுவதாகவே இல்லை. ஏதாவது நான் கயலிடம் பேசப்போனாலும் எனது இடுப்பைக்கட்டிக்கொண்டும் தோளில் சாய்ந்து கொண்டுமே இருந்தாள். எனக்கும் புரிந்தது, என் அன்பு முழுவதும் அவளுக்கு மட்டுமே வேண்டுமென்று தேன்மொழி நினைப்பது.
“அண்ணி… என்ன இன்னிக்கு உங்க பிறந்தநாளுக்கு அண்ணன் என்ன கிஃப்ட் பண்ணாரு?” , டைனிங் டேபிளில் இருந்த வடைகளில் ஒன்றை எடுத்து சாப்பிட்டுக்கொண்டே தருண் கேட்க… கயல் வருணைப்பார்த்து சிரித்தாள். வீடே கலகலப்பாக இருந்தது.
மதிய உணவு முடிந்ததும் அனைவரும் சினிமாவுக்கு செல்ல முடிவானது. எனக்கு சற்று அசதியாக இருந்ததால் நான் வரவில்லை என்றும் கதவை தாழ் போட்டு செல்லுமாறு சொல்லிவிட்டு படுத்து கண்ணயர்ந்தேன்.
எத்தனை மணி என்று தெரியவில்லை. திடீரென்று கண் விழித்தால், பக்கத்தில் தாவணியின் மேலாடை விலகி என்னைக்கட்டிக்கொண்டு தேன்மொழி தான் படுத்திருந்தாள். என்னுடன் இருக்க வேண்டுமென்று படத்துக்கும் போகவில்லை போல என்று நினைத்து சிரித்து விட்டு, அவளை அணைத்து மீண்டும் கண் மூடினேன்.
எவ்வளவு நேரம் தூங்கினேனென்று தெரியவில்லை. விழித்துப்பார்த்தால், தேன்மொழி, அவளுடைய வலது பக்க முலையை ஜாக்கெட்டிலிருந்து விடுவித்து என் மார்பின் மீது தேய்த்துக்கொண்டிருந்தாள். திகைத்துப்போய் பார்த்தேன். நான் விழித்தது தெரியாமல் அவள் இன்னும் அப்படி செய்துகொண்டிருந்தாள். திகைத்தாலும் எனக்கு என் மகள் செய்வது பிடித்திருந்தது. அவளுக்கு தெரியாமல் மீண்டும் கண்மூடி படுத்தேன்.
ஒரு முலையை மட்டும் என் மார்பில் தேய்த்துக்கொண்டிருந்தவள், ஜாக்கெட்டை முழுவதுமாக கழட்டி இரண்டு முலைகளையும் என்மீது வைத்து அமுக்கினாள். லேசாக கண் திறந்து பார்த்தேன். அத்தனை பெரிதான முலைகளில்லை. ஆனால், யார் கையும் படாத முலைகள். கிண்ணென்றிருந்தது. என் மகளுடன் இப்படி ஒரு இன்பம் கிடைக்கும் என்று நான் கனவிலும் நினைக்கவில்லை.
சிறிது எச்சில் தொட்டு முலைகள் மீது தடவி, பின் மீண்டும் என்மீது வைத்து நசுக்கினாள். எச்சிலின் ஈரமும் முலைகளின் கதகதப்பும் என்னை என்னவோ செய்தது. என் மகளை அப்படியே அள்ளியெடுத்து அவளின் முலைகளை கவ்வி சுவைக்க வேண்டும் போலிருந்தது. ஆர்வத்தை அடக்கிக்கொண்டு அவளின் செய்கைகளை ரசித்தேன்.
முலைகளை என்மீது வைத்து அமுக்கிக்கொண்டே என் முகத்தை பார்க்க நான் சட்டென தூங்குவது போல் பாசாங்கு செய்தேன். முலைகளை தேய்த்துக்கொண்டே மேலேறி வந்து என் உதடுகளை அவள் உதடுகளால் ஒற்றி எடுத்தாள். “அப்பா, ஐ லவ் யூ ப்பா… லவ் யூ சோ மச்…” என்று மிகவும் சன்னமான குரலில் சொன்னாள். என் மகளை கட்டிக்கொள்ள எனது கைகள் குறுகுறுத்தன. இப்போது மெதுவாக எனது கீழுதட்டை சப்பினாள். நான் தூக்கத்தில் நெளிவது போல் நெளிந்தேன். உதடுகளை மட்டும் விடுவித்துக்கொண்டு முலைகளை அமுக்கியபடியே இருந்தாள்.
“அப்பா, கயல் அண்ணி என்னை விட அழகா? என்னை விட நல்லவங்களா? என்னை இப்ப நீங்க ஏன் கொஞ்சவே மாட்டேங்கறீங்க? உங்க கூட தனியா இருக்கணும்னுதான்ப்பா நான் சினிமாவுக்கு அவங்களோட போகல…”, மெதுவான குரலில் பேசினாள் என் மகள்.
“சினிமாவுக்கு போகனும் ன்னாலும் நான் உங்க கூடத்தான் வருவேன்… உங்க பக்கத்துல தான் உக்காருவேன்… என்னை நீங்க நிறைய கொஞ்சணும். உங்களுக்கு நான் என்னென்னமோ செய்யணும்னு ஆசையா இருக்கு… சொல்லத்தெரியலப்பா…”, சொல்லிவிட்டு குனிந்து நெஞ்சில் முத்தமிட்டு படுத்தாள். எல்லாம் கனவு போலிருந்தது.
சற்று நேரத்தில் பக்கத்தில் வைத்திருந்த எனது மொபைல் ஃபோன் அடிக்க ஆரம்பித்தது. நான் கேட்காதவாறு படுத்துக்கொண்டே இருக்க, தேன்மொழி மெதுவாக எனது ஃபோனை எடுத்து பேசினாள்.
“ஹலோ…”
“….”
“சொல்லுண்ணா… அப்பா தூங்கறாரு…”
“….”
“ம்ம்… எவ்வளவு நேரம் ஆகும்? நைட் டிஃபன்..?”
“….”
“சரி… சாப்ட்டுட்டு வாங்க… நான் அப்பாகிட்ட சொல்லிடறேன்…”
ஃபோனை வைத்து விட்டு மீண்டும் மெதுவாக என்னருகில் வந்து படுத்தாள். நான் அப்போதுதான் விழிப்பது போல் விழிக்க, அவளுடைய திறந்த மார்பை மறைத்து அந்தப்பக்கம் திரும்பிப்படுத்தாள் எனக்கு முதுகைக்காட்டியவாறு.
“என்ன தேனு… ஃபோன் வந்துச்சா?”
திரும்பாமலே பதில் சொன்னாள், “ம்ம்.. ஆமாப்பா…”
“யாருடா?”
“வருண் அண்ணா… அவங்க சினிமா பாத்துட்டு அப்படியே ஷாப்பிங் போறாங்களாம்… நைட் வெளியவே சாப்ட்டுட்டும் வந்துடறாங்களாம்..”
“ம்ம்… சரி சரி…”